به گزارش « اخبار خودرو » ، اتوبوس های همراه باتری از یک یا چند باتری قابل شارژ برای تامین نیروی حرکت خود استفاده میکنند. در این اتوبوس سیستم احتراق درونی حذف شده است و انرژی ذخیره شده در باتریها نیروی لازم را برای کنترل موتور تامین میکند.
در این سیستم، باتریها با اتصال به خروجی شارژری که مخصوص شارژ وسایل نقلیه باتری دار طراحی شده است، شارژ میشوند. زمان شارژ بسته به مشخصات و نوع باتری متفاوت است اما در اکثر مواقع پس از ۶ ساعت به‌طور کامل شارژ انجام میشود.
اتوبوس های برقی از لحاظ عدم اتلاف انرژی از نوع دیزلی بسیار کارآمدترند و این به خاطر حذف بخش انتقال قدرت در این نوع موتورهاست.
در اوایل دهه ۱۹۹۰یک ناوگان متشکل از ۴ مینی بوس کار خود را به صورت آزمایشی در آکسفورد آغاز کردند. نتایجی که پس از ۵۰۰ روز اول آزمایش این وسایل نقلیه در مقایسه با اتوبوس های دیزلی حاصل شد عبارتند‌از ۲۱درصد دی اکسیدکربن کمتر، ۹۸درصد منواکسیدکربن کمتر، ۴۲درصد گازهای اسیدی کمتر، ۹۳درصد ترکیبات هیدروکربنی کمتر و ۹۵درصد ذرات دوده کمتر که میتوان آنها را مزایای کلی این مدل اتوبوس ها دانست.
برخی معایب این مدلها اما شامل مسافت کوتاهی که بین دو شارژ قابل طی کردن است، هزینه بالای خرید و نگهداری باتری، عملکرد ضعیف بعضی باتریها در هوای سرد، خطر مرگ رانندگان و تعمیرکنندگان اتوبوس های برقی در اثر نیروی برق و نیروی مغناطیس و ایجاد اختلال در سرویس دهی به علت کمبود ایستگاههای شارژ میشوند.
