کد خبر: 196739
تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۳:۱۸

سال گذشته بود که طی خبری اعلام شد همکاری هیوندای و کرمان موتور آغاز شده است و قرار است بزودی محصولات این برند کره ای در خط تولید داخلی مونتاژ شود. طولی نکشید که در نمایشگاه خودرو کرمان سال گذشته، کرمان موتور از دو محصول جدید هیوندای برای بازار ایران رونمایی کرد.

حسین دلاور: i10 و i20 به عنوان دو خودرو جدید هیوندای به بازار کشور معرفی شد و بعد از چند هفته ثبت نام آن آغاز شد. به هر حال با هر زحمتی که بود کرمان موتور خودروهای ثبت نامی را پیش از عید تحویل مشتریان داد. از میان این دو خودرو، i20 اقبال بهتری را در بازار ایران داشت و امروز شاهد آن هستیم که فروش به نسبت خوبی در بازار کلانشهرها دارد. اما هیوندای i10 که با تیراژ کمتری نسبت به i20 تولید می شود، خودرو مناسب برای شهرهای شلوغ و بزرگ است. برای همین در سال جدید برای معرفی محصولات مونتاژ داخل هیوندای و کرمان موتور، به سراغ i10 رفتیم. خودرویی کوچک که هاچبک درون شهری به حساب می آید و در حال حاضر یکی از مناسبترین خودروهای دورن شهری بازار معرفی می شود. البته که قیمت ۷۳ تا ۷۵ میلیون تومانی این خودرو کره ای مونتاژ داخل در بازار آزاد نشان می دهد که تهیه آن، خیلی راحت هم نیست و i10 می تواند برای افرادی که یک خودرو خوب همیشه در پارکینگ خانه شان دارند، مورد پسند واقع شود.

به هر حال روز گذشته شرایطی فراهم شد تا تجربه ای از i10 داشته باشیم. البته به شکلی برنامه تست را تنظیم کردیم تا از زوایه دیگر به بررسی یک خودرو شهری بپردازیم.

با i10 آشنا شوید

هیوندای i10 به عنوان یک خودرو هاچبک شهری شناخته می شود. این خودرو را می توان به عنوان کوچکترین عضو خانواده هیوندای دانست. البته که با مونتاژ این خودرو در خط تولید کرمان موتور، در حال حاضر i10 هم در این خط تولید لقب کوچکترین خودرو را دارد. سال های پیش بحث آن در میان محافل خودرو وجود داشت که احتمالا هیوندای i10 بزودی توسط کرمان موتور به بازار ایران بیاید. مستندات این صحبت ها هم چند دستگاه نمونه i10 بود که این روزها به عنوان خودروهای از رده خارج در بازار جهانی شناخته می شوند. بعد از گذشت چند سال شرکت کرمان موتور پای آخرین نسل هیوندای i10 را به بازار ایران باز کرد. نسخه ای از این هاچبک کوچک شهری به بازار ایران آمده است که در حال حاضر به عنوان آخرین مدل و فیس لیفت آن در بازار جهانی شناخته می شود. هیوندای i10 کرمان موتور به موتور ۱۲۴۸ سی سی مجهز است که ۸۶ اسب بخار را با گشتاور ۱۲۱ نیوتون متر تولید می کند. این خودرو به فرمان برقی MDPS مجهز است که از نظر فناوری به عنوان یکی از بروزترین سامانه ها در صنعت خودرو شناخته می شود. گیربکس چهار سرعته اتوماتیک این خودرو قابلیت تعویض دنده به صورت دستی را دارد. همچنین امکاناتی نظیر سیستم تهویه اتوماتیک، شیشه ها و آینه های برقی، کنترل سیستم صوتی از روی فرمان، دیلایت، بلوتوث روی فرمان، کامپیوتر سفر، سیستم کنترل پایداری الکتریکی، سیستم شروع حرکت در سربالایی، سنسور پارک عقب، دو کیسه هوا و... در i10های مونتاژی وجود دارند. البته که از نگاه بسیاری از کاربران فضای مجازی، این سطح امکانات برای یک خودرو کره ای با قیمتی بیش از ۷۰ میلیون تومان، تا حدی کم و ناچیز است. امروز بسیاری از خریداران خودرو در بازار کشور توقع دارند که با این هزینه، حداقل از امکاناتی نظیر کروزکنترل و سانروف نیز برخوردار شوند. از نظر طراحی هم باید گفت که i10 به عنوان یک خودرو زیبا در بازار کشور شناخته می شود. این نگاه می تواند سلیقه ای باشد. ولی نوع طراحی چراغ ها و اجزای خودرو نشان می دهد که این هاچبک شهری می تواند تا حد زیادی به نسبت رقبای خود در بازار کشور زیباتر باشد.

