به گزارش اخبار خودرو ،هفدهم خردادماه، هواپیمای بوئینگ متعلق به «ترکیش ایرلاین» در فرودگاه هامبورگ آلمان به زمین می‌نشیند. در میان مسافران، خبرنگاران ایرانی هم هستند که از پله‌های هوا پیما پایین می‌آیند تا ۱۲۰کیلومتر دورتر از این شهر بندری، شاهد امضای قرارداد اعطای نمایندگی کمپانی خودروسازی بورگوارد آلمان به یک شرکت ایرانی باشند. با آنکه ساعت از نه‌ونیم شب گذشته ولی هوا هنوز روشن است. این پدیده جغرافیایی که به White Night معروف است، به علت قرار گرفتن این شهر در عرض بالای جغرافیایی در بخشی از سال خودنمایی می‌کند. با خودرو به سمت شهر «بِرِمِن»، محل امضای قرارداد حرکت می‌کنیم و یک‌ساعت‌و‌۱۵دقیقه بعد در حالی که هوا تقریبا تاریک شده است، به هتل «پارک» شهر بِرِمِن می‌رسیم. وقتی داخل اتاق می‌شویم، کتاب تاریخ شرکت بورگوارد و یک برگه که برنامه دو روزه میزبان را شرح داده است، مشاهده می‌کنیم: «پنجشنبه؛ شرکت در تور یک‌روزه با خودروهای کلاسیک بورگوارد و حضور در مراسم امضای قرارداد اعطای نمایندگی به شرکت «کیان‌موتور» ایران. جمعه؛ حرکت با خودروهای بوگوارد BX5 و BX7 مدل ۲۰۱۷ از شهر بِرِمِن به سمت شهر هامبورگ.» نوبت به ورق زدن تاریخ ۱۰۰ساله شرکت خودروسازی بورگوارد می‌رسد. دیدن عبارت «تاسیس سال ۱۹۱۹» پشت جلد کتاب، من را به زمان‌های قدیم در ایران می‌برد: این تاریخ برای ایرانی‌ها ناآشنا نیست. بعد از پایان جنگ جهانی اول، وثوق‌الدوله، صدراعظم وقت ایران در همین سال پای قرارداد ننگینی را امضا می‌کند تا ایران را به دو قسمت تقسیم و شمال آن را به روس‌ها و جنوبش را به انگلیسی‌ها بدهد. هم‌زمان با این وطن‌فروشی وضع در دیار ژرمن‌ها فرق می‌کرد. شخصی به نام« کارل بورگوارد» در همان زمان بنیان‌های کارخانه‌ای را بنا نهاد که محصولاتش از ب‌ام‌و در اروپا فروش بیشتری داشت. این کارخانه اگرچه ۵۰ سال بعد ورشکسته شد اما در چند سال اخیر و پس از خرید امتیاز آن توسط شرکت فوتون، دوباره پرونده آن از بایگانی تاریخ خودروسازی آلمان بیرون آمده است و امروز شاهد تولد مدل‌های جدید بورگوارد هستیم. تولد دوباره بورگوارد بورگوارد برند کهنه‌کار آلمانی که اخیرا حیاتی دوباره در آن دمیده شد، شاید تا امروز خودروسازی ناشناس بوده اما این بار با تدابیری که اندیشیده است، قصد رقابت با بزرگان آلمانی یعنی بنز، ب‌ام‌و و آئودی را دارد. این شرکت در سال ۱۹۱۹ میلادی توسط Carl F. W. Borgward در Bermen آلمان تاسیس شد اما حیات آن تا سال ۱۹۶۱ بیشتر دوام نیاورد. پس از سال‌ها غیبت و فاصله از عرصه خودروسازی، نوه کارل به‌نام کریستین بورگوراد، تصمیم گرفت جانی تازه در این خودروسازی کهنه‌کار بدمد. بدین منظور با همکاری Karlheinz L. Knöss و با سرمایه‌گذاری چینی‌ها، بورگوارد در سال ۲۰۰۸ میلادی دوباره متولد شد. پس از چند سال برنامه‌ریزی و آینده‌نگری، این برند آلمانی پس از ۵۰ سال دوری از خودروسازی، نخستین محصول خود را با نام BX7 در سال ۲۰۱۵ رونمایی کرد که یک شاسی‌بلند ۷ نفره است. بورگوراد به پشتوانه پیشینه غنی بسیار مغرور و مدعی است و ب‌ام‌و X5 را که یکی از پرچمداران بازار شاسی‌بلندهاست، رقیب اصلی خود می‌بیند اما حقیقت امر آن ا‌ست که اگر از دینامیک رانندگی و زیبایی X5 صرف‌نظر کنیم،BX7 برتری‌هایی نسبت به آن دارد که از آن جمله می‌توان به قیمت پایین‌تر و ظرفیت هفت سرنشین اشاره کرد.

