اخبار خودرو - به باور کارشناسان، صنعت قطعه‌سازی کشورمان می‌تواند به روزهای خوب گذشته بازگردد، اما این موضوع دارای الزامات و چارچوب‌هایی است که باید مدنظر قرار بگیرند.
برهمین‌اساس یکی‌از مشکلات قطعه‌سازان در تمام سال‌های فعالیت این بوده است که شرکت‌های فعال در این حوزه تنها برای خطوط تولید سرمایه‌گذاری می‌کردند و به دلیل نبود نیاز جدی، برای توسعه ساختارهای مهندسی برنامه‌ریزی جامع نداشتند.
در حالی که اگر تولیدکنندگان دارای واحدهای طراحی و مهندسی منسجم، زودتر به عیوب تولید خود پی می‌بردند، قطعات باکیفیت‌تری تولید می‌کردند.
براین‌اساس می‌توان گفت یکی از برنامه‌ها و دستاوردهای توسعه محصول، توسعه مراکز مهندسی تخصصی اعم‌از سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قطعه‌سازان است. بی‌شک این اتفاق به ارتقای کیفیت تولیدات نیز کمک خواهد کرد.
توسعه و پیشرفت هر صنعت به مجموعه‌ای از عوامل بستگی دارد. این مساله شامل حال قطعه‌سازی هم می‌شود. عواملی مانند دانش طراحی، تحقیق و توسعه، بحث نیروی متخصص، مساله تکنولوژی و فناوری روز، مدیریت، ماشین‌آلات مدرن و... مواردی هستند که تقویت آن‌ها باعث رشد و پیشرفت این صنعت می‌شود.
تمام این عوامل باید به‌صورت همزمان موردتوجه قرار گیرند، تکیه و تاکید بر یک عامل و فراموش کردن سایر موارد، کار صنعت را به جایی نمی‌رساند. پس به سرانجام رسیدن قطعه‌سازی مستلزم وجود یک برنامه و استراتژی در این صنعت است.
این صنعت باید در چهارچوب یک استراتژی و برنامه مشخص مورد حمایت قرار گیرد. قطعا برای اینکه بتوانیم قطعه‌ساز یا خودروساز شویم، نیاز به دانش فنی، دانش طراحی و واحدهای تحقیق و توسعه داریم که این‌ها مستلزم وجود برنامه، هزینه و شناخت جهت حرکت درست است.
یکی از مسیرهای موفقیت در این حوزه، مشارکت با شرکت‌های خارجی است. اما متاسفانه اکنون از حضور مشاورین خارجی استقبال نمی‌شود و دولت هم در این زمینه حمایت نمی‌کند.
در حالی که اگر بخواهیم خودروساز و قطعه‌ساز شویم، باید از دانش روز دنیا استفاده کنیم و نباید تنها به کمک شرکت‌های خارجی برای خودروساز شدن خودمان اتکا کنیم.
درواقع همزمان با واگذاری بازار خودروی کشور به خارجی‌ها، باید از آن‌ها امتیازات مناسب بگیریم. در عین حال خودمان هم ازطریق شرکت‌های مشاوره‌ای داخلی و خارجی باید چگونگی طراحی، راه‌اندازی واحدهای تحقیق و توسعه، روش مدیریت مناسب با عصر حاضر و... را فرا بگیریم.
باید توجه داشت قطعه‌سازانی که در گذشته، برای ایجاد مراکز و واحدهای مهندسی تخصصی سرمایه‌گذاری کرده‌اند، در شرایط تحریم و پس‌از آن، خیلی زودتر از سایر شرکت‌های فاقد چنین واحدی توانستند مسیر رشد و پیشرفت را طی کنند.
