اخبار خودرو - بنا بر اعلام منابع رسمی در ردیف اول مهمترین اقلام عمده وارداتی در ۱۰ ماه منتهی به دی ماه سال‌جاری ، قطعات منفصله تولید اتومبیل سواری بنزینی با حجم سیلندر ۲۰۰۰ سی سی با ساخت داخل ۱۴ تا کمتر از۳۰ درصد به استثنای لاستیک قرار دارد .

ارزش این واردات یک میلیارد و ۴۰۱ میلیون دلار و با سهم ارزشی بیش از ۳ درصد، می باشد. ذرت دامی، برنج ، لوبیا و سویا در ردیف های دوم تا چهارم و « وسایل نقلیه موتوری با حجم سیلندر ۱۵۰۰ سی‌سی تا ۲۰۰۰ سی‌سی به جز آمبولانس و هیبریدی» به ارزش ۶۸۳ میلیون دلار و سهم ارزشی بیش از یک و نیم درصد در ردیف پنجم اعلام شده می باشد .

پرواضح است ارزبری اقلام یادشده و فشار افزایش قیمت دلار در سال جاری و در ماه های گذشته باعث شده تا قیمت تمام شده محصولات تولیدی خودروسازان نیز رشد داشته باشد. مضاف بر افزایش قیمت دلار، رشد نهاده های تولید بلاخص ورق در داخل نیز باعث شده قیمت تامین سایر مواد اولیه داخلی نیز با افزایش قیمت همراه باشد.

هر چند دو خودروساز بزرگ داخلی از سر اجبار به دلایل وجود نهادهای نظارتی ناچارند نسبت به افزایش قیمت محصولات فشارهای زیادی را تحمل کنند و با مدیریت هزینه های سربار تولید، تا حد امکان مانع افزایش قیمت در خودروهای تولید شوند، ولی عدم رشد قیمت باعث ضرر و زیان در سهام این شرکت ها و کاهش دارایی سهامداران شده است .

عدم افزایش قیمت خودرو های ارزبر که با واردات قطعات منفصله در داخل مونتاژ می شوند و ساخت داخل آن پایین است ماه هاست که باعث زیان و فشار بر سهامداران خودرویی شده تا آنجا که افزایش تولید خودرو و رکوردهای پی درپی خودروسازان هم نتوانسته ارزش پول سهامداران خرد را که با اعتماد به کسب و کار و حمایت از تولید، سرمایه و نقدینگی خود را به تولید کنندگان امانت داده اند حفظ کنند.

تعدیل فشار نهادی های نظارتی که مانع از رشد قیمت خودروها می شوند بلاخص در خودروهایی که خارج از شمول قیمت گذاری شورای رقابت هست، باید این فرصت را برای سرمایه گذاران از طرفی و مصرف کنندگان واقعی خودرو از طرف دیگر در پی داشته باشد تا در کنار رشد قیمت خودروهای وارداتی که تا ۵۰ میلیون تومان و بیشتر نیز گاها همراه بود، خودروسازان داخلی نیز ضمن کاهش هزینه های سربار تولید فرصت داشته باشند قیمت خودرو را در فضای آزاد بازار و عرضه و تقاضا مشخص و نقدینگی تولید را تامین کنند.

پر واضح هست که به موازات جلب اعتماد مشتریان محصولات تولیدی، منافع سهامداران و ذی نفعان و سرمایه گذاران نیز باید در اولویت تولید کنندگان باشد.

بدیهی است ایجاد بدبینی در جذب نقدینگی از بازار سرمایه و عدم تزریق سرمایه به تولید از مسیر صحیح بازار بورس می تواند بدبینی و عدم اعتماد به حمایت از تولید کنندگان داخلی را درپی داشته باشد و بر زحمت سهامداری افزوده و نقدینگی های خرد را در مسیر سوداگری هدایت نماید.