به گزارش اخبار خودرو ،گروه خودرو و قطعات حاضر در بازار اوراق بهادار تهران این روزها چندان دوران خوبی را سپری نمی‌کند و نماگرهای این گروه از افت ارزش بازار و کاهش ارزش سهام آن‌ها حکایت می‌کنند. برای این مساله هم دلایل متعددی مطرح می‌شود. کاهش رشد هیجانی و آغاز روند اصلاح قیمت‌ها، عدم ورود نقدینگی‌های جدید در پی سیاست‌های ضدتورمی دولت، ملموس نشدن آثار عبور از رکود، نزدیک بودن برگزاری مجامع سالانه، وجود بازارهای موازی برای جذب سرمایه از جمله اسناد خزانه و اوراق بدهی و موسسات مالی با بازپرداخت سود بالا، بلاتکلیفی در خصوص انتزاع یا عدم جداسازی وزارت «صمت»، انتظار برای وزرای جدید اقتصادی و صنعتی و طولانی‌شدن ورود محصولات قراردادهای خودرویی پسابرجامی، از جمله دلایلی هستند که هر یک از کارشناسان بنا بر دیدگاه خود در خصوص چرایی وضعیت نه چندان مناسب خودرویی‌های بورس تهران ذکر می‌کنند. این در حالی است که همچنان بر اساس آخرین گزارش بانک‌مرکزی پس از نفت، صنعت خودرو نقش ویژه‌ای در رشد اقتصادی کشور بر عهده دارد. هر چند می‌توان حال حاضر را دوران گذار و قرار گرفتن این صنعت در مسیر درست دانست اما در عین حال نباید از نیاز مبرم خودروسازان به نقدینگی غافل بود. به صورت اصولی و منطقی یکی از اصلی‌ترین راه‌های کسب و تامین نقدینگی بازار اوراق بهادار است. اما همان‌طور که اشاره شد، طی روزهای گذشته سال جدید به غیر از روزهای ابتدایی سال، حال و روز خودرویی‌ها چندان تعریفی ندارد. ادامه این روند علاوه بر بی‌اعتماد شدن سرمایه‌گذاران، خروجی دیگری نیز دارد و آن حرکت سرمایه از بازاری بدون بازده به سمت بازارهای دیگر است. بازار ارز در ایران همواره یکی از مستعدترین بازارها برای جذب نقدینگی‌های سرگردان در جامعه و از سایر بازارها بوده است. این در حالی است که ادامه روند فعلی و ترس از زیان دیدن سرمایه‌گذاران، می‌تواند دلیل بسیار محکمی برای آن بخشی شود که به صورت حقیقی اقدام به خرید سهام خودروسازان کرده‌اند. به طور طبیعی این افراد برای جلوگیری از ضرر یا حفظ سرمایه اقدام به فروش سهام خود به منظور خارج کردن از سبد خودرویی خواهند کرد. این اقدام در پی خود باعث شکل‌گیری صف فروش سهامی خواهد شد که این روزها خریداری ندارد. بررسی روند این روزهای خودرویی‌های بورس تهران نیز موید این نکته است که چیرگی عرضه بر تقاضا باعث افت بیشتر قیمت‌ها خواهد شد. خطری که خودرویی‌های بورس را تهدید می‌کند، از چند جهت قابل بررسی است. یک، خروج سرمایه و نقدینگی موردنیاز؛ دوم، بی‌اعتمادی به خودرویی‌های حاضر در بورس؛ سوم، جایگزینی گروه‌های دیگر؛ و چهارم، در صورت ادامه‌دار بودن وضعیت منفی بورس، خروج سرمایه از بازار اوراق بهادار به سایر بازارها، خواه بازارهایی با شرایط سفته‌بازی باشد، خواه موسسات و بانک‌ها. به بیان دیگر همان‌طور که خودروسازان توانستند با خلق ابزارها و روش‌ها بخش زیادی از نقدینگی موجود در جامعه را به سمت خود بکشانند، این امر ممکن است برای خود آنها نیز اتفاق بیفتد. بنابراین به نظر می‌رسد خودروسازان برای عبور از این گردنه به دنبال راهکارهای دیگری جز حمایت‌های حقوقی یا به اصطلاح بازارگردانی باشند. چراکه سرمایه ذاتا به جایی می‌رود که سود داشته باشد و برایش فرقی نمی‌کند بازار سهام باشد یا مسکن یا ارز.