به گزارش «اخبار خودرو»، مشاور خودرویی وزیر نیز بهعنوان مهمان در این نشست حضور یافت. مطالبات قطعهسازان، قیمت خودرو، جوینتونچر با شرکتهای خارجی و... از محورهای اصلی مطرحشده در این نشست خبری به شمار میروند.
حسین نجاری - مدیرعامل ساپکو :
مشکل مهم؛ تکنولوژی قدیمی قطعه سازان
قطعهسازان باید تغییرات اساسی در روند تولید خود ایجاد کنند. مشکلات مربوط به مطالبات و بدهیها و... به شکلی قابلحل هستند. اما وجود تکنولوژی قدیمی در شرکتهای قطعهساز ایرانی مشکل مهمی است که باید برطرف شود.
تکنولوژی این صنعت در دنیا به سرعت در حال تغییر است و قطعهسازان ایرانی هم باید در فرایندهای تولید خود تغییرات اساسی ایجاد کنند. درحالحاضر تکنولوژی تولید خودرو در دنیا به سمت تولید محصولات برقی درحال حرکت است که باتوجه به اوضاع تولیدکنندگان قطعات خودرو در کشور، طی سالهای آینده مشکلات زیادی در این زمینه خواهیم داشت. به این ترتیب قطعهسازان باید توجه بیشتری به طراحی، مهندسی و تحقیق و توسعه داشته باشند.
البته مشخص است پرداخت مطالبات قطعهسازان موضوع بسیار مهمی است اما این مشکل به هر حال حل میشود و نباید درگیر آن شویم. موضوع اصلی و حیاتی امروز صنعت، این است که قطعهسازی از بین نرود. دستگاهها و ماشینآلات عمر مشخصی دارند و با تجهیزات ۲۰سال پیش قطعهسازان نمیتوانند پاسخگوی نیاز امروز صنعت خودرو باشند.
بحث مواد اولیه، قالب و ابزار نیز موضوع مهمی است. در این زمینه کار زیادی انجام شده است. حدود ۸۰درصد نیاز ما در این رابطه از داخل کشور تامین میشود. الان قالبهای ریختهگری در کارخانهای که در تبریز ایجاد شده، با ماشینآلات بهروز تولید میشود.
صنعت خودرو اگر قرار باشد پایدار بماند، باید به سمت صادرات برود. بههمین دلیل ۳سال است برنامهریزی کردهایم تا قطعهسازان به سمت جذب تکنولوژی روز بروند.
البته نه اینکه این تکنولوژی را کامل خریداری کنند. اگر قرار باشد محصولی با قابلیت صادراتی تولید کنیم، باید تمام این تغییرات و اصلاحات انجام شوند.
در مورد قراردادهای امضاشده با قطعهسازان برای تولید قطعات محصولاتی مانند پژو۲۰۰۸، پژو ۳۰۱ و پژو ۲۰۸ معادل ۲۵۰۰میلیاردتومان قرارداد با ۷۰قطعهساز به امضا رسیده است.
پیشاز این حدود ۹۰درصد قطعات خودرو توسط ایرانخودرو تولید میشد، درحالیکه هماکنون ۸۰درصد قطعات توسط تامینکنندگان تولید میشود.
سید مرتضی مرتضوی رئیس هیاتمدیره انجمن قطعهسازان خودرو :
بانکها و شورای رقابت؛ مشکل مشترک خودروساز و قطعهساز
میتوان گفت مشکلات قطعهسازان و خودروسازان از یک جنس هستند. اگر مشکل هرکدام مرتفع نشود، دیگری نیز مشکل خواهد داشت. دو مشکل اصلی این دو بخش، اول بانکها و بعد شورای رقابت است.
در تمام دنیا بانکها به ارتقای تکنولوژی و قدرت تولیدکنندگان کمک میکنند اما در کشور ما با وجود رشد ۷۰درصدی تولید خودرو، بانکها هنوز برنامهای در این زمینه ندارند.
باوجود همه این مشکلات، قطعهسازان طی ۲۰ سال گذشته توانستهاند دامنه دانشفنی خود را همزمان با کشورهای فنی دنیا ارتقا دهند. مانند اتفاقی که در همکاری با بوش و زیمنس و... افتاده است.
قطعهسازان ایرانی بهدلیل توان و تفکر، ارتباطات خود با خارجیها را ایجاد و تقویت کردهاند. اما مشکل سرمایهگذاری دارند و نیازمند نقدینگی هستند. بانکها هم سقف اعتباری را افزایش نمیدهند.
اینکه گفته میشود با پرداختهای روز، نمیتوان برای ارتقای تکنولوژی سرمایهگذاری کرد، صحبت درستی است. در تمام دنیا بانکها باتوجه به سابقه و فعالیت شرکتها به آنها برنامه میدهند و کنترل میکنند تا مشخص شود تولیدکننده این هزینه را طی چند سال مستهلک کرده است.
دغدغه سرمایهگذاری و کمبود پول را تولیدکننده بهتنهایی حل نمیکند. آنچه میتواند در امر سرمایهگذاری برای ارتقای سیستم فنی و تکنولوژیکی موثر باشد، کمک سیستم بانکی و مصوبه دولتی است.
