کد خبر: 193919
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۶ - ۱۵:۰۷

متاسفانه دولت در زمینه راهسازی در سال ۹۵ موفق عمل نکرده است. آنچه امروز ساخته‌ایم، بدون توجه رها می‌شود، نه هزینه نگهداری متناسب به این‌ها داده می‌شود و نه آنچه مورد نیاز است به آن‌ها ارائه می‌‌شود

به گزارش اخبار خودرو ، صنعت حمل‌و‌نقل کشور در سال ۹۵ پستی و بلندی‌های بسیاری را پشت سر گذاشت تا در نهایت کارنامه وزارت راه و شهرسازی در این سال چه خوب، چه بد بسته شود. شاید بتوان از بزرگ‌ترین اقدامات دولت و وزارت راه در این سال به قراردادهای تاریخی ایرباس و بوئینگ اشاره کرد.

[caption id="attachment_193920" align="aligncenter" width="600"]هزینه‌های جاری کشور تمام منابع راهسازی رامی‌بلعد! هزینه‌های جاری کشور تمام منابع راهسازی رامی‌بلعد![/caption]

از طرف دیگر، سانحه هفت‌خوان یکی از اتفاقاتی بود که متاسفانه کام بسیاری از هموطنانمان را تلخ و دل بسیاری دیگر را آزرده کرد. عملکرد دولت در بخش راهسازی و راهداری اما با توجه به پیشبرد چشم‌گیر آزادراه تهران - شمال بسیار مورد توجه قرار گرفته، اما سوالی که در این میان مطرح می‌شود، این است که آیا راهداری و راهسازی در کشور صرفا محدود به یک آزادراه است یا باید دیدی وسیع و کلی‌تر در این زمینه به مسائل داشت.

در این زمینه با علی آزاد، دبیر انجمن راهسازی به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.

کارنامه دولت در حوزه راهسازی در سال ۹۵ را چطور ارزیابی می‌کنید؟ با توجه به برنامه‌هایی که دولت در این زمینه دارد، به‌خصوص در پروژه تهران - شمال آیا چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای در این زمینه مشاهده می‌کنید؟

راه، نخستین زیرساخت توسعه و پیش نیاز گسترش اقتصاد کشور است و چیزی نیست که بتوان آن را به سادگی رها کرد.

سرمایه‌های عظیمی در راهسازی کشور صرف کرده‌ایم تا امروز ۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتر آزادراه، ۱۶ هزار کیلومتر بزرگراه، ۳۵ هزار کیلومتر راه اصلی، ۴۵ هزار کیلومتر راه فرعی، ۱۳۰ هزار کیلومتر راه روستایی و کمی راه مرزی، ۱۱ هزار کیلومتر راه‌آهن، ۷۰ کیلومتر فرودگاه، ۲۵۰ کیلومتر مترو، تونل‌های درون شهری، اسکله و بنادر پیش روی خود ببینیم.

این‌ها سرمایه‌های بسیار عظیم کشور هستند که شاید تنها مواردی باشند که بتوانیم آن را با افتخار در سطح استانداردهای بین‌المللی به دنیا معرفی کنیم. دولت‌ها وظیفه دارند از این سرمایه ملی نگهداری و متناسب با توسعه و پیشرفت کشور و افزایش جمعیت نسبت به احداث آنچه مورد نیاز کشور است، اقدام کنند.

متاسفانه دولت در زمینه راهسازی در سال ۹۵ موفق عمل نکرده است. آنچه امروز ساخته‌ایم، بدون توجه رها می‌شود، نه هزینه نگهداری متناسب به این‌ها داده می‌شود و نه آنچه مورد نیاز است به آن‌ها ارائه می‌‌شود.

دولت این تفکر را دارد که مردم باید سرمایه‌گذاری کنند، شرکت‌ها بیایند سرمایه‌گذاری کنند و پس از بهره‌برداری از عوارضی که دریافت می‌کنند، بتوانند سرمایه و سود خود را بازپس گیرند.

