کد خبر: 202476
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۳۹۶ - ۲۰:۳۰
- چاپ
اگر روزانه دو یا سه بار سوار انواع و اقسام تاکسی و شخصیهای مختلف در تهران میشوید، این توانایی را خواهید داشت که عینک یک مسافر حرفهای را در تهران به چشم بزنید و به تحلیل وضعیت حملونقل درونشهری تهران بپردازید.
به گزارش اخبار خودرو ،اگر روزانه دو یا سه بار سوار انواع و اقسام تاکسی و شخصیهای مختلف در تهران میشوید، این توانایی را خواهید داشت که عینک یک مسافر حرفهای را در تهران به چشم بزنید و به تحلیل وضعیت حملونقل درونشهری تهران بپردازید. در این صورت متوجه تغییرات محسوسی خواهید شد که در چند سال گذشته به این سو در تهران در حال رخ دادن است. جدا از گران شدن کرایهها، کوتاه و بلند شدن برخی مسیرها، ورود انواع و اقسام تاکسی به رنگها و ابعاد مختلف و ... یک مساله در این میان بیشاز سایر شاخصهای متغیر حملو نقل مسافر در تهران رخ مینماید و آن افزایش چشمگیر مسافرکشان در قالب خودروهای شخصی است. ریشه اقتصادی این افزایش در این مقال چندان جای تحلیل ندارد هرچند چارهاندیشی تهرانیهایی که با درآمدهای ناکافی در این شهر زندگی میکنند، میتواند مهمترین دلیل این پدیده باشد. خودرو به عنوان نقدترین درآمد ممکن در کشور ما به دلیل خلاهایی که در سیستم حملونقل عمومی کشور وجود دارد، توانسته است رتبه اول را در فوریترین مرهم برای کمبود درآمد بازی کند. این مشکل در ایران و بسیاری از کشورهای در حال توسعه یا توسعهیافته به یکی از معضلات توسعه شهری بدل شده است. با این تفاوت که درآمد تاکسیرانان در کشورهای توسعهیافته به حد کافی است که ورود به این حرفه را با شرایط سختی همراه کرده است و هر کسی را توان گذراندن مراحل سخت اخذ مجوز تاکسیرانی نیست. طبق آمار سایت salary.com در آمریکا میانگین درآمد تاکسیرانان حدود ۳۵ هزار دلار در سال یعنی سالانه حدود ۱۴۰ میلیون تومان و ماهانه حدود ۱۲ میلیون تومان است! جالب اینجاست که میزان درآمد تاکسیرانان در این کشور به تناسب میزان تحصیلات آنها افزایش مییابد. مثلا تاکسیرانان دارای مدرک لیسانس درآمد سالانهای حدود ۳۶هزار دلار، دارندگان مدرک فوقلیسانس درآمدی حدود ۳۸ هزار دلار و تاکسیرانان دارای مدرک دکتری حدود ۳۹ هزار دلار سالانه درآمد دارند. در آمریکا هم نرمافزارهایی نظیر Uber توانستهاند گوی سبقت را از همکاران تاکسیران خود بربایند و در رقابتی سنگین با تاکسیرانان بر سر قیمت چالش جدی در این زمینه ایجاد کنند. هرچند اوبر وضعیتی متفاوت نسبت به اپلیکشینهای مشابه ایرانی خود ایجاد کرده است. این شرکت مدعی است که با خدماتی که به رانندگان ارائه میدهد، درآمد آنان را به بیش از درآمد فعلی آنها در نقض تاکسیران معمولی افزایش داده است. میزان رضایت رانندگان این شرکت ۷۸ درصد برآورد شده و مهمتر از آن اینکه میزان بالای استفاده مردم از این نرمافزار موجب شده است بسیاری از رانندگان شغل اول خود را رها و کاملا در استخدام اوبر درآیند. نکته مهم در این استقبال، اهمیت ماهرانهای است که اوبر به هر دو وجه یعنی مسافر و راننده بهطور یکسان قائل است. برقراری این نظم در اوبر، مسبوق به اعتراضاتی است که رانندگان برخی ایالات ازجمله فلوریدا در نحوه پرداخت حقالزحمه خود کرده بودند و دخالت دولت در این زمینه اسباب رضایت هر دو طرف در این زمینه را فراهم کرد.