به گزارش« اخبار خودرو » ، اتحادیه تعمیرکاران خودرو در حال پیگیری برای راه‌اندازی نرم‌افزاری به‌نام «اتواَپ» است که یافتن تعمیرکار را به‌خصوص هنگامی‌که افراد در میانه راه به مشکل بر‌می‌خورند، آسان می‌کند.
این اتحادیه همچنین به‌تازگی با قائم‌مقام شرکت آلمانی ولوو در تهران نشستی داشته است تا با توجه به کمبود مراکز خدمات پس‌از فروش شرکت ولوو در کشور، امتیازاتی را برای تعمیرکاران مجاز داخلی که در حوزه ولوو فعال هستند، از این شرکت کسب کند.
با علیرضا نیک‌آیین ، رئیس اتحادیه تعمیرکاران خودرو درباره عملکرد اتحادیه در این حوزه‌ها و همچنین درباره موضع‌گیری آن در قبال ادغام قطعه‌سازان به گفتوگو نشستیم. نیک‌آیین در این‌باره بیشتر بر مجموعه‌سازی و حمایت از تولیدکنندگان خرد تاکید داشت.
[caption id="attachment_202199" align="aligncenter" width="600"]
علیرضا نیک‌آیین رئیس اتحادیه تعمیرکاران خودروی تهران[/caption]
طراحی و ساخت نرم‌افزار اتواَپ در چه مرحله‌ای است و بهره‌برداری از آن امکان‌پذیر است؟
نرم‌افزار اتواپ آماده بهره‌برداری بوده و قراردادهای همکاری با ایساکو و شرکت عظام بسته شده است، همچنین در‌حال گفتوگو با شرکت سایپا هستیم که بابه‌نتیجه رسیدن آن اجرایی خواهد شد.
به هر‌حال یک اجماع بزرگ باید برای هماهنگی این کار به‌وجود بیاید، چون کار بزرگی است و ما باید با همکاری همه‌دست‌اندرکاران این سیستم آن را محقق کنیم.
به‌وسیله این نرم‌افزار امکان جست‌وجوی نزدیک‌ترین تعمیرکار برای کسانی فراهم می‌شود که به تعمیرکار نیاز پیدا می‌کنند. آیا تعمیرگاه‌های مجاز برای همکاری اعلام آمادگی کرده‌اند؟ چه تعداد از آنها برای همکاری با این نرم‌افزار نام‌نویسی کرده‌اند؟
حدود ۲۵۰تعمیرگاه را در فاز اول پذیرش کرده‌ایم که آدرس و نقشه لوکیشن آنها ثبت شده است و آماده کار هستند اما چون بحث قطعات تقلبی مطرح شد، صلاح را براین دیدیم فروش قطعات را نیز در نرم‌افزار در نظر بگیریم، به‌طوری‌که قطعات را شرکت‌های خودروساز تامین کنند. قرارداد ما با ایساکو بسته شده است و به‌این‌ترتیب قطعات ساخت داخل توسط این نرم‌افزار فراهم می‌شود.
درواقع منظور شما این است خودروهایی که تولید خودروسازها هستند، قطعاتشان توسط شرکت‌ها فراهم می‌شود؟
بله، خرید قطعه و اصل بودن آن برای صنف تعمیرکاران و مصرف‌کنندگان به‌صورت یک معضل در آمده است، بنابراین به این نتیجه رسیدیم در نرم‌افزار پنجره‌ای را در نظر بگیریم که بازار خرید قطعه و فقط مختص خودروسازان است و بخش خدمات پس‌از فروش خودروسازها این بخش را تامین می‌کند. ارسال آن نیز رایگان خواهد بود. قطعه نیز توسط فروشگاه‌های مجازی که خودروسازها آنها تایید کرده‌اند، تامین و ارسال می‌شود.
پیش‌از این به واحدهایی که مجوز ندارند و با مشکلاتی مواجه هستند، اشاره کردید، البته به غیر از آنهایی که واجد شرایط مناسب بودند. این واحدها چه تعداد هستند و آیا در این مدت تعداد آنها کاهش یافته، در این زمینه چه پیگیری‌هایی انجام شده است؟
در اتحادیه برای حل این مشکلات، ۸۰ نفر بازرس اضافه کردیم که در‌حال‌حاضر تعداد بازرسان به ۱۲۰ نفر رسیده و طرح در قالب بزرگی در حال انجام است. فکر می‌کنم تا پایان سال ۹۷ تعداد واحدهای بی‌جواز را به حداقل برسانیم.
حدود ۵ تا ۸درصد باقیمانده هم واحدهایی هستند که به‌صورت فی‌البداهه مغازه خود را باز می‌کنند. یعنی ابتدا مغازه راه‌اندازی می‌شود و بعد به‌دنبال کسب جواز می‌روند. البته این یک معضل است و قانون باید جدی گرفته شود که اول مجوز لازم را بگیرند و بعد مغازه را راه اندازی کنند.
قبلا درباره مذاکراتی که با شرکت‌های بوش، بهرو هلا داشته‌اید، صحبت کردید. این قراردادها در چه مرحله‌ای هستند؟
مذاکرات انجام شد و دو دوره آموزشی توسط شرکت بوش در اتحادیه اجرا شدند. اولین سمینار را هم با بهر در بهمن‌ماه خواهیم داشت که احتمالا بعد از ۲۲ بهمن برگزار می‌شود.