طراحی ظاهری در نگاه اول، طراحی بدنه بورگوارد BX7 کمی آشنا به نظر می‌رسد. این شاسی‌بلند تلفیقی از پورشه، آئودی و ب‌ام‌و به نظر می‌رسد. جلوپنجره بزرگ جلو با چراغ‌های هندسی، آئودی Q5 یا برادر بزرگ‌تر آن، Q7 را در ذهن تداعی می‌کند در حالی‌که با مشاهده خطوط جسورانه و اسپرت جانبی، یک ب‌ام‌و در ذهن نقش می‌بندد. در نمای عقب هم برجستگی‌ها و فرورفتگی‌ها، همچنین فرم چراغ‌ها، بیننده را به یاد پورشه کاین می‌اندازد. اما با تمام این تفاسیر، بورگوارد سعی کرده است فرم مختص به خودش را پیدا کند. خطوط عمودی جلوپنجره به آن هویت بخشیده است. ابعاد و اندازه با ۴۷۱۵ میلی‌متر طول، ۱۹۱۱ میلی‌متر عرض و ۱۶۹۰ میلی‌متر ارتفاع، بورگوارد BX5 هم‌قد و قواره یک شاسی‌بلند متوسط همچون Q5 است اما طراحان آن سخت کوشیده‌اند تا در این جثه، سه ردیف صندلی را به جای دو ردیف بگنجانند. یکی از ویژگی‌های جالب BX7 این‌است که مشتری می‌تواند هنگام سفارش، پنج، شش یا هفت صندلی را برای این شاسی‌بلند سفارش دهد که در حالت دوم، با سه ردیف دو صندلی، فضایی لوکس در کابین ایجاد می‌شود. طراحی کابین شاید وقتی برای نخستین بار نام بورگوارد را می‌شنوید، از آنجایی‌که به گوشتان آشنا نیست، انتظار کابین خوبی را از آن نداشته باشید اما همین جاست که باید بگوییم سخت در اشتباهید. بورگوارد BX7 علاوه بر طراحی زیبا، سعی کرده است از متریال‌های مرغوبی برای کابین استفاده کند. چرم مرغوب بخش فوقانی داشبورد و فوقانی پنل در‌ها را پوشانده و صندلی‌های چرمی نیز با دوخت زیبای الماس‌مانند که یادآور برند مثلثی‌شکل بورگوارد است، حس لاکچری را به سرنشینان القا می‌کند. بورگوارد برای اینکه در بازار پررقابت امروزی بتواند خودی نشان دهد، کوشیده است در توجه به جزئیات، از هیچ دقتی فروگذاری نکند. یک نمایشگر بزرگ ۱۲٫۳ اینچی بر فراز دریچه‌های سامانه تهویه، در مرکز توجه قرار دارد. این نمایشگر که قابلیت تطبیق‌پذیری با Apple Car Play و Android Auto را دارد، به سیستم وای‌فای نیز تجهیز شده است. ایمنی اکثر خودروهای تولید چین، در پشت سر گذاشتن تست‌های ایمنی اروپایی ناکام می‌مانند اما بورگوارد BX7 چنین نیست. بورگوارد BX7 از اصل و نصب آلمانی بهره می‌برد و از نظر ایمنی بی‌شک از همتایان آلمانی خود دستکمی نخواهد داشت. این خودروساز آلمانی مدعی است که بسیار کوشیده تا کابین را همچون قفسی مستحکم برای سرنشینانش طراحی کند. نقاط جذب انرژی در پشت سپر جلو و عقب، طوری طراحی شده‌اند تا هنگام تصادف، کمترین آسیب به کابین وارد شود. ایربگ راننده و سرنشین جلو، همچنین ایربگ‌های جانبی برای سرنشینان ردیف دوم به‌صورت استاندارد