به گزارش اخبارخودرو،«اگر طراحان ایرانی که در شرکت‌های خارجی کار می‌کنند به ایران بیایند، می‌توانند انقلابی در طراحی خودروی ایران ایجاد کنند» این گفته پروفسور داهاستون یکی از طراحان بنام خودرو در دنیاست که چندی پیش در کنفرانسی بین‌المللی از او درباره وضعیت خودروسازی در ایران پرسیده شده بود. کارشناسان خودرویی دو ملاک عمده را به عنوان شرایط اصلی خودروساز بودن یک کشور عنوان می‌کنند. اول در اختیار داشتن پلت‌فرم اختصاصی یعنی امکان طراحی خودرو توسط کارشناسان داخلی و دوم توانایی یک کشور در طراحی موتور خودرو. کشور ما در حال حاضر از هر دو توانایی بی‌بهره است اما این به معنای خودروساز نبودن آن نیست. امروز به‌رغم گذشت تاریخی ۲۰۰ ساله از طراحی موتور خودرو در جهان، تکنولوژی طراحی خودرو در اختیار کشورهای معدودی است و نام‌های بلندآوازه‌ای نظیر ب‌ام‌و، بنز و فورد تاج طراحی اختصاصی خودرو برای خود و سایر شرکت‌های خودرویی جهان را بر سر دارند. بنابراین از این بابت نمی‌توان بر خودروسازی کشورمان خرده گرفت چراکه برندهای مهم و سرآمدی در میان خودروسازان دنیا هستند که طراحی خودروی خود را به همین چند کمپانی مشهور سفارش می‌دهند. اما نکته بهت‌آور در این زمینه که موضوع این یادداشت نیز است، حضور طراحان ایرانی در این شرکت‌هاست؛ آن هم نه حضوری معمولی و متعارف بلکه این طراحان در رده‌های بالای مدیریتی طراحی در این شرکت‌ها به کار مشغولند. با تاملی بر گفته پروفسور داهاستون که در ابتدای این مقال آورده شد، می‌توان پرسید چرا نوآوری و نبوغ طراحان ایرانی در این شرکت‌ها هیچ نهیبی به مسئولان و متولیان خودرویی کشور ما وارد نمی‌سازد؟ نام‌هایی چون پروفسور خواجه‌پور، مدیر بخش تحقیق و توسعه جنرال‌موتورز، نادر فقیه‌زاده طراح سری ۶ ب‌ام‌و، حسین یکتا طراح خودروی ون بنز (که در سال ۲۰۱۶ به عنوان بهترین طراحی ون در جهان شناخته شد) و... چگونه زمام طراحی خودروهای تراز اول دنیا را به دست دارند و ما ایرانیان حدود بیست سال است اندر خم تولید پژوی طراحی شده فرانسویان هستیم و برای هر تغییری در آن نیازمند مشاوره با کارشناسان شرکت مبدا و کسب اجازه آن‌هاییم؟ جنرال‌موتورز یکی از رموز موفقیت خود را در جوان‌گرایی شرکت خود می‌داند. جوانگرایی برای این شرکت نه فقط شعار تبلیغاتی برای درج در بولتن‌هایی با کاغذ اعلا، بلکه دغدغه‌ای بنیادی است که در اجرای آن بودجه‌ای جداگانه و نسبتا کلان برای «خرید ایده‌های دانشجویان» در زمینه خودرو و طراحی آن پیش‌بینی شده است. بدون اینکه بخواهیم به نقد مشکلات عمیق خودروسازی در کشور از این حیث بپردازیم، خوب است کمی در خلوت یا اتاق فکرهای دربسته خودرویی کشور این موضوعات را حلاجی و جراحی کنیم تا ببینیم کجاییم. استعدادهای ما کجایند و صبر ما نسبت به طراحان بالقوه یعنی جوانان، مخترعان و ایده‌پردازان چقدر است؟ آیا برای جذب آنها فکری کرده‌ایم یا مشغول هموار کردن راه آنها برای جلای وطن هستیم؟