کد خبر: 214840
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۷

برآورد هزینه در این زمینه به معیارهای مختلفی بستگی دارد، ازجمله درصد خودکفایی، توان و دانش‌فنی سازندگان و مدت زمانی که به‌طول می‌انجامد، همه در برآورد هزینه‌های این فرایند موثر هستند. به طور میانگین استاندارد فرایند تولید پلت‌فرم از کانسپت تا تولید انبوه، بین 24تا48 ماه است.

به گزارش «اخبار خودرو»،برنامه‌ریزی بخش‌های مختلف صنعت خودرو برای عبور از دوره جدید تحریم‌های اقتصادی و توانمندی‌های موجود در این بخش، ازجمله مواردی بودند که علی مشیری‌موحد، رئیس سامانه‌وروش‌ها و مجید کرباس‌فروش‌ها، معاونت تحقیقات‌و‌توسعه شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران‌خودرو در بخش نخست گفت‌وگو با روزنامه «دنیای‌خودرو» درباره آن توضیح دادند. در بخش دوم، ‌شیوه برآورد هزینه طراحی پلت‌فرم و معیارهایی که در این زمینه باید موردتوجه قرار بگیرند، بررسی شده‌اند. همچنین دلایل نبود تعامل و ارتباط موثر و همراه با بهره‌وری میان بخش صنعت و دانشگاه نیز ازجمله موضوعاتی بودند که مورد بحث قرار گرفتند. درباره هزینه تولید پلت‌فرم داخلی تنوع رأی بسیاری وجود دارد. باتوجه به توانمندی فعلی صنعت خودروی کشور، این هزینه چقدر خواهد بود؟ مشیری: برآورد هزینه در این زمینه به معیارهای مختلفی بستگی دارد، ازجمله درصد خودکفایی، توان و دانش‌فنی سازندگان و مدت زمانی که به‌طول می‌انجامد، همه در برآورد هزینه‌های این فرایند موثر هستند. به طور میانگین استاندارد فرایند تولید پلت‌فرم از کانسپت تا تولید انبوه، بین 24تا48 ماه است و به‌عوامل گوناگونی ازجمله استانداردها، توانمندی و شایستگی سازندگان، طراحی و توسعه ماژولار، انعطاف‌پذیری خط‌تولید، فروش و خدمات پس‌از‌فروش، سابقه خودروساز در اجرای پروژه‌ها و... بستگی دارد. در مورد موتورملی، EF7 و موتورهای دیگری که در داخل تولید شدند، شاید زمان زیادی طول کشید تا تغییراتی در آن ایجاد شد و هزینه و بودجه بسیاری را به خود اختصاص داد اما این زمان طولانی به این دلیل بود که برای نخستین‌بار به این راه می‌رفتیم. ضمن اینکه طولانی شدن زمان باعث می‌شود هزینه‌های ثابت افزایش پیدا کنند. هزینه‌های متغیر نیز باتوجه به نوسانات نرخ ارز، اضافه شدن دستمزد نیروی انسانی و... نسبت‌به برآورد اولیه انجام‌شده، افزایش می‌یابند. پروژه طراحی موتوری که برآورد اولیه هزینه برای آن مثلا 1000 یورو بوده، اگر چهار سال زمان ببرد، این هزینه باتوجه به نوسانات قیمت ارز و تورم و... بالاتر تمام خواهد شد. علاوه‌بر معیارهای اقتصادی، سابقه و تجربه سازندگان نیز اهمیت بسیاری دارد. وقتی یک سازنده‌ واحد تحقیق‌و‌توسعه و همچنین مهندسی‌ارزش داشته باشد، می‌تواند هزینه تمام‌شده را کاهش دهد. آیا طولانی شدن فرایند طراحی و تولید، بر قیمت تمام‌شده نیز تاثیرگذار است؟ مشیری: مطمئنا اگر پیش‌بینی‌ها، برآورد هزینه و نحوه عملکرد در طراحی و تولید پلت‌فرم از ابتدا درست انجام نشده باشند و در عمل زمان زیادی هم صرف شود، طبیعتا قیمت نهایی محصول بالا خواهد رفت. به‌عنوان‌مثال در مورد پروژه موتور توربوشارژ، قیمت نهایی محصول بالا بود و طبق پیش‌بینی‌های اولیه، مشتری و مصرف‌کننده از آن استقبال نخواهند کرد اما چون کیفیت آن بالا و به‌خصوص در مورد خودروی دنا، محصول رضایت‌بخش بود، در بازار با استقبال خوبی مواجه شد. درواقع اگر تمام معیارهای کیفیت و استاندارد در خودرو وجود داشته باشند، با قیمت نهایی مناسب قطعا مصرف‌کننده در بازار از محصول داخل استقبال بیشتری خواهد کرد. بر این اساس نیاز به بررسی و استخراج معیارها احساس می‌شود تا مشخص شود چگونه می‌توان هزینه و زمان را در حین اجرای پروژه کنترل کرد و پروژه را در زمان مقرر با قیمت تمام‌شده و هزینه طراحی به‌نتیجه رساند. برخی پژوهشگران صنعت خودرو در دانشگاه و حوزه‌های آکادمیک معتقدند طراحی پلت‌فرم با هزینه پایین امکان‌پذیر است. بااین‌حال فعالان بخش صنعت و تولید با این موضوع موافق نیستند. حال این سوال مطرح می‌شود آیا امکان دارد ارتباط موثری میان صنعت و دانشگاه شکل بگیرد تا دانش بخش آکادمیک به کمک تجربه بخش تولید به افزایش بهره‌وری منجر شود؟ کرباس‌فروش‌ها: در حیطه طراحی موتور، ارتباط با دانشگاه در ایپکو نهادینه شده است تا به این ترتیب بتوانیم از پژوهش‌هایی که در دانشگاه انجام می‌شود، بهره ببریم، همچنین از توانمندی دانشجویان و استادان نیز به درستی استفاده شود. در اینجا یک واحد پژوهش وجود دارد که سالانه حداقل 28عنوان پایان‌نامه در مقاطع کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکترا در آن تالیف و حمایت می‌شود. عناوین این پایان‌نامه‌ها موضوعاتی هستند که نیاز ایپکو است و مورد توافق استادان نیز قرار می‌گیرند. به این ترتیب چنین ارتباطی در ایپکو با قدرت وجود دارد. اما در مورد برآورد هزینه طراحی پلت‌فرم که در دانشگاه مطرح است، در صنعت اصطلاحا به آن سطح بلوغ یک تکنولوژی می‌گوییم. سطح بلوغ تکنولوژی یک رده‌بندی مشخص دارد و معمولا حوزه فعالیت دانشگاه در آن قسمت‌هایی است که نوآوری نامیده می‌شود و ما نیز از همان پتانسیل در این زمینه استفاده می‌کنیم. درمقابل آن، تکنولوژی که اثبات شده، به تولید انبوه ‌رسیده و به‌دست مشتری می‌رسد، سطح تکنولوژی بالغ و قابل‌استفاده است. برای مثال سیستم کنترل زمان‌متغیر سوپاپ‌بندی (CVVT) زمانی در دانشگاه مطرح شد و دانشجویان و استادان در حال کار روی آن هستند. اما وقتی طرح بالغ و از آن نمونه اولیه‌ای ساخته شود، تست‌های مختلف روی آن انجام شده و بعد سازنده برای تولید انبوه با آن درگیر می‌شود و روی موتور نهایی قرار می‌گیرد و به‌دست مشتری می‌رسد، به این ترتیب طرح، خود را اثبات کرده است. استفاده از تکنولوژی‌هایی که سطح بلوغ آنها بالاست، مهندسی و رساندن این تکنولوژی به تولید انبوه و همچنین