عرضه می‌شوند. علاوه بر این، BX7 با انبوهی از تجهیزات ایمنی به‌صورت استاندارد عرضه می‌شود که لیست استاندارد و آپشن‌های آن تا پیش از ورود به بازار، هنوز نامعلوم است. نیروی محرکه بورگوارد طبق سنت رایج اغلب خودروسازان امروزی، از نیرومحرکه چهار سیلندر توربو برای BX7 استفاده کرده است. قلب تپنده BX7 یک واحد چهار سیلندر خطی دو لیتری است که به یاری توربوشارژر، می‌تواند ۲۲۱ اسب بخار نیرو و ۲۲۱ پوند فوت گشتاور تولید کند. از آنجایی که بیشینه گشتاور از دور ۱۷۵۰ موتور قابل دسترسی است، از BX7 انتظار می‌رود که کشش خوبی داشته باشد. دو گیربکس شش‌سرعته اتوماتیک و هفت‌سرعته دوکلاچه برای BX7 در نظر گرفته شده است که مورد دوم با سیستم AWD عرضه می‌شود. این سیستم پیشرفته در حالت عادی و رانندگی روزمره، ۹۰ درصد از نیرو و گشتاور موتور را به محور جلو انتقال می‌دهد تا مصرف سوخت کاهش یابد. بورگوارد BX7 به لطف این موتور می‌تواند صفر تا ۱۰۰کیلومتر را در کمتر از ۱۰ ثانیه پشت‌سر بگذارد و به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد که البته برای خریداران چنین خودرویی، سرعت و شتاب جزو اولویت‌ها نیست. اما حتی با این وجود BX7 از نسخه پایه ب‌ام‌و X3 نیز سریع‌تر است. این خودروسازی اعلام کرده است به‌زودی نسخه هیبرید BX7 را نیز عرضه می‌کند که ۴۰۱ اسب بخار نیرو تولید می‌کند و به پشتوانه موتور الکتریکی، مسافت ۵۵ کیلومتر را بدون آلایندگی می‌پیماید. بورگوارد مدعی است که BX7 هیبرید در هر ۱۰۰ کیلومتر، تنها ۲٫۲ لیتر سوخت مصرف می‌کند. رقبا بورگوارد BX7 از نظر قیمتی و ظرفیت هفت سرنشین با سانتافه قابل مقایسه بوده درحالی‌که از نظر ابعاد و اندازه هم‌قد و قواره آئودی Q5 و مرسدس‌بنز GLC است. از نظر مشخصات فنی هم می‌تواند با X3 مقایسه شود و این درحالی‌ است که خود کمپانی با اعتماد به نفس تمام، آن‌را رقیب X5 می‌داند. به هر روی وقتی بورگوارد BX7 وارد بازار ایران شود، از نظر قیمتی و کاربردپذیری، در جایگاهی نزدیک به سانتافه قرار می‌گیرد اما آیا BX7 تازه‌وارد در مقام مقایسه با این شاسی‌بلند محبوب بازار ایران می‌تواند به موفقیت برسد؟ از نظر طراحی ظاهری تقریبا هر دو در یک جایگاه قرار می‌گیرند اما با اندکی تفاوت. طراحی ظاهری بورگوارد مهیج‌تر و اسپرت‌تر به‌نظر می‌رسد و در کل مشتری‌پسند‌تر است. BX7 با خطوط منطقی و بدنه‌ای ساده‌تر، مانند سایر همتایان آلمانی خود از جمله آئودی Q5 است و چاشنی لوکس و وقار آن از سانتافه بیشتر است. همین رویکرد در کابین هر دو خودرو مشهود است. درحالی‌که سانتافه کابین اسپرت‌تر و مهیج‌تری ارائه می‌دهد،BX7 از کابین لوکس‌تر و با وقار‌تری برخوردار است اما وقتی پای صحبت مقایسه کیفی به میان می‌آید، آن‌گاه است که سانتافه از رقیب نوپای خود عقب می‌ماند! دقت به جزئیات، یکی از شعارهای بورگوارد است و حتی با مقایسه تصاویر کابین این دو هم به‌صورت مشهودی می‌توان به کیفیت بالاتر BX7 پی برد. استفاده از چرم طبیعی در کابین و جزئیاتی نظیر دوخت‌های