کد خبر: 209101
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۶ - ۱۸:۲۴

مدتی است اجرای طرح برندینگ سوخت در کشور مطرح شده است اما نه به‌صورت استاندارد جهانی آن بلکه با ضعف‌های شدیدی که تنها منافع صاحبان شرکت برند را درپی‌دارد، نه جایگاه‌دارانی که در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده‌اند

بدیهی است این طرح از سوی جایگاه‌داران مورد استقبال قرار نگیرد. در ایران حدود ۶هزار جایگاه توزیع سوخت مایع و گاز وجود دارد و برای راه اندازی آنها رقمی حدود ۴۲هزارمیلیاردتومان سرمایه‌گذاری شده است، درحالی‌که ۸۰درصد اعضای این صنف با عضویت در شرکت‌های برندینگ سوخت مخالفت می‌کنند و برای حل این معضل و به‌دست آوردن سایر مطالبات خود، وزیر نفت را به مجلس کشاندند.

[caption id="attachment_209102" align="aligncenter" width="640"] جایگاه‌[/caption]

به گزارش « اخبار خودرو » ، حدود ۶۰شرکت برند ثبت شده است و از این تعداد نزدیک ۱۷شرکت فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. یکی از مجوزهای شرکت صاحب‌صلاحیت یا برند، واردات و تولید فرآورده‌های سوختی است که درحال‌حاضر به‌صورت جزیی انجام می‌شود. در‌نهایت اگر برندسازی به‌درستی انجام شود و نه به‌شکل فعلی آن، همه منتفع خواهند شد. جایگاه‌داران نیز اجبار به عضویت در شرکت‌های برند ندارند اما با طراحی بسته‌های تشویقی، در‌نهایت جایگاه‌داران با این شرکت‌ها همکاری می‌کنند تا در آینده از امتیازات آن برخوردار شوند.

جهانگیر ضابطی، نایب‌رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارفرمایان جایگاه‌داران سراسر کشور در گفت‌وگو با «دنیای خودرو» درباره اعتراض جایگاه‌داران به‌طرح شرکت‌های صاحب‌صلاحیت یا برند گفت: «دو هفته قبل درپی اعتراضات جایگاه‌داران به مجلس، وزیر نفت برای پاسخگویی به سوالات و توضیح درباره طرح برندینگ سوخت در مجلس حاضر شد اما از آنجایی‌که توضیحات وی قانع‌کننده نبود، قرار شد تغییراتی در طرح ایجاد کند تا منافع جایگاه‌داران تامین شود. متاسفانه شرکت ملی پالایش و پخش تصمیمات اشتباه بسیاری داشته، ازجمله فرمول پلکانی برای حمایت از جایگاه‌های کم‌فروش که با اصل خصوصی‌سازی مغایرت داشت. زیرا در اصل خصوصی‌سازی همه‌باهم برابرند که در نتیجه آن جایگاه‌های کم‌فروش با لیتراژ کم در مقایسه با جایگاه‌های پرفروش با لیتراژ کم، کارمزد و سود بیشتری دریافت می‌کنند اما حالا این موضوع به یک مشکل بدل شده است. درصورتی‌که شرکت ملی پالایش و پخش می‌توانست کارمزد همه را افزایش دهد.»

شرکت‌های برند، خصولتی هستند و بسیاری از اختیارات جایگاه‌داران به شرکت‌های برند تعلق می‌گیرد. وی در ادامه افزود: «تغییراتی در شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی انجام شده است و امیدواریم نفرات جدید منافع جایگاه‌داران را در طرح رعایت کنند. چون در غیر‌این‌صورت اگر منافع جایگاه‌داران تامین نشود، برند در جایگاه‌ها مورد‌پذیرش قرار نمی‌گیرد.»

راه‌اندازی جایگاه‌های تک‌سکو از دیگر اختیارات شرکت‌های صاحب‌صلاحیت است در‌حالی‌که جایگاه‌داران برای راه‌اندازی جایگاه سرمایه‌گذاری بیشتری کرده‌اند. ضابطی در این باره عنوان کرد: «شرکت‌های صاحب‌صلاحیت با شهرداری‌ها قرارداد امضا کرده‌اند و با صرف هزینه ۲۰۰میلیون‌تومان، یک سکوی سوخت‌رسانی راه‌اندازی می‌کنند. این درحالی است که حدود ۳۶۰۰جایگاه بنزین و حدود ۲۴۰۰جایگاه سی‌ان‌جی در کل کشور وجود دارد که به‌طور میانگین هرکدام از جایگاه‌ها برای راه‌اندازی ۷میلیاردتومان سرمایه‌گذاری کرده‌اند. یعنی مجموعا ۶هزار جایگاه توزیع سوخت مایع و گاز درکل کشور وجود دارد که برای راه‌اندازی آنها رقمی در حدود ۴۲هزارمیلیاردتومان سرمایه‌گذاری شده است.»

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =