به گزارش اخبار خودرو ،گروه خودروسازی ب‌ام‌و در کنار سایر فعالان صنعت خودرو در حال پشت سر گذاشتن روزگاری پرچالش و البته در عین حال هیجان‌انگیز است. صنایع خودرویی درست در میانه چهارمین انقلاب صنعتی خود قرار گرفته است که در آن فرایند دیجیتالی شدن و قابلیت ارتباطی بین خودروها محوریت دارد. چالش اصلی پنج سال آینده برای صنعت خودرو، توسعه فناوری خودران و تولید خودروهایی با این فناوری خواهد بود. در حالی‌که برخی تولیدکنندگان خودرو با سرعت هر چه تمام به دنبال معرفی خودران‌های تازه هستند و تلاش دارند در این بخش گوی سبقت را از رقبا بربایند، دیگران با احتیاط بیشتری به آن می‌پردازند. برای درک بهتر اتفاقات جاری در گروه ب‌ام‌و سراغ دکتر دریک ویسلمن، کارشناس ارشد فناوری خودران در این شرکت رفتیم. سوالاتمان را با مهم‌ترین سوالی که احتمالا تمام علاقه‌مندان ب‌ام‌و با آن مواجه هستند، شروع کردیم. آیا این برند می‌تواند هویت برجسته و متفاوت خود در دادن لذت رانندگی را در دنیای خودران هم حفظ کند؟ «قطعا» جوابی بود که دریافت کردیم. «در خودروهای ما این مساله که یکی از شاخص‌هایی است که ب‌ام‌و با آن شناخته می‌شود، در آینده هم مورد تاکید خواهد بود.» به گفته ویسلمن فناوری خودران لااقل تا چند سال به عنوان مکمل راننده اصلی عمل خواهد کرد و تنها در سفرهای طولانی یا وقتی خودرو در ترافیک گیر کرده و باید توقف و حرکت‌های مداوم داشته باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با این حال ویسلمن می‌گوید با توسعه فناوری خودران این فناوری راه خود را به سوی همه مدل‌های تولیدی در گروه ب‌ام‌و خواهد گشود: «فناوری خودران به یکی از آپشن‌های قابل نصب روی همه مدل‌ها در آینده تبدیل خواهد شد و این گونه نخواهد بود که مدل‌های خاصی به این فناوری مجهز شوند.» ایده پشت این تصمیم مشهود است: تقسیم هزینه‌های توسعه این فناوری بین تعداد بالاتری از محصولات و قابل دسترس کردن آن برای همه مدل‌ها. پیش از آنکه وارد مبحث جدول زمانی برای ورود فناوری خودران به خط تولید شویم، نگاهی به گذشته هم انداختیم. دکتر ویسلمن توضیح داد که ب‌ام‌و در گذشته گام‌های بلندی به سوی فناوری‌های خودران برداشته است. این شرکت در سال ۲۰۰۶ اقدام به عرضه یک نمونه سری ۳ با قابلیت‌های محدود خودران کرد. این خودرو قادر بود مسیر مسابقات هاکن‌هیم را به صورت خودکار حرکت کند اگرچه هنوز برای رونمایی از این فناوری خیلی زود بود. با این حال به اعتقاد ویسلمن اکنون زمان مناسبی برای این کار محسوب می‌شود و قرار است ب‌ام‌و iNEXT در سال ۲۰۲۱ روانه بازار شود. ویسلمن با تایید قابلیت‌های این مدل و انجام مراحل تست آن می‌گوید: «هدف ما ارائه سطح ۳ قابلیت‌های خودران تا حداکثر سرعت ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت برای iNEXT به گونه‌ای است که راننده بتواند به کارهای دیگر خود رسیدگی کند.» با این حال در تمامی این فناوری‌ها راننده همچنان می‌تواند فرمان را در اختیار بگیرد. تا قبل از پایان سال ۲۰۱۷ میلادی ب‌ام‌و بر آن است که تست‌های جاده‌ای را با ناوگانی از ۴۰ نمونه نیمه‌خودران و کاملا خودران سری ۷ در کشورهایی همچون آلمان و ایالات‌متحده آغاز کند. بزرگ‌ترین تفاوت بین iNEXT و خودروهای متعارف امروز مثل نسل کاملا جدید خودروهای سری ۵ اصول حاکم بر سیستم‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و مدل تعاملی آنان است. سیستمی که قرار است روی iNEXT نصب شود، سامانه‌ای دوگانه خواهد بود که دو بخش آن برآوردها و تصمیم‌های یگدیگر را تجزیه و تحلیل می‌کنند و مورد واکاوی قرار می‌دهند و در صورت نقص عملکرد یکی، خودرو بلافاصله سرعت را کم می‌کند و از راننده می‌خواهد کنترل را به دست بگیرد. در بسیاری از موارد ادامه مسیر با خودرو ممکن خواهد بود؛ مگر آن که مشکل جدی‌تر از آن باشد که خودرو بتواند به راه خود ادامه دهد. ویسلمن که سابقه‌ای طولانی در زمینه معماری سیستم‌های مرتبط با خودرو دارد، مقداری هم در مورد قوای محرکه خودروهای خودران صحبت کرد. ویسلمن تاکید دارد که «هیچ ضرورتی ندارد فناوری خودران الزاما به خودروهای برقی ربط داده شود». قرار است ب‌ام‌و iNEXT‌ هم با قوای محرکه احتراقی و هم با موتور تمام برقی عرضه شود. وی در پایان هم گریزی زد به معمایی که این روزها بر سر مسائل اخلاقی و حقوقی خودروها وجود دارد. دکتر ویسلمن بر این باور است که ب‌ام‌و در طراحی الگوریتم نرم‌افزاری خود مساله ارجحیت یک زندگی بر دیگری را مدنظر قرار نخواهد داد و در صورتی که سانحه اجتناب‌ناپذیر باشد، خودرو بلافاصله متوقف می‌شود تا آسیب‌های ناشی از تصادف را به حداقل کاهش دهد:‌ «بر اساس تحقیقات ما در مورد سوانح، حرف‌ و حدیث‌های مطرح شده در مورد انتخاب بین سلامت سرنشین یا عابرپیاده اساسا در دنیای واقعی معنا ندارد». منبع: bmwblog.com