اخبار خودرو -عموم کارشناسان اقتصادی و حوزه صنعت خودرو بر این عقیده هستند برای شکوفایی و بالندگی هرچه زودتر این حوزه، نیاز به جذب هرچه بیشتر و سریع‌تر سرمایه‌گذاری خارجی دارد.
مساله مهمی که بسیاری از اقتصاددانان و کارشناسان درباره آن هم‌عقیده هستند؛ سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی است که به هر علت و شکلی که صورت گیرد، اثرات قابل‌ملاحظه‌ای روی متغیرهای کلان اقتصادی ازجمله کاهش نرخ بهره، کاهش نرخ ارز، افزایش رشد اقتصادی، افزایش درآمد مالیاتی دولت، کاهش بدهی دولت، بهبود توزیع درآمد، انتقال تکنولوژی، افزایش اشتغال، توسعه صادرات، کاهش واردات و تاثیر مثبت در تراز پرداخت‌ها دارد.
از سوی دیگر معمولا سرمایه‌گذاران خارجی نیز برای ورود به اقتصاد هر کشوری به مطلوبیت این امر در کشور مقصد نگاه کرده و برای این کار متغیرهایی را بررسی و پس از احراز مطلوب بودن سرمایه‌گذاری و امنیت اقتصادی آن کشور، برای ورود اقدام می‌کنند.
با همین دیدگاه برای صنعت خودروی کشور می‌توان متغیرهای زیادی را بر شمرد که هرکدام در جایگاه خود می‌تواند برای جمع‌بندی نهایی ورود سرمایه‌گذار خارجی به کشور موثر باشند.
عواملی مانند بازار بزرگ و جذاب، نیروی کار متخصص و ارزان، دسترسی به منابع اولیه ارزان، ایجاد امکان پایگاه صادراتی و همچنین شرایط اقلیمی و شاهراه بودن برای حمل‌ونقل آسان و درنهایت ارزان.
در شرایطی که کشور ما به‌دلیل موقعیت جغرافیایی، امنیت اقتصادی و تامین منابع انسانی و تولیدی، واجد شرایط محسوب می‌شود، قابلیت رقابت با کشورهای همسایه را دارد، به‌همین دلیل موقعیت آن را ویژه میکند.
از سوی دیگر جذب سرمایه خارجی همواره یکی از چالش‌های اقتصادی ایران بوده که باتوجه به اجرایی شدن موضوع برجام، این مساله بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است.
اما با توجه به شرایط یادشده این پرسش مطرح می‌شود چرا تاکنون به‌غیر از دو تولیدکننده فرانسوی، مذاکرات خودروسازان ایرانی طولانی‌مدت شده و هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است؟ هرچند در این میان زمزمه‌هایی مبنی‌بر نهایی شدن برخی مذاکرات به گوش می‌رسد، اما هم‌چنان غیر از پژو و رنو هنوز خودروسازی ایران شریک تازه‌ای پس از برجام پیدا نکرده است.
پرسش دیگر این است که چرا به‌رغم جایگاه ویژه و خاص ایران نسبت به کشورهای منطقه و همسایه مانند ثبات سیاسی و امنیتی، هم‌چنان سرمایه‌گذاران خارجی برای ورود به ایران تردید یا تعلل دارند؟ در پاسخ به این سوال دلیل آن را می‌توان قیمت تمام‌شده بالای محصولات تولید‌شده در کشور دانست که می‌توان با به‌روز شدن تکنولوژی، آن‌را مرتفع کرد.
مساله دیگر ریشه در تغییر پی‌در‌پی قوانین دارد و این مساله به نوبه خود موجب می‌شود که سرمایه‌گذار، بازار ایران را بازاری با ریسک بالا قلمداد کند و عطای حضور در این بازار را به لقایش ببخشد.
زیرا در هرحال هدف سرمایه‌گذار از فعالیت اقتصادی کسب سود است و سرمایه‌اش را به جایی که توان برنامه‌ریزی و مدیریت نداشته باشد، نمی‌برد.
حال باید دید تا امروز چقدر مسیر یاد شده هموار شده است؟ اما در عین حال باید دانست سرمایه منتظر هیچ بازاری نمی‌ماند، چراکه جذب سرمایه‌های خارجی در دنیای امروز خود به یک رقابت نفس‌گیر بدل شده است.
تجربه کشورهای همسایه جنوبی ایران می‌تواند الگوی خوبی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی و استفاده از فرصت‌های سیاسی و اقتصادی به‌وجود آمده باشد.