آغاز سفر یک روزه با i10

همه ما می دانیم که هیوندای i10 خودرویی مناسب برای سفرهای درون شهری است و اصول طراحی آن هیچ شباهتی با خودروهای سایز بزرگتر ندارد. برای همین چند ساعتی را با این خودرو در شهر تهران رانندگی کردیم. بدیهی بود که پیدا کردن جای پارک برای این خودرو کره ای کار سختی نیست و کاملا مناسب برای استفاده در شهرهایی چون تهران است. همچنین مصرف سوختی که در سفرهای شهری و با کولر روشن کمتر از ۸/۶ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر است، نشان می دهد که i10، باز هم یک خودرو تمام عیار برای رانندگی در شهرهای شلوغ است. بی سر و صدا بودن این خودرو هم جای خود دارد و می توان به طور قطع گفت که اگر می خواهیم صدای مزاحم خیابان ها کاهش پیدا کند، باید به فکر خودروهای کوچک و شهری باشیم. فرمان نرم، سواری مناسب، صندلی های راحت و... از جمله پارامترهایی شناخته می شود که i10 را به عنوان یک خودرو برتر برای رانندگی در شهر معرفی کنیم. ولی واقعیت دیدگاه اکثر خریداران ایرانی بیشتر به قیمت خودرو توجه دارند. به عبارت ساده وقتی فردی i10 را با قیمتی حدود ۷۳ میلیون تومان در بازار پیدا می کند، حداقل توقع او این است که بتواند بعضی وقت ها سفرهای برون شهری را هم با این خودرو کوچک تجربه کند. بدیهی است که فضای صندوق i10 به قدری نیست که بتواند وسایل زیادی را درون آن گذاشت. برای همین با تشکیل یک تیم سه نفری خواستیم که سفر یک روزه را با این خودرو تجربه کنیم. سفری که حدود ۱۵۰ کیلومتر بود و مسیر آن چالش های مختلفی را برای i10 پدید می آورد. برای همین از اتوبان های خلوت تهران وارد گردنه های منتهی به لواسان شدیم. در مسیرهای اتوبانی سواری نرم یکی از بهترین ویژگی های i10 به حساب می آمد. ولی باید گفت که ردیف عقب این خودرو آنچنان جادار نیست و در یک سفر یک روزه، همان ظرفیت سه نفر برای i10 کافی است. وقتی جاده های پر پیچ و تاب لواسان را به سمت پایین می رفتیم، عملکرد فرمان و ترمزها در سطح خوبی بود و توانست رضایت ما را به دست آورد. بعد از عبور از شهر لواسان، به سمت منطقه افجه حرکت کردیم. در این بخش مسیر که بیشتر با سربالایی رو به رو بودیم و پیچ و تاب جاده ها هم دائماً زیاد می شد، مجبور شدیم تا وضعیت گیربکس را در حالت تعویض دستی قرار دهیم. در این حالت برای معکوس به دنده۱ باید سرعت خودرو را به کمتر از ۴۰ کیلومتر می رساندیم. وقتی با دنده یک رانندگی می کردیم، تا حدی کشش خودرو خوب بود و تا حدی دنده۲ هم جوابگو وضعیت جاده بود.

بعد از طی کردن چند کیلومتر به یک تپه خاکی رسیدیم که نمای خوبی را به لواسان و طبیعت بکر آن منطقه می داد. در کاری غیر منطقی، خواستیم که هیوندای i10 را از شیب به نسبت تند بالا ببریم. نکته جالب این بود که سپر حالتدار این خودرو به هیچ وجه به پستی و بلندی های مسیر نگرفت و با پر کردن دور موتور و سیستم کنترل پایداری خاموش، توانستیم تا سه قدمی بام تپه حرکت کنیم. بعد از چند دقیقه استراحت، اتفاقی جالب و خنده دار افتاد. یک راننده تویوتا اف جِی کروزر به بالای تپه آمد. او گفت که از دور خودرویی را به روی تپه دیده و برایش جالب بوده که به چه شکلی این خودرو کوچک به بالای تپه آمده است.