با شرکت مانفیلتر هم که نخستین فیلتر‌ساز دنیاست، مذاکره کردیم. پنج‌شنبه گذشته با قائم‌مقام شرکت ولوو در تهران نشست داشتیم. برای اولین‌بار قائم‌مقام ولوو به ایران آمد و این شرکت در این سطح با ایران وارد گفتوگو شد.
ولوو قرار است در ایران در زمینه شناخت قطعات، آموزش و ابزارمخصوص با ما همکاری کند. تعداد نمایندگی‌های مجاز ولوو در ایران کم است و فعالیت آنها توسط مجوزداران اتحادیه تعمیرکاران انجام می‌شود.
ما از شرکت ولوو توقع داریم به این تعمیرکاران آموزش داده و ابزار مخصوص را در اختیارآن‌ها قرار بدهد که در این زمینه به ما قول همکاری داده‌اند.
در روزهای گذشته خبری شنیده شد مبنی‌بر اینکه ارز مبادله‌ای قطعه‌سازان قطع می‌شود و آنها برای واردات مواد اولیه و قطعات الکترونیک و ... با مشکل روبه‌رو می‌شوند ازجمله اینکه هم افزایش قیمت تمام‌شده خواهند داشت و هم قطعات را با قیمت بالاتری توزیع خواهند کرد. این موضوع چه تاثیری بر فعالیت تعمیرکاران و واحدهای تعمیرکار می‌گذارد؟
متاسفانه در‌حال‌حاضر قطعه‌سازی در ایران دچار دوگانگی شده است. به‌این‌دلیل که دولت آن‌طور که باید‌و‌شاید از تولیدکنندگان قطعه حمایت نکرده و از آنها پشتیبانی نمی‌کند که درواقع جوابگوی کار آنها نیست و این موضوع، قطعه‌سازان را مجبور کرده است از منابع دیگر قطعه ها را به صورت منفصل وارد و با قطعات داخلی ممزوج کرده و تولید نهایی را وارد بازار کنند.
بسیاری از شرکت‌های تولیدی ما برخی قطعاتشان را از کشورهای دیگر وارد و در اینجا مونتاژ می‌کنند. یعنی در خودروهای داخلی هم قطعه تولید ایران و هم قطعه چینی دیده می‌شود.
درواقع با این روش خودشان را سرپا نگه داشته‌اند اما قطعاتی که از کشورهای دیگر وارد می‌شوند، کیفیت لازم را ندارند و همین موضوع مشکل‌ساز شده است.
آیا این موضوع بر فعالیت تعمیرکاران اثر گذاشته است؟
صددرصد تاثیرگذار است. امروز با وام‌هایی که بهره‌های سرسام‌آور و ۲۴ درصد دارند، نمی‌توان تولید انجام داد. اگر کمک‌ها و یارانه‌هایی مانند ارز مبادله‌ای حذف شوند، به‌هیچ‌وجه تولیدکننده نمی‌تواند سرپا بایستد.
بسیاری از کارگاه‌های تولیدکنندگان قطعات یدکی تعطیل شده است و نمی‌توانند آن را اداره کنند. حتی وقتی قطعه را می‌فروشند، وصولی ندارند و همین‌امر کار سخت کرده است.
اتحادیه تعمیرکاران چند رسته در زیرمجموعه خود دارد. این رسته‌ها چه تعداد هستند؟
ما ۱۷ رسته داریم که بزرگ‌ترین آنها مکانیک، تعمیرکار توربوشارژ و پمپ‌انژکتور و دستگاه‌های هیدرولیک، کمک‌فنرساز و جلوبندی‌ساز و ... هستند.
رسته‌ها به‌نوعی در گروه قطعه‌سازان هم محسوب می‌شوند. اکنون در این حوزه با بحث ادغام واحدهای کوچک تولیدی و ایجاد واحدهای کوچک روبه‌رو هستیم که موضوع باعث می‌شود هم کیفیت محصول بالاتر برود و هم قابلیت صادراتی پیدا کند. آیا این موضوع در اتحادیه مطرح و درباره آن برنامه‌ریزی شده است ؟
این نیاز به بستری قوی دارد که وظیفه اتحادیه نیست.
ایدرو تاکید دارد برای تولید محصول باکیفیت، رقابت‌پذیر و با‌قابلیت صاداتی ادغام قطعه‌سازان ضروری است.
این وظیفه وزارتخانه بوده و طرح بسیار خوبی است که کارگاه‌های کوچک کار خودشان را انجام بدهند. چرا باید کارگاه‌های کوچک را از بین ببریم؟
وزارتخانه برای ادغام قطعه‌سازان طرحی را ارائه کرده است. آیا از جزئیات این طرح مطلع هستید؟
بهترین روش این است که قطعه‌سازان کوچک تولید کنند و مونتاژ اصلی را شرکت‌های بزرگ انجام دهند. در تمام دنیا به‌همین شکل است که قطعه‌سازان کوچک، قطعه را تولید می‌کنند و به یک رسته کاری دیگر که تولیدکنندگان بزرگ‌تری هستند آن را تحویل می‌دهند، آنها هم بعد از مونتاژ، کالا را به خودروسازان می‌دهند.
یعنی ممکن است گیربکس، پوسته و بخش‌های مختلف آن در کارگاه‌های گوناگون تولید شده و بعد به خودروساز تحویل شود. با این روش هم تولیدکننده خرد منتفع می‌شود و هم تولیدکننده عمده. درواقع مجموعه‌سازی بیشتر جواب می‌دهد و ما نباید تولیدکنندگان خرد را از یاد ببریم.