قطعهسازان امروز با وامهای بالای ۲۵درصد نمیتوانند ادامه دهند. قیمت تمام مواد اولیه که بر پایه ارز تعیین میشود، امروز چهار برابر شده، درحالیکه قیمت خودرو این میزان افزایش نداشته است.
این موضوع آسیب جدی به صنعتی میزند که بعد از صنعت نفت، بیشترین رشد اقتصادی را باعث شده است.
بحث صادرات نیز موضوع مهمی است که باید به آن اشاره شود و باید بگوییم امروز قطعهسازان زیادی محصولات خود را به کشورهای مختلف صادر میکنند. ما پتانسیل کافی از لحاظ توان و دانش لازم داریم.
فرهاد بهنیا، سخنگوی انجمن قطعهسازان ایران :
قطعهسازان ۸ هزارمیلیاردتومان طلب دارند
عدم مدیریت صحیح قیمت مواد اولیه یکی از مشکلات مهم قطعهسازان است. قیمت فولاد، آلومینیوم، مس، مواد پتروشیمی درحال بالا رفتن است درحالیکه شورای رقابت هیچ دخالتی نمیکند، بلکه دست شرکتهای تولیدکننده مواد اولیه را باز گذاشته است. بااینحال برای بقای قطعهسازی، دولت باید از افزایش قیمت مواد اولیه تولید جلوگیری کند.
چنانچه وزارت صنعت و شورای رقابت نمیتوانند راهکاری برای مدیریت قیمت مواداولیه داشته باشند، اجازه بدهند قیمت خودرو نیز آزاد شود. همچنین مباحث مربوط به ارز ازجمله نوسانات نرخ ارز و حذف ارز مبادلهای، تاثیر شدیدی بر قیمت تمامشده تولید قطعهسازان داشته است.
شورای رقابت باید قیمتگذاری خودرو را آزاد کند. این اتفاق بهمعنی افزایش قطعی قیمت نیست، بلکه در مواردی شاید قیمتها کاهش یابد. چراکه در این شرایط قیمت رقابتی خواهد بود و در بازار و باتوجه به میزان عرضه و تقاضا تعیین میشود.
در زمینه پرداخت مطالبات هم مشکلاتی وجود دارد. درحالحاضر ایرانخودرو طلب قطعهسازان را حداکثر ۴ماهه پرداخت میکند اما این مدت برای سایپا بیشتر از ۴ ماه و کل مطالبات هم درحالحاضر حدود ۸هزارمیلیاردتومان است.
محدود بودن سقف اعتبارات پرداختی به قطعهسازان داخلی نیز ازجمله مشکلات این صنف است. البته تاکنون برای حل این موضوع اقداماتی انجام شده و متاسفانه باید بگویم از مسیر شورای پول و اعتبار هم در اینخصوص به نتیجهای نرسیدهایم.
مازیار بیگلو، دبیر انجمن قطعهسازان ایران :
برای حل مشکلات اصلی به درهای بسته دولتی بر میخوریم
تمرکز ما همچنان بر دو مشکل عمده قطعهسازان است. مشکل اول مربوط به افزایش قیمت مواد اولیه است که از ابتدای امسال تا امروز اتفاق افتاد.
قیمت مواد اولیه حدود ۳۵درصد افزایش داشت و شرایط بهگونهای شده که تولید برای قطعهسازان صرفه اقتصادی ندارد و با زیان همراه است. در این رابطه جلساتی با شورای رقابت و خودروسازان برگزار شده است.
خودروسازان با افزایش قیمت قطعات موافق هستند اما شورای رقابت در این زمینه همکاری نمیکند و این امر تبدیل به یک مشکل بزرگ برای تولیدکنندگان قطعه شده است.
موضوع دیگر به مطالبات معوقه قطعهسازان مربوط است که آن را پیگیری کردهایم. اما دست خودروسازان در این زمینه هم بسته است. چراکه در این زمینه شورای پول و اعتبار همکاری لازم با خودروسازان و قطعهسازان را ندارد.
درحالیکه خودروسازان از سال ۹۴ تا امروز حدود ۷۰درصد افزایش تیراژ تولید داشتهاند اما حد اعتبار مربوط به آنها بههمان سال ۹۴ باز میگردد و شورای پول و اعتبار با افزایش حدود اعتباری خودروسازان موافقت نمیکند.
انجمن قطعهسازان از طریق مجلس شورای اسلامی و وزارت صنعت،معدنوتجارت پیگیر این مشکلات است تا از یکسو قیمتگذاری آزاد شود و خودروساز قدرت تعیین قیمت داشته باشد و از سوی دیگر با حمایت شورای پول و اعتبار روند پرداخت مطالبات قطعهسازان درست شود.
انتقال تکنولوژی به معنی ایجاد تکنولوژی توسط یک شرکت خارجی بهطور مستقیم نیست. بلکه به معنی این است که مثلا شرکتی مانند پژو، الزامات فنی قطعات موردنیاز خود را به سازندگان ایرانی منتقل میکند.