بعد از پایین آمدن از تپه به سمت روستاهای قدیمی آن منطقه رفتیم. مسیر این روستا که ناسالم و پردست انداز بود، معیاری مناسب برای سنجش نرمی و عملکرد سیستم تعلیق بود. با قرار دادن وضعیت گیربکس در حالت دنده۱ و سرعت حدود ۳۰ کیلومتر بر ساعت در مسیرهای روستایی حرکت کردیم. با اینکه دست اندازهای خودرو بسیار نامناسب بودند، ولی i10 توانست بدون وارد کردن ضربه اضافه به اتاق از پس این مسیر بر آید. بعد از تمام شدن مسیرهای روستایی، وارد جاده چهارباغ و برگ جهان شدیم. مسیریی با فراز و فرودهای زیاد و پیچ های به نسبت سنگین. بیش از ۱۰ بار با i10 به پیچ های تند حمله کردیم تا وضعیت پایداری خودرو را بسنجیم. با اینکه هندلینگ خودرو تا حد زیادی قابل قبول بود، ولی به خاطر اکسل یک تکه در برخی پیچ ها عقب خودرو چند سانتی متری از دست راننده فرار می کرد. در این موقع بود که سیستم کنترل پایداری وارد عمل می شد و از انحراف خودرو جلوگیری می کرد. البته این اتفاق عامل دیگری هم داشت. فاصله محوری کم باعث شده تا i10 فرمان پذیری خوبی داشته باشد و میدان دور آن کاهش پیدا کند. ولی از طرفی به خاطر این وضعیت، می تواند در پیچ های تند و سرعت های بالا تا حدی بازی داشته باشد. در کنار دریاچه سد لتیان، جاده ای خاکی وجود دارد که بسیاری از افراد با خودروهای عادی از آن گذر می کنند. ما هم رانندگی در این مسیر چند کیلومتری را تجربه کردیم و سعی کردیم تا نحوه ترمزگیری را در جاده های لغزنده بسنجیم. می توان گفت که i10 در این مسیرها می تواند موفق باشد. البته که باید همیشه احتیاط کافی را داشت. برای رسیدن به شاهرگ های حیاتی شهر تهران، یعنی رودخانه های سرریز به سد لتیان، از مسیری به نسبت تا هموار حرکت کردیم. در این مسیر خودروهای کلاس B و C دیگری هم تردد می کردند. ولی رانندگی با یک خودرو هاچبک کوچک شهری شرایط متفاوتی را برای ما پدید آورد. در برخی از قسمت های مسیر سنگ لاخی، خودرو تمایل شدیدی به سه چرخ شدن داشت. ولی این سه چرخ شدن موجب احساس نا امنی سرنشینان داخل کابین نمی شد.

بعد از چند دقیقه استراحت در کنار آب های روان، آن محدوده را به سمت تهران ترک کردیم. آزادراه پردیس به سمت تهران هم فضایی برای تست جاده ای i10شد. با هیوندای i10 توانستیم در این جاده با حداکثر سرعت مجاز یعنی ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت از پیچ ها بگذریم. البته که در برخی بخش های مسیر، حداکثر سرعت ۱۴۵ کیلومتر بر ساعت را هم تجربه کردیم. بعد از حدود شش و نیم ساعت رانندگی با i10 کمتر خستگی بر تن سرنشینان جلو نشسته بود. بعد از پیمایش مسیر این چنینی و رانندگی در شرایط مختلف، مصرف سوخت ترکیبی i10 به ۷/۹ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رسید. این در حالی است که مصرف جاده ای این خودرو کمتر از ۵/۵ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر بود و در ترافیک های شهر تهران با کولر روشن کمتر از ۸/۶ لیتر سوخت به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر سوخت مصرف می کرد.

