به گزارش اخبار خودرو ،هرچه تهران به روزهای سرد نزدیک شود، فاصله‌اش با روزهای آلوده کمتر می‌شود. روزشمار آغاز فصل وارونگی هوای تهران کوتاه‌تر می‌شود اما هنوز مسئولان شرکت پالایش و بخش فرآورده‌های نفتی، سازمان استاندارد، سازمان حفاظت محیط‌زیست و حالا دادستانی تهران به آمار و عدد واحدی از میزان اکتان، بنزن و گوگرد موجود در بنزین تهران نرسیده‌اند. مسئولان شرکت پالایش و بخش فرآورده‌های نفتی و سازمان استاندارد، بنزین تهران را مطابق با استاندارد یورو ۴ می‌دانند اما سایر مسئولان نظر دیگری دارند و هوای روزهای سرد تهران را آلوده پیش‌بینی می‌کنند. در این میان برخی علت آلودگی هوا را مخلوط شدن بنزین با سایر فرآورده‌های نفتی می‌دانند که میزان آلودگی هوا را افزایش می‌دهد و برخی این امکان را محال و کیفیت سوخت توزیعی را کمتر از آنچه باید تلقی می‌کنند. هیچ کجا و هرگز هفته گذشته خبری مبنی‌بر اختلاط بنزین با نفت منتشر شد. علت این امر کمبود بنزین اعلام شده است که کیفیت آن را تحت‌‌شعاع قرار می‌دهد. اما برخی منابع دیگر از اختلاط بنزین با گازوئیل خبر داده‌اند. شاهرخ خسروانی، قائم‌مقام معاون وزیر در پالایش و پخش فرآوده‌های نفتی در گفت‌وگو با روزنامه «دنیای خودرو» درباره امکان مخلوط کردن بنزین با سایر فرآورده‌های نفتی در جایگاه‌ها گفت: «مخزن بنزین و گازوئیل از یکدیگر تفکیک شده است و هر سوختی در مخزن خود تخلیه می‌شود و میزان سوخت تحویل داده شده و سوخته فروخته‌شده مشخص است. جایگاه‌ها دائم توسط ناظران شرکت پخش فرآوده‌های نفتی کنترل می‌شوند. به‌طور مثال اگر جایگاهی ۳۰هزار لیتر بنزین و ۵۰ هزار لیتر گازوئیل تحویل گرفته باشد و ۲هزار لیتر گازوئیل را با بنزین مخلوط کند. در انتها مشخص می‌شود ۳۲ هزار لیتر بنزین و ۴۸هزار لیتر گازوئیل فروخته است. این ارقام نشان می‌دهند تخلفی صورت گرفته است. به‌علاوه اگر گازوئیل با بنزین مخلوط شود، ماشین به سختی حرکت خواهد کرد و خاموش خواهد شد.» وی در ادامه افزود: «نفت سفید راحت‌تر با بنزین مخلوط می‌شود، چراکه از نظر وزنی نزدیک به بنزین است ولی موضوع اینجاست در حال‌حاضر هیچ‌کدام از پمپ‌بنزین‌های ما نفت سفید ندارند. نفت سفید در برخی روستاها به‌عنوان سوخت حرارتی استفاده می‌شود در پمپ بنزین‌های شهرهای بزرگ مثل تهران نفت سفید وجود ندارد.» خسروانی با تاکید بر این که امکان مخلوط شدن بنزین با سایر فرآورده‌های نفتی در هیچ جایگاهی وجود ندارد، عنوان کرد: «میزان آلایندگی بنزینی که با سایر فرآورده‌های نفتی مخلوط می‌شوند، مشخص نیست، چون تاکنون هیچ آزمایشی در این باره صورت نگرفته است.» به گفته خسروانی ممکن است در واحدهای کوچک تولید فرآورده‌های سوختی که به اسم واحدهای پاتیلی معروف هستند و بیشتر در اطراف شهرهای مرزی فعالیت می‌کنند، گازوئیل یا نفت سفید را به مخازن بنزین خود اضافه کند و بفروشد که این کار بسیار دشوار است. وی در انتها تاکید کرد:«مخلوط کردن بنزین با سایر فرآوده‌های نفتی صددرصد تخلف است و متخلف توسط مقامات قضایی جلب می‌شود، چراکه این کار حکم قاچاق سوخت را دارد. زیرا محصول بی‌کیفیت و قیمت نازل را به‌عنوان محصول باکیفیت و گران می‌فروشد، ضمن آنکه به قطعات خودروها نیز آسیب می‌رساند.» شاید جایی دیگر جهانگیر ضابطی، نایب‌رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارفرمایان جایگاه‌داران سراسر کشور نیز در گفت‌وگو با روزنامه «دنیای خودرو» با اشاره به این که تقریبا می‌توان تمام مشتقات نفتی را با یکدیگر مخلوط کرد اما مخلوط نفت سفید نمود کمتری دارد، در این مورد توضیح داد: «در جایگاه‌ها با توجه به اینکه دوربین‌های مداربسته وجود دارد و در حافظه دوربین‌ها باید تا سه‌ماه فیلم را بدون توقف داشته باشد، امکان مخلوط کردن بنزین با سایر فرآورده‌های نفتی در مقابل دوربین تقریبا غیرممکن است، چون باید سوخت از تانکی به تانک دیگری منتقل شود و این کار بسیار دشوار است. ضمن آنکه گازوئیل در تمام جایگاه‌ها به‌خصوص جایگاه‌های درون‌شهری توزیع نمی‌شود و در نتیجه بیشتر جایگاه‌ها گازوئیلی برای مخلوط کردن ندارند. همچنین میزان سوخت تحویل‌داده‌شده و فروخته‌شده در جایگاه‌ها دائما توسط ناظران شرکت پخش فرآورده‌های نفتی کنترل می‌شود.» ضابطی در مورد احتمال مخلوط شدن سایر فرآورده‌ها با بنزین در سایر مکان‌ها عنوان کرد: «سوختی که به جایگاه‌داران تحویل داده می‌شود، مستقیما از انبارهای شرکت نفت ارسال می‌شود و امکان مخلوط شدن بنزین با سایر فرآورده‌های نفتی در انبارها وجود ندارد. مخلوط کردن بنزین در برخی مکانیکی‌ها یا بنزین‌فروشان کنار خیابان که به‌صورت قاچاق فعالیت می‌کنند، ممکن است هرچند میزان بنزین مخلوط‌شده و فروخته‌شده توسط آنها بسیار ناچیز است.» به‌گفته ضابطی تشخیص مخلوط بنزین با سایر فرآورده‌های نفتی سخت نیست، چون در صورت مخلوط شدن بنزین با سایر فرآورده‌ها، خودرو به راحتی حرکت نمی‌کند و اگر درصد فرآورده مخلوط‌شده زیاد باشد، موتور خودرو روشن نمی‌شود. اگر درصد کم باشد، نمود کمتری دارد و سوختن راحت‌تر است. ضابطی در ادامه اظهار کرد: «مشکل عمده در پالایشگاه‌هاست که توان و تکنولوژی تولید بنزین یورو۴ را ندارند و خودشان نیز به این امر اذعان دارند. تعداد پالایشگاه‌های خصوصی بسیار کم است و آنها نیز تولیدات خود را به انبارهای سوخت داخل استان‌ها مانند انبار قوچک و ری در تهران تحویل می‌دهند. خط لوله سراسری وجود دارد که تولیدات پالایشگاه‌ها درون آن واریز شده و به انبارهای سوخت منتقل و سپس به جایگاه‌های سوخت توزیع می‎شود. انبارها ممکن است سوخت خود را از پالایشگاه‌های متفاوتی تحویل بگیرند که برخی کیفیت بالایی دارند و برخی هم استانداردهای لازم را ندارند. در کنار این تولیدات بنزین وارداتی هم وجود دارد که مشخص نیست از کدام کشورها و با چه کیفیتی خریداری شده‌اند. بنابراین سوخت‌های متنوع با کیفیت‌های گوناگون در جایگاه‌ها توزیع می‌شوند که حاصل آن آلودگی هواست.» آن‌طور که به‌نظر می‌رسد فرآورده‌های توزیعی استاندارد و کیفیت لازم را ندارند و میزان آلایندگی آنها بالاست. در دولت دهم و یازدهم با توجه به تحریم‌هایی که وجود داشت شرکت‌های پتروشیمی فرآورده‌های مایع تولید می‌کردند اما چون سیستم تقطیر نداشتند و بنزین از مواد جامد تولید می‌شد، ذرات‌معلق در هوا بسیار زیاد بود. به‌مرور زمان ظرفیت پالایشگاه‌ها و میزان واردات افزایش یافت تا جایی که مسئولان اعلام کردند پتروشیمی‌ها دیگر بنزین تولید نمی‌کنند و فقط پالایشگاه‌ها بنزین تولید می‌کنند. درحالی‌که ظرفیت تولید پالایشگاه‌ها محدود و مصرف بنزین زیاد است. شاید به همین دلیل است مسئولان تمام تلاش خود را به‌کار گرفته‌اند تا همه تولیدات پالایشگاه‌های کشور با هر نوع کیفیتی استفاده شود و میزان واردات به حداقل برسد.