هر چند استراليا سرزميني چند زبانه است (آن بخش از جمعيت استراليا که از ساير نواحي جهان به آن مهاجرت کرده اند، به بيش از 100 زبان مختلف با يکديگر تکلم مي‌کنند)، انگليسي زبان اول و رسمي ‌اين کشور و متداول‌ترين زبان ارتباطي مردم است. استراليايي‌ها گرايش به مقدم داشتن صراحت و راستي بر سياسي کاري دارند و به همين دليل گاه ممکن است نحوه سخن گفتن آنان کاملا جسارت‌آميز به نظر برسد؛ به ويژه براي مردماني که در فرهنگ ارتباطي آنان، قاطبه مردم از بيم ايجاد حس ناخوشايند در مخاطبشان از صراحت در گفتار دوري مي‌جويند. در استراليا، بي پرده و مستقيم سخن گفتن، يک ارزش است؛ و عدم انطباق کامل مکنونات قلبي و گفتار، نشانه طفره‌روي و گاه حتي رياکاري، قلمداد مي‌شود. هنگام معرفي خود يا معرفي سازمانتان، از فخرفروشي و مبالغه پرهيز کنيد. رويکرد چرب زباني در فروش، معمولا به گزافه‌گويي تعبير شده، واکنش بسيار نامطلوبي به دنبال خواهد داشت. پيشتر اشاره کرديم هيچکس رغبتي به اينکه خود را بهتر و بالا تر از ديگران نشان دهد، ندارد. اين قضيه در مورد محصولات و خدمات نيز صادق است. يک توضيح ساده و صادقانه، به مراتب بهتر از تعاريف مبالغه‌آميز دريافت مي‌شود. استراليا از جمله معدود کشور‌هايي است که در آن شوخ طبعي و بذله‌گويي در همه سطوح کسب‌وکار و تجارت، متداول است. شوخ طبعي نه تنها در هر موقعيتي پذيرفته شده است، بلکه همه جا مورد انتظار نيز هست. هرگز شأن و توانايي يک مدير استراليايي را به خاطر شوخ طبعي وي در موقعيت‌هايي که باب طبع شما نيست، دست کم نگيريد. سياست فرهنگي استراليا از کشور استراليا اغلب به عنوان بزرگ‌ترين جزيره جهان (يا کوچک‌ترين قاره جهان) ياد مي‌شود. اکثر مناطق اين کشور به ويژه نواحي مرکزي به علت وجود صحراي بزرگ شن، صحراي گيسبون و صحراي ويکتوريا خالي از سکنه مي‌باشد. سياست کلي دولت استراليا به تدوين لوايح قانوني جهت نيل به اهداف فرهنگي پرداخته و به عوض تخصيص مستقيم بودجه فرهنگي به مراکز و ارگان‌هاي فرهنگي به ارائه پارامترهايي در جهت اجراي فعاليت‌ها و پروژه‌هاي فرهنگي مبادرت مي‌نمايد. از آنجايي که به رسميت شناختن حقوق اقليت‌هاي فرهنگي و قومي‌ساکن کشور در سال‌هاي اخير مورد تاکيد قرار گرفته است، از اين رو سياست ملي بر حفاظت از چندگانگي فرهنگي و تنوعات قومي‌ تاکيد دارد. وجود تنوعات قومي‌در جامعه استراليايي، تنوعات فرهنگي و اقتصادي را نيز به همراه داشته است. پس از جنگ جهاني دوم، کشور استراليا از جايگاه ويژه اي در برقراري ارتباطات آسيايي و انعقاد قراردادهاي اقتصادي و سياسي به ويژه با کشورهاي هند، جنوب شرق آسيا و ژاپن برخوردار شد. دولت استراليا و وزارت فرهنگ کشور از طريق برقراري ارتباطات فرهنگي با همسايگان آسيايي و جزاير اقيانوس آرام ارتباطات خود را افزايش داده و پيامد اين امر سست شدن روابط اين کشور با کشور انگلستان بوده است. به دنبال اين نگرش دولت استراليا از طريق وزارت امور خارجه به اتخاذ سياست‌هاي مهاجرت جهت جذب مهاجرين جوان تحصيلکرده و داراي مهارت شغلي مبادرت مي‌نمايد. اتخاذ چنين سياست‌هايي به نوبه خود از کشور استراليا به واسطه برخورداري از مليت‌هاي گوناگون و تنوع فرهنگي کشوري منحصر به فرد ساخته است. علاوه بر جذب مهاجرين خارجي و تقويت صنعت توريسم کشور که در زمره اصلي‌ترين سياست‌هاي دولت در جهت ارتقاي فرهنگ جامعه به شمار مي‌رود، توجه هر چه بيشتر دولت به حمايت از جمعيت ساکنين بومي‌ (Aboriginals) کشور معطوف شده است. در طول 20 سال اخير دولت استراليا، وزارت فرهنگ و سازمان جهانگردي کشور تلاش كرده‌اند که به جمعيت بومي‌هاي کشور کمک کنند. جمعيت افراد بومي ‌کشور در ابتدا بر يک ميليون نفر بالغ مي‌شد، اما امروزه پس از گذشت 200 سال، جمعيت اين افراد به 100.000 نفر کاهش پيدا کرده است و اين خود سبب شده تا مردم بومي‌ از زمينه‌هاي تاريخي و فرهنگي ملي جدا شده و حس بدبيني نسبت به دولت داشته باشند. در اين راستا و جهت برطرف نمودن چنين بدبيني‌ها و چنين فضايي، دولت استراليا پس از رسيدگي به امور مهاجرين خارجي و اولويت قرار دادن موضوع مهاجرت به حمايت از افراد بومي ‌در جهت غناي هرچه بيشتر فرهنگ بومي‌و ملي مبادرت مي‌نمايند. از جمله اصول مهم سياست فرهنگي کشور که دولت استراليا آن را در دستور کار خود قرار داده است، مي‌توان به ارتقاي صنعت جهانگردي و به ويژه توريسم فرهنگي در اين کشور اشاره نمود. دولت استراليا با مشارکت سازمان جهانگردي و وزارت محيط زيست کشور در جهت ارتقاي هر چه بيشتر صنعت توريسم کشور اقداماتي را به عمل آورده که از آن جمله مي‌توان به تاسيس ادارات جهانگردي در کليه مراکز ايالتي و ادارات اطلاع‌رساني جهانگردي در شهرهاي مختلف و مناطق روستايي اشاره كرد. منبع :دنیای اقتصاد