کد خبر: 199856
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۶ - ۲۲:۰۴
- چاپ
در مراحل اجرایی چنان انحرافی عمل میشود که در فرجام کار هیچ یک از نتایجی که انتظار میرفت به دست نمیآید. کشورهایی که راه طولانی توسعه صنعتی را با برنامهریزیهای درست با شتاب میپیمایند و در جهان شهره میشوند، کشورهایی هستند که برای دستیابی به توسعه صنعتی و تکنولوژیک ارتباط منطقی با دانشگاههای خود برقرار و از توانمندیهای فنی آنها به بهترین وجه استفاده میکنند.
به گزارش اخبار خودرو ،برنامههای توسعه صنعتی کشور و هدفهای مندرج در آن به قدری زیبا و جذاب نوشته میشوند که آدم فکر میکند در پایان آن برنامه ایران را در فلان جایگاه خواهد دید. اما در مراحل اجرایی چنان انحرافی عمل میشود که در فرجام کار هیچ یک از نتایجی که انتظار میرفت به دست نمیآید. کشورهایی که راه طولانی توسعه صنعتی را با برنامهریزیهای درست با شتاب میپیمایند و در جهان شهره میشوند، کشورهایی هستند که برای دستیابی به توسعه صنعتی و تکنولوژیک ارتباط منطقی با دانشگاههای خود برقرار و از توانمندیهای فنی آنها به بهترین وجه استفاده میکنند.
در کشور ما هم فقط با درک درست این موضوع در دوره موسوم به سازندگی، ارتباط صنعت با دانشگاه با تبلیغ و هیاهوی بسیار مطرح و وارد فاز اجرایی و حتی میلیاردها ریال هم هزینه شد لیکن در پایان نتیجه نداشت. این در حالی است که بسیاری از کشورهای توسعهیافته پیشرفتهای تکنولوژیک خود را مدیون همکاری دانشگاههای فنی و موسسات صنعتی هستند. صنعت خودروی کشور که از صنایع مادر به حساب میآید، هدفهای متعالی را در برنامههای توسعه خود دارد اما هنوز نتوانسته است جایگاه شایسهای در صنعت خودروی جهان داشته باشد. علت اصلی خودروساز نشدن ایران پس از نیم قرن این است که فعل خودروساز شدن را به درستی صرف نمیکند و بیشتر کوشش خود را صرف تولید از نوع مونتاژ میکند. هرچند دو خودروساز بزرگ کشور حدود ربعقرن است که مراکز تحقیق و توسعه دارند اما علیرغم صرف صدهامیلیارد تومان تاکنون هیچ یک از دو مرکز فوقالذکر نتوانستهاند کارنامه موفقی
ارائه دهند!
هم اکنون گفته میشود در یکی از دانشگاههای کشور تنها با صرف ۱۰۰ میلیون تومان هزینه و در مدت ۳ سال یک پلت فرم طراحی شده و به مرحله نمونه اولیه یا پروتوتایپ رسیده که به آسانی با هزینهای معادل ۱۵ میلیارد تومان میتوان آن را تکمیل و تجاریسازی کرد. در صورت مساعدتهای لازم و انجام بقیه امور میتوان ادعا کرد قدمهای اصلی به سوی خودروساز شدن برداشته شود. اگر از این مرحله با موفقیت بگذریم، مراحل بعدی مانند طراحی بدنه خودرو و موتور را آسانتر میتوانیم پشت سر بگذاریم زیرا تجارب و سوابق ارزندهای در این زمینه در اختیار داریم. به هر حال وقت آن فرا رسیده و حتی دیر شده است که ایران موضوع خودروساز شدن را جدی بگیرد، آن را از قوه و شعار به فعل و عینیت در آورد و پیگیری طراحی نمونه و پروتوتایپ پلتفرم از سوی گروه طراحی دانشگاه علموصنعت ایران میتواند آغازی برای آن باشد.