۱۵۰ کیلومتر رانندگی با کوچک‌ترین عضو خانواده کرمان‌موتور

آرمین محسنی: باتوجه به اینکه این روزها خودروهای کوچک شهری مورد استقبال مردم قرار گرفته‌اند، انتظار می‌رود هیوندای i10 آینده‌ای روشن را پیش روی داشته باشد. ترافیک، مصرف سوخت بالا و جای پارک پارامترهایی هستند که موجب شده سلیقه بازار به سمت و سوی خودروهای کوچک و جمع و جور گرایش پیدا کند. هیوندای i10 جدیدترین محصول کرمان‌موتور است که از اواخر سال ۹۵ معرفی و عرضه شد.

روز گذشته فرصتی پیش آمد تا سفری یک روزه را با هیوندای i10 تجربه کینم تا ببینیم آیا این خودروی کوچک که برای شهر بسیار مناسب است، آیا در جاده نیز می‌تواند پاسخگوی نیاز یک خانواده کم جمعیت باشد یا خیر! تاکنون تمام تجربیات رانندگی که از این خودرو در رسانه‌ها و نشریات تخصصی خودرو منتشر شده است، در فضای شهری و خیابان‌های شلوغ بوده، اما تجربه سفر یک‌روزه ما بعد تازه‌ای از هیوندای i10 را به عرصه ظهور گذاشته است. هدف از انجام این تست درایو نشان دادن توانایی‌های این خودروی کوچک و زیباست، زیرا ممکن است به هر حال هرکس که این خودرو را می‌خرد، تصمیم بگیرد با آن به سفر برود. حال پاسخ به این سوال که آیا i10 می‌تواند از پس سفرهای کوتاه برآید یا نه در ادامه مشخص می‌شود.

سفر ما از تهران به سمت لواسانات و سپس روستای افجه و سد لتیان ادامه داشت. باتوجه به مسیر کوهستانی که در پیش داشتیم، انتظار می‌رفت i10 با پیشرانه کم حجم و نسبتا ضعیفی که دارد نتواند به خوبی از پس سربالایی‌ها برآید. اما برخلاف انتظار با وجود روشن بودن سیستم تهویه و کولر خودرو و حضور سه سرنشین در خودرو، به خوبی عمل کرد و تجربه لذت‌بخشی را برایمان رقم زد. نکته قابل توجه فضای کافی سرنشینان است که باتوجه به ابعاد کوچکی که دارد بسیار حائز اهمیت است. سواری نرم و بی‌صدا یکی از شاخصه‌های اصلی هیوندای i10 مونتاژ شده در کرمان‌موتور است که موجب می‌شود احساس خوشایندی را با آن تجربه کنید. همچنین کیفیت بالای قطعات و دقت بالای مونتاژ آن‌ها از مواردی است که زمانی که درون کابین i10 نشسته‌اید توجه شما را به خود جلب می‌کند. اما نکته‌ای که شاید در سفر کمی آزاد دهنده باشد، تاخیر در عملکرد گیربکس است، به نوعی که در مسیرهای کوهستانی تا زمانی که سرعت خودرو پایین‌تر از ۴۰ کیلومتر در ساعت نیاید، نمی‌توانید به صورت دستی به دنده یک بروید. همچنین نباید انتظار شتاب خوب را از این خودرو داشته باشید، زیرا ماهیت اصلی آن کاربرد شهری است. در روز تست با استفاده از اپلیکیشن‌های موجود شتاب صفر تا صد i10 را حدود ۲/۱۵ ثانیه ثبت کردیم که باتوجه به پیشرانه ۱۲۵۰ سی‌سی با توان ۸۶ اسب‌بخار و همچنین شرایط جوی شهر تهران که در ارتفاعی بیش از ارتفاع استاندارد برای تست شتاب دارد، انتظاری بیش از این از آن نمی‌رفت. اما اصلی‌ترین و هیجان‌انگیزترین بخش تست مربوط به قسمتی از مسیر می‌شود که از مسیر خاکی اقدام به صعود از تپه‌ای باشیب حدود ۳۰ درصد کردیم. در ابتدا بدین منظور وارد بخش خاکی جاده شدیم تا ببینیم آیا i10 باتوجه به ارتفاع کم و سپرهای بلندی که دارد، می‌تواند از مسیرهای ناهموار هم عبور کند یا نه! پس از اینکه از آزمون اول سربلند بیرون آمد وارد بخشی از مسیر شدیم که شیب ۳۰ درصد را پیش روی داشت، با کمی دورخیز توانستیم i10 را به بالاترین نقطه کوه بالا ببریم، که همین موضوع تعجب برخی از رهگذران را در پی داشت. زیرا صعود از آن تپه مستلزم داشتن یک خودرو شاسی‌بلند با پیشرانه‌ای قوی بود. پس از پایین آمدن از ارتفاع وارد بخش آسفالت جاده شدیم تا هندلینگ و پایداری هیوندای i10 را در مسیر پر پیچ و خم کوهستانی مورد ارزیابی قرار دهیم. فرمان‌پذیری عالی یکی از مشخصه‌هایی است که لذت سواری با i10 را دوچندان می‌کند. همچنین وجود سیستم کنترل کشش یکی از مزیت‌های این خودروست که در پیچ‌ و خم‌های مسیر خاکی به خوبی عمل کرده و موجب پایداری و ثبات آن شده است.