رساندن آن به‌دست مشتری وظیفه ایپکو و ایران‌خودرو است. اما پرورش ایده اولیه، نمونه‌سازی اولیه و... در حوزه فعالیت دانشگاه و فعالان حوزه آکادمیک است. ما این تقسیم وظیفه را در ذهن داریم و از آن بهره می‌بریم. وقتی بخش دانشگاه ادعا می‌کند با هزینه‌ای پایین امکان تولید پلت‌فرم وجود دارد، شاید به این دلیل است که به شکل عملی در جریان فرآیند اجرا و تولید انبوه تکنولوژی نیست. چون برای اثبات یک تکنولوژی، استانداردهای کارخانه‌ای بر این اساس است محصولی تولید شود و به‌دست مشتری برسد که تصور مشتری را نسبت‌به محصول خراب نکند. اینکه محصول بدون‌مشکل به‌دست مشتری برسد، طبیعتا هزینه تولید را بالا می‌برد. به‌طور‌کلی جایگاه و زیرساخت دانشگاه، انجام تحقیقات پایه‌ای است. شاید به این دلیل است که در کشور ما دانشگاه و بخش آکادمیک از صنعت دور نگاه داشته شده‌اند و تصور واقعی از اجرای یک پروژه ندارند. در حالی که در کشورهای صنعتی وقتی قرار است پژوهش‌های تولید در دانشگاه انجام شوند، پژوهشگرانی که در مورد خط‌تولید صحبت می‌کنند، با شناختی که در این زمینه به‌دست آورده‌اند، به‌طور دقیق می‌دانند در مورد چه چیزی صحبت می‌کنند. کرباس‌فروش‌ها: به‌طورکلی نمی‌توان این موضوع را نفی کرد. اما باید دید مقصر این موضوع کجاست. نمی‌توان گفت مقصر صددرصد این ماجرا، بخش صنعت است، بلکه من بخشی از مشکل را در فعالان دانشگاه می‌بینم. نخست‌آنکه فرایند طولانی کاغذبازی در این بخش دیده می‌شود و دیگر، نبود تمایل در استادان برای ارتباط با این بخش است. ایپکو چند سال قبل تعداد قابل‌توجهی افراد فعال در این مرکز را مورد حمایت قرار داد، با این هدف که در دانشگاه فعال باشند. همه این افراد تفاوت قابل‌توجهی با استادان و دانشجویانی دارند که تجربه فعالیت در بخش اجرا و صنعت نداشته‌اند. مشیری: البته ایپکو در زمینه ایجاد چنین تعاملی از شرکت FVV آخِن الگوبرداری کرد. در تعریف علمی در این زمینه اشاره به این نکته ضروری به نظر می‌رسد ارتباط صنعت و دانشگاه، یک مدل سه‌گانه بوده و شامل صنعت، دانشگاه و دولت می‌شود. درواقع هرسه این بخش‌ها باید با هم در تعامل باشند.

برچسب‌ها

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • شهروند ایرانی ۱۲:۳۰ - ۱۳۹۷/۰۳/۲۱
    وقتی آلن ماسک دیدگاه خود را در باره تجاری سازی و پرتاب موشکهای اقتصادی به فضا مطرح کرد و هزینه های برآورد شده برای این کار را بسیار پایین تر از پروژه های رایج مطرح کرد ناسا و بسیاری از شرکت های بزرگ کار او را چندان جدی نگرفتند ولی وقتی موشک اسپیس ایکس او با هزینه ای بسیار پایین (اگر اشتباه نکرده باشم حدود یک بیستم آنچه ناسا هزینه می کرد) . در عمل سخن او اثبات شد. اگر در دانشگاه ها ایران متخصصین هزینه ی پلتفرم را کم تر از ایران خودرو برآورد می کنند. مطمئن باشید این کار از آنان ساخته است

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 0 =