به گزارش اخبار خودرو به نقل از صبحانه، با تمام این اوصاف سال‌ها پس از ورود این دو خودرو به خیابان‌های ایران، هنوز بازار مقایسه دو خودرو در محافل تخصصی داغ داغ است. طراحی ظاهری ظاهر سمند LX قدیمی‌تر و کلاسیک‌تر و در طول دوره تولید به پختگی مناسبی رسیده است. سمند LX سال به عنوان میوه نهایی پروژه سمند، ترکیبی از طرح های آئودی و بی ام و است. در سوی دیگر رقابت تندر L90 به واسطه طراحی جدیدتر خود نامانوس و ناآشنا به نظر می‌رسد. طراحی حجمهای خودرو تندر با یکدیگر هماهنگ نبوده و چندان زیبا به نظر نمی‌رسد. در قسمت داخل اتاق فضای رنو لوگان بدور از هرگونه هیجان و کاملاً ساده است. در حالی که سمند از طراحی به مراتب بهتری سود می‌جوید. یکی از مشکلات سمند اندازه بزرگ داشبورد آن و همچنین ستون‌های جلوی خودرو است که به علت پهن بودن دید راننده را محدود می‌کند. در مورد تندر نیز سبک قرارگیری راننده پشت فرمان هنوز جا نیافتاده و دید عقب نیز محدود است. از لحاظ امکانات هم سمند وضعیت بهتری دارد. به عنوان مثال تندر ۹۰ حتی در بهترین مدلش هم تندر اتوماتیک است، از صندلی برقی برخوردار نبوده و پشتی صندلی با اهرمهای دستی جابه‌جا می‌شود. در مورد سنسور دنده عقب هم وضعیت به همین منوال است، سمند آن را دارد و تندر فاقدش است. بدنه و اتاق در این بخش اغلب خودروسواران برتری را به تندر می‌دهند. اتاق سمند با وجود این‌که سال‌های گذشته به مراتب سبک‌تر از مدلهای اولیه و طبعا از استهلاکش کاسته شده، هنوز هم در مقایسه با تندر وزن بیشتری دارد. به همین دلیل در مدت زمان نه چندان طولانی، جلوبندی و خصوصا درهای سمند به صدادادن می‌افتد و این برای رانندگانی که به صدای اضافه در اتاق خودرو حساسند، آزاردهنده است. از طرف دیگر گفته می‌شود طراحی جلوبندی و زیر تندر ۹۰ برای جاده و خیابانهای پر دست انداز مناسب است و از همین رو به این راحتی‌ها مثل سمند بدنه اش فرسوده و مستهلک نمی‌شود. به همین دلیل صداهای اضافه داخل کابین نیز در تندر چنان‌که اشاره شد از سمند کمتر است. از سوی دیگر ارتفاع خودرو از زمین در تندر ۹۰ بیشتر است و این یعنی عبور از دست اندازها و ناهمواری‌ها با این خودرو راحت‌تر انجام می‌شود. قوای محرکه و دینامیک خودروها موتور ۱۶ سوپاپ خودرو تندر ۹۰ با داشتن ۱۰۵ اسب بخار قدرت و گیربکس پنج سرعته نرم و دقیق ظرف ۱۰٫۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد و نهایت سرعت آن نیز ۲۰۸ کیلومتر است. در حالی که موتور سمند سال قدیمی‌تر است. این موتور تنها ۸ سوپاپ دارد و ۱۰۰ اسب بخار نیرو تولید می‌کند. شتاب آن ۱۱٫۹ ثانیه و حداکثر سرعت آن نیز ۲۱۱ کیلومتر بر ساعت است. وزن تندر ۹۰ حدود ۱۰۵ کیلوگرم سبکتر و به این دلیل پر‌شتاب‌تر نیز است. در مورد ترمز، هر دوی این خودروها مجهز به ترمزهای ضد قفل ABS هستند که در سمند عملکرد آن با تاخیر اندکی همراه است. گفته می‌شود این تاخیر این به دلیل قدیمی‌تر بودن تکنولوژی ترمز سمند است. در مورد دینامیک خودروها در حرکت های مارپیچ، سمند به دلیل وزن بیشتر و آیرودینامیک بهتر، عملکرد مناسب‌تری دارد و پایداری آن در مقایسه با تندر بالاتر است. به همین دلیل در میان خودروسواران ایرانی، سمند به خودروی جاده و مسافرت معروف است. این در حالی است که در پیچ‌ها و حرکت‌های مارپیچ طراحی تندر به گونه‌ای است که یک ناپایداری مصنوعی به راننده القا می‌کند و درست به همین دلیل در طراحی سیستم تعلیق می‌توان برتری را به خودروی ایرانی داد. با این حال ولی هدایت خودروی تندر به واسطه کلاچ و گیربکس نرم، راحت‌تر از سمند است. در مسیر‌های ناهموار نیز تحت رانندگی پرفشار و سخت، تندر ۹۰ از سمند پیشی می‌گیرد و عملکرد بهتری ارائه می‌کند. در فنربندی هم دو خودرو تقریبا مشابه هم بوده با این توضیح که در قسمت عقب برتری با تندر است. ایمنی ایمنی خودرو یکی از پارامترهای مهم در انتخاب خودرواست. در تندر۹۰ از دو کیسه هوا برای راننده و سرنشین استفاده شده که این همان نقطه ضعف سمند است. این ضعف سمند البته بیشتر به طراحی داشبورد آن برمی گردد و در مدل های جدید این خودرو گویا این نقص برطرف شده. از طرف دیگر ولی بدنه سمند از ورق های قطورتری استفاده می‌کند که استحکام کلی بدنه را افزایش می‌دهد. به طور کلی ولی اگر از خودروسواران بپرسید،‌ اغلب آنها در مباحث مربوط به ایمنی، برتری را به محصول خودروساز فرانسوی می‌دهند.