اما نکته‌ای که پس از پایان تست بسیار توجه ما را به خود جلب کرد، کیفیت و دوام بالای هیوندای i10 است، به نوعی که پس از عبور از مسیرهای ناهموار خاکی کوچک‌ترین صدای اضافی از جلوبندی و حتی داشبورد چند تکه آن به گوش نمی‌رسید. همچنین باید به نرم بودن فرمان الکتریکی هم اشاره کرد که باتوجه به ابعاد کوچک i10، در خیابان‌های شلوغ پایتخت بسیار مفید و کارآمد واقع می‌شود. از امکانات رفاهی می‌توان به سیستم تهویه اتوماتیک، دو عدد ایربگ راننده و سرنشین، سیستم صوتی مجهز به بلوتوث و تنظیم برقی آینه‌های جانبی اشاره کرد. اما آپشنی که جای خالی‌اش در این خودرو بیش از هر چیز حس می‌شود، کروزکنترل است. اگر بخواهیم از طراحی هیوندای i10 بگوییم، باید به موارد چون ارگونومیک بودن و پویایی آن اشاره کنیم. هیوندای i10 را می‌توان جزو آن دسته از خودروها دانست که به راحتی می‌تواند چندین سال خودرویی بی عیب و نقص برای خانواده باشد. از مشخصه‌های طراحی این خودرو می‌توان شادابی و سرزندگی را مثال زد به نوعی که هربار i10 را می‌بینید همان حس خوشایند بار اول در شما زنده می‌شود.

اصلی‌ترین رقیب هیوندای i10 در بازار ایران هم‌تای کره‌ای آن یعنی کیا پیکانتو است که باتوجه به شرایط کنونی دیگر امکان واردات این خودرو به کشور میسر نیست. هم‌چنین در همین راستا پیکانتو با افزایش قیمت ۱۰ میلیون تومانی، برچسب قیمت ۸۰ میلیون تومان را یدک می‌کشد که همین موضوع کار را برای i10 به مراتب آسان‌تر می‌کند. تولید این خودرو در داخل یکی دیگر از مزایایی است که خدمات پس از فروش مناسب را به همراه دارد، موردی که پیکانتو از آن بی‌بهره است. در پایان باید بگوییم هیوندای i10 با قیمت ۷۱ میلیون تومان گزینه‌ای بسیار مناسب برای خودروی دوم یک خانواده به‌شمار می‌رود.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 3
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • امیر ۱۵:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۳/۰۷
    خوبه از این به بعد شاسی بلند چه معنی میده همینو برسونید به ۱۰۰ تومن شاسی بلند نمی خواد بخرن
  • ۲۱:۲۵ - ۱۳۹۶/۰۳/۰۷
    برای ماشینی در حدو اندازه ی رنو ۵ ، ۷۰ میلیون حرف اضافه است .
  • Amir hossein ۰۹:۳۱ - ۱۳۹۶/۰۳/۰۸
    سلام. واقعا مطلب جالبی بود. مننون بخاطر گرد اوری. من هم i10 خریدم واقعا ماشین مورد قبولیه. رانندگی نرم و راحتش آدم و یاد سواری با ماشینای ۱۸۰ میلیون به بالا میندازه. واقعا راحته

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 11 =