عملکرد دولت مشخصا در چه زمینه‌هایی دارای نقص بوده است؟ در کل توجه به راهسازی به هیچ عنوان راضی‌کننده نیست. مجلس بودجه‌های متناسب با راهداری تصویب نمی‌کند. به بیانی دیگر، هزینه‌های جاری کشور تمامی هزینه‌های عمرانی را می‌بلعند. در آینده افسوس این را خواهیم خورد که چرا به نگهداری راه‌های کشور توجه نکرده‌ایم.

این بی‌توجهی از طرف مسئولان وزارت راه نیست، زیرا انتظارات باید متناسب با امکانات باشد. مجلس و وکلایی که همواره گله می‌کنند لازم است نظارت هم داشته باشند و امکانات را در اختیار وزارت راه قرار دهند. مجلس باید توجه داشته باشد که نقش راه و راهسازی و راه‌آهن در کشور چیست و بودجه متناسب به آن بدهند.

بودجه عمرانی سال آینده را مناسب می‌دانید؟ بودجه متناسبی که مد نظر من است با آن بودجه تخصیص داده شده، بسیار تفاوت دارد. بودجه را اول رنگ و روغن می‌زنند، بزک می‌کنند، همه می‌گویند که بسیار عالی، بودجه عمرانی نسبت به سال گذشته ۵۰ درصد افزایش داشته است، اما در نهایت این بودجه تخصیص داده نمی‌شود، یعنی خزانه پولی ندارد که آن را در اختیار بخش‌های مختلف قرار دهد. ما نیاز به توجهی ویژه به بخش راهداری و راهسازی داریم. با وجود تمام تلاش و همتی که به کار بسته‌ایم، همین امروز سالانه ۲۰ هزار نفر در جاده‌های ما جان خود را از دست می‌دهند، تنها در هفته اول نوروز امسال ۱۹۶ نفر در جاده‌های کشور کشته شده‌اند. اگر چه مقصر این تلفات تماما ریشه در نواقص جاده‌ای ندارد اما بخش مهمی از آن به کیفیت راهسازی مربوط می‌شود. هر چه بتوانیم راه‌های اصلی را به بزرگراه تبدیل کنیم، کمک شایسته‌ای در این مورد انجام داده‌ایم.

راهکار شما برای حل مشکل بودجه چیست؟ در جایگاهی نیستم که بتوانم راهکاری ارائه دهم. مجلس شورای اسلامی باید بودجه تخصیص و به دولت هم دستور دهد که بودجه‌های عمرانی نباید کمتر از مقداری که مشخص شده‌، به بخش‌های مختلف اختصاص یابد.

چیزی که از صحبت‌هایتان برداشت می‌کنم، این است که ساختار راهسازی باید به همین شکل بماند، یعنی خصوصی‌سازی انجام نشود، اما تخصیص بودجه رنگ و بوی جدی‌تری به خود بگیرد. درست است؟ مخالف خصوصی‌سازی نیستم، خصوصی‌سازی باید انجام شود اما بستر آن هم باید فراهم باشد. راه‌هایی هم که خصوصی‌سازی شده‌اند، سرمایه‌گذاران‌شان به شدت پشیمان هستند.

دلیل پشیمانی سرمایه‌گذاران چیست؟ در هر صورت طبیعی است که قدرت پرداخت عوارض متناسب با سرمایه‌گذاری در میان مردم وجود ندارد. دولت باید توجه ویژه‌ای به این مساله داشته باشد، وگرنه ده‌ها موافقت‌نامه با این که ساخت جاده‌های جدید عملیاتی شود امضا می‌شود اما به مرحله عمل که می‌رسد شاهد اتفاق خاصی نیستیم، به جز نهادهایی که در آن‌ها دخیل هستند و بودجه کافی برای پیش‌برد کار دارند.

اگر بخواهید به یکی از اقدامات برجسته دولت در زمینه راهسازی در سال ۹۵ اشاره کنید، آن مورد چیست؟ حقیقت این است که وزارت راه نهایت سعی و تلاش خود را به کار می‌گیرد و همه شاهد این موضوع هستیم. امروز این بحث مطرح نیست که کدام اقدام برجسته و مثبت است و کدام اقدام مضر و منفی. کشور به شدت به سرمایه‌گذاری در راه‌ها نیازمند است که مجلس و دولت باید توجه کافی را به این مساله داشته باشند.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 1 =