به گزارش « اخبار خودرو » ،ارتقای دانش فنی لازمه صنعت خودروی کشور در شرایط کنونی است. اما متاسفانه سیاستی کلی که بتواند ما را در این رابطه به مقصد برساند وجود ندارد و ظاهرا با هر طوفانی که پیش می‌آید، به سمتی حرکت می‌کنیم.
حتی گاهی که با خودروسازان دنیا قرارداد می‌بندیم تا انتقال دانش فنی صورت بگیرد، در نهایت نمی‌دانیم این انتقال دانش فنی کجا و چه کسی قرار است صورت بگیرد که این افراد آن را ادامه و رشد بدهند؟
راه برای برنامه‌ریزی صحیح در این زمینه این است که اساتید دانشگاه را در خدمت صنعت خودرو بگیریم و فارغ‌التحصیلان صنعت خودرو را به این سمت سوق دهیم که قرار است چه مشکلاتی را حل کنند؟
امروز دانشگاه‌های ما گرفتار آموزش‌های سنتی شده و به‌روز نیستند؛ سبک آموزش خود را عوض نکرده‌اند و بر کارهای پژوهشی متمرکز نشده‌اند.
البته این یک مشکل دوسویه است. چراکه تولیدکنندگان گاهی فکر می‌کنند کاری از دست دانشگاهی‌ها برنمی‌آید و درواقع به آن‌ها اعتماد ندارند و حرفشان این است که با توجه به بازخوردی که از این بخش دیده‌اند، به این نتیجه رسیده‌اند که دانشگاه نمی‌تواند برای صنعت نسخه بنویسد.
درواقع تولیدکنندگان چون نمی‌خواهند اتلاف منابع داشته باشند، ریسک نمی‌کنند. از طرف دیگر دانشگاه هم می‌گوید صنعت به سراغ ما نیامده است و ما نمی‌توانیم پیشگام شویم، درواقع هر دو طرف کم‌کاری خود را به گردن دیگری می‌اندازند.
دانشگاه باید خود را مانند یک موسسه و بنگاه اقتصادی ببیند و برای چیزی که می‌تواند ارائه کند بازاریابی انجام دهد. وقتی برای صنعت و مدیران صنعتی ما مسجل نشود که دانشگاه توانمندی دارد، مسلما کاری به این بخش ارجاع نمی‌دهند. دانشگاه باید برونداد داشته باشد، مثلا مقالات خود را ارائه دهد و بگوید در فلان قسمت عارضه‌یابی انجام داده‌ام و پیشنهاداتی برای رفع آن دارم.
ضلع سوم این مساله دولت است که برای بحث ارتقای دانش در واحدهای صنعتی باید تمهیداتی بیندیشد و برای واحد صنعتی که به‌دنبال کمک‌گرفتن از دانشگاه می‌رود، مشوق‌هایی درنظر بگیرد.
