کد خبر: 210957
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۶:۰۵
- چاپ
خسرو دلشاد - کارشناس خودرو
اخبار خودرو - درست وسط زمستان بود و هوا نه چندان سرد. مثل همیشه ترافیک، سنگین. خودروها بصورت متراکم و با فاصلهای چند سانتی درکنار هم رد میشدند. نفس که میکشیدی احساس میکردی که گلو و ریههایت میسوزد. ترافیک صبحها بسیار کلافه کننده بود. در مسیر یکی از بزرگراههای تهران بودم؛ خورشید میتابید. اما هالهای به رنگ قهوهای همچون هیولایی سهمگین برفراز آن سایه افکنده بود. میدانستم علت آن چیست؟ همان درد مزمن کلان شهرهای ایران؛ همان آلودگی هوا!
در افکار خود غرق بودم که اتوبوسی از کنارم رد شد دود سیاه اگزوزش خیابان را تیره و تار کرد, چشمهایم میسوخت. همین چند روز اخبار صدا و سیما میگفت که «تردد کامیونها، مینیبوسها و اتوبوسهای فرسوده در تهران تا ۸۵ درصد ذرات معلق در هوای پایتخت را تولید میکنند»
این گزارش تا حدی حس درونی من را بهتر کرده بود, من همیشه وقتی که در چنین شرایطی مجبور بودم از خودروی شخصیام استفاده کنم, احساس گناه داشتم, معمولاً از خودم میپرسیدم که سهم پراید من در آلودگی شهر چقدر است؟ حالا این گزارش نشان میداد که سهم کل سواریهای شهر تهران در آلودگی چیزی حدود ۲ درصد است. بنابراین اگر سهم ۴ میلیون خودروی سواری در حال تردد تهران, فقط ۲ درصد باشد, در آن صورت با فرض تردد کمتر از ۱ میلیون پراید در تهران, سهم خودروی من در آلودگی هوا بسیار ناچیز خواهد بود.
سرفههای ممتد امانم را گرفته بود, برای انجام یک کار مختصر اداری باید ساعتها در ترافیک میماندم. از روی بیحوصلگی رادیو ماشین را روشن کردم, مرتب اعلام میشد که: کودکان، سالمندان، بیماران تنفسی و زنان بارداری در زمره افراد پر خطر قرار دارند، این افراد در روزهایی که سطح مواد آلاینده جوی بالاتر از استاندارد است، باید از تردد در مراکز شهری خودداری کنند.
پشت چراغ قرمز ایستادم موتورسیکتها از لابه لای ماشینها راه میگرفتند, همینکه چراغ سبز شد, گویی در پیست موتور سواری باشی! نعره صدای گوش خراش انبوه آنها در تقاطع پیچید. چارهای نبود باید قدری صبر میکردم تا پس از عبور موتورها, عرض تقاطع را طی کنم. این ارابههای دوچرخِ خودسر هم سهم ۱۰ درصدی در آلودگی هوا دارند و هم سهم زیادی در آلودگی صدا. اما گویی کسی اینها را نمیبیند و فکری به حالشان نمیشود.
با دیدن چند سرویس پر بچههای قد و نیم قد هم تو ترافیک گیر کرده بودند. به یاد تذاکرات پیدرپی مجری رادیو افتادم میهمان برنامه دکتر فوق تخصص ریه بود میگفت: هر فرد روزانه نزدیک به ۲۲ هزار بار تنفس میکند و تقریباً به ۱۵ کیلوگرم هوا در روز نیاز دارد. کارشناس برنامه میگفت: سیستم تنفسی اولین بخش از بدن انسان است که در تماس مستقیم با آلودگی هوا قرار می گیرد و ریه، مسئول جذب اکسیژن هوا و دفع دی اکسید کربن خون است، از این رو در صورتی که غلظت آلاینده های هوا فراتر از ظرفیت تصفیه ریه انسان باشد، وارد جریان خون می شوند و عوارضی همچون اختلال در انتقال اکسیژن به بافت های بدن، افزایش ضربان قلب، سکته قلبی، کاهش ظرفیت شش ها، آسم، برونشیت و سرطان ریه ایجاد می شود.آلودگی هوا در قسمت های فوقانی دستگاه تنفسی بیشترین تأثیر را به جا می گذارد و آثار بیماری در بیماران ریوی به صورت حاد و مزمن در درازمدت باقی میماند.
تقریباً به مقصد خود رسیده بودم, حالا باید دنبال جا پارک میگشتم چند دور زدم تمام پارکینگهای اطراف تکمیل بودند. خدا میدونه که تو این شهر مردم چقدر سوخت میسوزنند تا فقط بتونند چند متر جا پارک پیدا کنند. رفت و برگشت من در ترافیک شهر تهران بیش از سه ساعت طول کشید. کاری که میشد به کمک توسعه دولت الکترونیک و خدمات IT در مدت زمان کوتاهی انجام شود. با سوختن چند لیتر بنزین در هوای آلوده تهران انجام شد.