الماس‌مانند، این کابین را در حدی خاص و با‌وقار جلوه می‌دهد که نه‌تنها سانتافه، بلکه رقبای آلمانی‌اش نظیر X3 نیز نمی‌توانند به پای آن برسند. از نظر کیفیت می‌توان آن‌را در حد کابین‌های آئودی دانست و از نظر طراحی و زیبایی هم حقیقتا نمی‌توان ایرادی به آن گرفت. صحبت کردن راجع به آپشن‌ها و تجهیزات نیز سخت است زیرا هنوز لیست تجهیزات استاندارد و آپشن‌های آن به‌صورت قطعی اعلام نشده است. اما در این زمینه، رقابت با کره‌ای‌ها با توجه به قیمت رقابتی که دارند، کار دشواری به نظر می‌رسد چراکه امروزه کره‌ای‌ها تقریبا هر آپشن کوچک و بزرگی را ارائه می‌دهند و از این حیث نه‌تنها چیزی از رقبا کم ندارند بلکه امکانات بیشتری هم ارائه می‌دهند. از سوی دیگر بورگوارد هم با پشتوانه مالی بالا تولید و راهی بازار می‌شود، بنابراین بعید به نظر می‌رسد از نظر امکانات و تجهیزات، نتواند با سانتافه رقابت کند. از نظر فنی هم BX7 باید با موتور ۲٫۴ لیتری سانتافه دست‌و‌پنجه نرم کند. سانتافه علاوه بر موتورهای دیزلی، با دو موتور چهار سیلندر؛ یکی توربو و دیگری تنفس طبیعی و یک موتور شش‌سیلندر خورجینی ۳٫۳ لیتری عرضه می‌شود. این موتور شش‌سیلندر می‌تواند ۲۶۷ یا ۲۹۰ اسب‌بخار نیرو تولید کند، درحالی‌که موتور دو لیتری توربو، ۲۲۱ اسب‌بخار نیرو را در اختیار راننده قرار می‌دهد. اما قدرت سانتافه با قلب تپنده ۲٫۴ لیتری با تنفس طبیعی، به ۱۹۰ اسب بخار می‌رسد که ۳۱ اسب‌بخار از رقیب نوپای آلمانی خود عقب می‌افتد اما هر دو صفر تا ۱۰۰کیلومتر را در حدود ۱۰ ثانیه پشت سر می‌گذارند و بنابراین از نظر عملکرد می‌توان گفت که BX7 و سانتافه تقریبا برابر هستند. نتیجه گیری بورگوارد BX7 به‌زودی راهی خیابان‌های ایران می‌شود. این اتفاق تقریبا همزمان با عرضه این خودرو در بازار جهانی صورت می‌گیرد. این شاسی‌بلند از نظر کاربردی بودن به لطف داشتن ظرفیت هفت سرنشین، می‌تواند با هیوندای سانتافه مقایسه شود ولی از نظر ابعاد، اندازه و سایر مشخصات فنی به آئودی Q5 نزدیک است، درحالی‌که خود کمپانی، ب‌ام‌و X5 را رقیب خود می‌داند. بنابراین باید گفت که BX7 با جثه Q5، ظرفیت سرنشینان سانتافه را دارد و از نظر فنی هم با محصولات ب‌ام‌و قابل مقایسه است. از همه مهم‌تر، قیمت رقابتی آن‌ است که طبق گزارشات، با قیمت پایه حدود ۳۶ هزار دلاردر بازار جهانی عرضه می‌شود و این یعنی حدود هشت هزار دلار ارزان‌تر از آئودی Q5 و مرسدس‌بنز GLC. اگرچه این مدل در بازار ایران نیز با قیمت رقابتی زیر ۲۰۰ میلیون تومان احتمالا به بازار خواهد آمد. در کنار زیبایی، لوکس بودن و نقاط قوت فراوان این خودرو، تنها نکات منفی که در طول این سفر ۱۲۰ کیلومتری با بورگوارد مدل BX7 شاهد آن بودیم عبارتند از: «صدای باد ناشی از برخورد با پرده سانروف(در صورت بازبودن)، احساس اندکی ناپایداری هنگام ورود ناگهانی به پیچ جاده با سرعت بالای ۶۰ کیلومتر در ساعت و تا حدودی مشاهده اقتصادی بودن تولید خودرو هنگام باز کردن درب موتور و همچنین صندوق عقب.