به گزارش «اخبار خودرو» ، سال‌هاست به صنعت خودرو ایراد گرفته می‌شود نتوانسته آنطور که باید به توسعه و پیشرفت برسد. در ظاهر این حرف بسیار صحیح است. چراکه وقتی صنعت خودرو در کشورمان را با صنعت خودرو در چین و کره مقایسه می‌کنیم، متوجه می‌شویم به لحاظ توسعه وکسب تکنولوژی بسیار عقب هستیم. اما اگر به باطن صنعت خودرو در ایران نگاهی بیندازیم، به‌رغم مشکلات مدیریتی و اقتصادی مهم‌ترین مساله‌ای که باعث شده است این صنعت نتواند به آن توسعه و پیشرفت موردنظر برسد، عوامل اقتصادی بوده است.

کشورهایی مانند چین و کره در سال‌های اخیر بدون هیچ مشکل سیاسی و بین‌المللی به توسعه و پیشرفت‌دادن خودروسازی خود مشغول بوده‌اند و هیچ‌گاه نه‌تنها سایه تحریم را روی سر خود حس نکرده‌اند، بلکه با خودروسازان بزرگ آمریکایی نیز همکاری و تولید مشترک دارند. در حال حاضر خودروسازانی مانند فورد و جنرال موتورز با بسیاری از شرکت‌های چینی همکاری دارند و به انتقال تکنولوژی ساخت خودروها، مخصوصا خودروهای اس‌یو‌وی و پیکاپ در این کشور پرداخته‌اند. کشور کره‌ جنوبی نیز در سال‌های گذشته به همکاری با خودروسازان آمریکایی مشغول بوده و آمریکا درهای بازار خود را به روی خودروسازان این کشور باز گذاشته است.

بدون شک بخشی از توسعه و پیشرفتی که در صنعت خودرو این دو کشور اتفاق افتاده است، به حضور آمریکایی‌ها یا امکاناتی که این کشور در اختیار آن‌ها قرارداده باز می‌گردد. اما واقعیت این است که صنعت خودرو کشور ما که همواره مورد آماج انتقادات بوده، با مشکلات بی‌شماری در عرصه بین‌المللی روبه‌رو شده است. در اینکه خودروسازان هم تنبل بوده و نتوانسته‌اند سرعت تغییر در صنایع خود را افزایش دهند، شکی نیست اما نمی‌توان از بحث تحریم‌های آمریکا و فشاری که سیاست خارجی این کشور روی خودروسازان بزرگ دنیا دارد، غافل بود.

در حال حاضر و با خروج آمریکا از برجام زمزمه‌های خروج خودروسازان اروپایی از صنعت خودرو ایران شنیده می‌شود. هرچند اروپا برای فروپاشی برجام مقاومت می‌کند، اما باید منتظر ماند و دید این مقاومت تا کجا ادامه خواهد داشت.

با به‌نتیجه رسیدن برجام که یک توافق بسیار جدید بین‌المللی بود و اتفاقا به امضا و تایید آمریکایی‌ها هم رسید، شاهد بودیم بسیاری از صاحبان صنایع در دنیا برای سرمایه‌گذاری در کشور ما ابراز تمایل کردند. حتی می‌توان گفت اشتیاق و سرعت آن‌ها برای حضور در ایران بیشتر از خود ایرانی‌ها بود و همه این‌ها به دلیل تایید آمریکا درمورد برجام بود. همین توافق بین‌المللی باعث شد حتی شرکت‌هایی که زمانی حاضر به سرمایه‌گذاری در کشورمان نبودند، خواهان حضور در صنعت خودرو ایران شوند؛ سرمایه‌های نسبتا بزرگی را به ایران بیا‌ورند و خودروهای روز خود را در کشورمان تولید کنند. باید قبول کرد تا پیش از آن هیچ خودروسازی حاضر به سرمایه‌گذاری به‌صورت جوینت‌ونچر در ایران نبود و صرف مونتاژ با کمترین سرمایه‌گذاری در کشورمان انجام می‌شد. همین وضعیت ناپایدار باعث شده است خودروسازان به صنعت خودرو ایران به دیده تردید نگاه کنند.

طبیعی است صنعت خودرو کشور ما با این تحریم‌ها و محدودیت‌ها در این سال‌ها نتواند پیشرفت چشمگیری داشته باشد. صنعت خودرو چین در سال‌های اخیر با حضور شرکت‌هایی مانند ب‌ام‌و، تویوتا، فورد، جنرال‌موتورز، فولکس‌واگن و بسیاری از صاحب‌نام‌های صنعت خودرو در جهان همکاری و تولید مشترک داشته و از تکنولوژی‌های این خودروساز‌ها به صورت کاملا آزاد استفاده کرده است.

این در حالی است که در صنعت خودرو ایران غیراز فرانسوی‌ها و معدود خودروسازان آسیایی، خودروسازان دیگر در ایران حضور فعال نداشته‌اند. خودروسازانی هم که در کشور ما به مونتاژ خودرو مشغول بوده‌اند تکنولوژی طراحی خودرو و ساخت موتور و گیربکس و موارد این چنینی را در اختیار خودروسازان ما قرار نداده‌اند.

حال بار دیگر بحث خروج خودروسازان خارجی در کشور ما مطرح است. حتی خودروسازانی که در بازار ایران تنها به فروش صرف خودرو در زمان برجام مشغول بوده‌اند هم بنای رفتن گذاشته‌اند. در این بین احتمال خروج پژو و سیتروئن به دلیل عدم حضور در بازار آمریکا کمتر از باقی خودروسازان است.

رنو به دلیل اتحاد استراتژیکی با میتسوبیشی و نیسان حالا مرددتر از همیشه برای سرمایه‌گذاری مستقیم در ایران و حتی تمدید مجوز تولید خودرو در خودروسازی‌های کشور ما است. با وجود گذشت مدت بسیاری از بحث انعقاد قرارداد بین رنو و ایدرو هنوز هم هیچ اقدام عملی از سوی رنو انجام نشده است. به نظر می‌رسد رنویی‌ها به دنبال دریافت تضمین و عدم پرداخت ضرر و زیان درصورت تحریم‌ها و غضب آمریکایی‌ها هستند.

به هرحال با همه مشکلاتی که در صنعت خودرو کشورمان چه به لحاظ مدیریتی و عملکردی و چه به‌لحاظ توسعه کیفی محصولات وجود داشته، نباید از مباحث سیاسی و بین‌المللی بگذریم که رغبت را از خودروسازان بزرگ برای سرمایه‌گذاری و انتقال تکنولوژی به ایران گرفته است.