کد خبر: 221164
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۲
موتورسیکلت‌ران

مهم‌ترین افتخار او ثبت رکورد جهانی یک موتورسیکلت‌ران زن طی برگزاری مسابقه در یک پیست خیابانی «گرندپری اولستر از سری موتوجی‌پی» بوده است.

به گزارش «اخبار خودرو​»، از زمان شروع فعالیت حرفه‌ای فرناندز در سال ۲۰۱۲ او موفق به کسب افتخارات زیادی شده است. به‌علاوه با شرکت در مسابقه موتوآمریکا توانسته‌ است در مسابقات جاده‌ای بین‌المللی هم تجربیاتی را کسب کند. اما مهم‌ترین افتخار او ثبت رکورد جهانی یک موتورسیکلت‌ران زن طی برگزاری مسابقه در یک پیست خیابانی «گرندپری اولستر از سری موتوجی‌پی» بوده است. بنابراین او باید در بالاترین سرعت‌ها موتورسواری کرده باشد. فرناندز اهل تالسا از ایالت اوکلاهما بوده و هم‌اکنون ۳۲ ساله است، اما اصالت آن هیچ‌ربطی به ثبت سرعت حدود ۲۰۰ کیلومتربرساعتی در ایرلند شمالی طی برگزاری گرندپری الستر نداشته است.

می‌دانیم که شما پیش از این، بهترین زمان را به‌عنوان یک موتورسوار زن در پیست خیابانی کسب کرده‌ بودید، اما ثبت رکورد ۱۹۴.۹۲کیلومتربرساعت به‌طور میانگین نیز یکی از افتخارهای شماست. کمی درباره این رکورد توضیح دهید.
سال ۲۰۱۶ اولین رکورد تایم‌گیری را در پیست ماریا کاستلو با یک موتور ۱۰۰۰ ثبت کردم. در آن مسابقه سرعت من به ۱۹۰‌کیلومتربرساعت هم رسید. در طول دو سال گذشته من موفق شدم چند بار رکورد قبلی‌ام را ارتقا بدهم و آخرین رکورد سرعتم مربوط به سال ۲۰۱۷ است که به ‌۱۹۴.۸۷کیلومتربرساعت  رسید.

این رکورد جدید را با یک کاوازاکی ۱۰۰۰ ثبت کردید، اما در مسابقات سوپراسپرت با کلاس‌۶۰۰ حضور داشتید. چه تفاوتی بین این دو بود؟
در حقیقت تفاوت‌های زیادی وجود دارد. من با موتورهای ۶۰۰ احساس راحتی بیشتری داریم. اما سال گذشته با کاوازاکی‌ام بیشتر سواری می‌کردم. البته امسال  بیشتر با سری ۶۰۰ رانندگی کردم. تا اینجا فکر می‌کنم که شاید بهتر باشد سبک‌های دیگر را نیز امتحان کنم و احتمالا این کار لذت بیشتری از موتورسواری خواهد داشت.

 گرندپری اولستر بین راکبان جایگاه خاصی دارد و اکثرا از پیست ایرلندی لذت می‌برند. اما این پیست چه چیز خاصی برای شما داشته است؟
این مسابقه اولین پیست جاده‌ای من بود. بنابراین اکثر پیچ‌ها برای من نرم بودند و به همین خاطر توانستم با سرعت بیشتری از پیچ‌ها گذر کنم. حتی در نقاطی از این پیست توانستم از تک‌چرخ زدن لذت ببرم. بنابراین همانطور که حدس زدید احساس خوبی نسبت به این پیست پیدا کردم. البته طرفداران من نیز از تماشای چنین مسابقه‌ای بیشتر لذت بردند و از این بابت خوشحالم.

 شما در مسابقات موتوآمریکا هم شرکت کرده‌اید، می‌توانید آن را با مسابقات جاده‌ای مقایسه کنید؟
شرایط مسابقه در شب و روز کاملا متفاوت است. فرقی نمی‌کند که چقدر در پیست‌های مخصوص مسابقه خوب باشید. به هر حال مسابقه در جاده نمای طبیعی بیشتری دارد و مردم، کمتر در کنار پیست هستند. اما رقابت کردن با آقایان موتورسیکلت‌سوار و شکست دادن آنها در مسابقه‌های موتوجی‌پی، لذت دیگری برای من دارد. البته در پیست‌ها رقابت به نحوی است که اولین اشتباه برابر با از دست دادن مقام است ولی در جاده می‌توانید تاحدی اشتباه خود را جبران کنید.

 به‌عنوان سریع‌ترین زن موتورسیکلت‌سوار چه توصیه‌ای به دیگر زنان موتورسوار حرفه‌ای دارید؟
فقط باهوش باشید. عزت نفس داشته باشید. البته عزت نفس نباید باعث غرور در شما شود. مخصوصا اگر می‌خواهید در جاده‌ها مسابقه بدهید. مسابقه در پیست بهترین راه برای ارتقای مهارت‌های شماست و کمک می‌کند بین رقبای خود جایگاهتان را حفظ کنید. این واقعیت را بپذیرید که مسابقه در جاده هر روز برگزار نمی‌شود. بنابراین باید خیلی باهوش باشید که خود را برای مسابقه در جاده آماده نگه دارید. همچنین همیشه تلاشتان به‌همراه لذت بردن از رانندگی باشد، در غیر این صورت روزی از این کار خسته خواهید شد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 10 =