به گزارش «اخبار خودرو»، این تصمیم خصوصا باتوجه‌به مشکلات عدیده برنامه قبلی این شهر که در سال 2007 آغاز به کار کرد تا حدی مناقشه بر‌انگیز به نظر می‌رسد. مشکلات بی‌شماری که تحت سرپرستی و مدیریت کنسرسیوم فرانسوی- اسپانیایی اسمونگو به وجود آمد باعث شد کاربران دوچرخههای الکتریکی در پاریس از 290هزار به 219 هزار نفر کاهش پیدا کنند. برنامه جدید که تکمیل‌کننده برنامه قبلی است، قصد دارد از سپتامبر 2019 تعداد 10هزار دوچرخه الکتریکی را که ممکن است تا دوبرابر نیز افزایش پیدا کنند، به‌طور طولانی مدت با کرایه ماهانه 40یورو در اختیار شهروندان پاریسی قرار دهد. به شرکت‌های مختلف هم گفته شده که می‌توانند برای کارکنانشان تا نیمی از این مبلغ را یارانه بگیرند.
تغییر عادت
هدف از این پروژه 111میلیون یورویی تشویق شهروندان پاریسی برای رفت و آمد از خانه تا محل کار با دوچرخه است. در حال حاضر تنها 1.6درصد از کل جمعیت این شهر با دوچرخه تردد می‌کنند. به‌رغم قیمت بالاتر این دوچرخه‌ها نسبت به اسکوترهای برقی پرطرفدار کمپانی‌هایی مانند لایم و برد، مقامات شهر پاریس بر این باورند که در صورت معقول‌بودن قیمت، تقاضا برای این نوع از حمل و نقل وجود خواهد داشت. در حال حاضر حدود 250هزار دوچرخه الکتریکی در پاریس وجود دارد که قیمت آن‌ها بین 1500 تا 2هزار یورو متغیر است. در همین حال تعداد دوچرخههای متعارف در این شهر 2.7 میلیون است. مقامات پاریسی امیدوارند که به مرور زمان استفاده‌کنندگان از دوچرخههای برقی افزایش پیدا کنند و در آینده به خرید این دوچرخه‌ها تشویق شوند. تشویق به استفاده از دوچرخه تنها یکی از فاکتورهایی است که می‌تواند وضعیت شهرهای ما را عوض کند.
پاداش و تنبیه
چنین برنامه‌هایی در کنار سایر برنامه‌ها، مانند به اشتراک‌گذاری خودروهای الکتریکی و حمل و نقل عمومی بهتر می‌توانند اصطلاحا به عنوان هویج یا عامل برانگیزاننده مورداستفاده قرار بگیرند، اما همزمان به چماق یا عامل تهدید نیز نیاز است که با افزایش محدودیت‌ها روی استفاده خودروهای شخصی از طریق طرح‌های ترافیک و اعمال محدودیت در محدوده‌های مختلف شهری، ممنوعیت پارک در خیابان‌ها و مهم‌تر از هر چیز ایجاد خطوط ویژه تردد برای دوچرخه‌ها و اسکوترها به دست می‌آید. چنین اقداماتی به مرور تضمین خواهد کرد که تردد خودروهای شخصی در خیابان‌های شهرها هرچه بیشتر کاهش پیدا کند. واضح است که قرار دادن تعداد بی‌شماری دوچرخه و اسکوتر در خیابان‌های شهرهای بزرگ نمی‌تواند تضمینی برای استفاده از آن‌ها در خیابان‌هایی باشد که در تصرف ماشین‌هاست و کمتر کسی حاضر خواهد شد جان و سلامتی‌اش را به خطر بیندازد. در نتیجه نمی‌توان چندان به تغییر وضعیت شهرها در آینده‌ای نزدیک امیدوار بود. تغییردادن شهرهای آلوده و مملو از ماشین با محدود کردن تردد خودروها و تبدیل کردن شهرها به محل‌هایی زیست‌پذیر یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که ما با آن روبه‌رو هستیم.
مدیریت تغییر
در پاریس آن هیدالگو، شهردار شهر برای تعهدش به دوچرخه‌ها بهایی سیاسی پرداخت کرده و خواهان اقدامی اضطراری برای رفع مشکلات برنامه پیشین توسعه دوچرخههای برقی و راه‌اندازی دوباره آن شده است. در مادرید نیز مانوئلا کارمنا، شهردار شهر و تیم او در حال کار روی محدودیت‌های بیشتر برای تردد خودروها در مرکز شهر مادرید هستند که به‌رغم ضروری بودنش برای آینده شهر، با مخالفت‌های شدید جناح سیاسی مخالف مواجه شده است. اقداماتی که خانم کارمنا از زمان عهده‌دار شدن مسئولیت شهرداری پایتخت اسپانیا انجام داده، نقش مهمی را در مستثنی شدن اسپانیا از پرداخت جریمه 2.7میلیون یورویی به کمیسیون اروپا ایفا کرده است؛ جریمه‌ای که حالا آلمان، فرانسه، بریتانیا، ایتالیا، رومانی و مجارستان با آن روبه‌رو هستند.
بررسی شهرهای دیگری در سراسر جهان، حتی شهرهایی که وضعیت آب و هوایی مناسبی برای استفاده از دوچرخه ندارند نیز نشان‌گر آن است که چه‌طور می‌توان عادت شهروندان را تغییر داد و با استفاده از فناوری‌های روز آن‌ها را به استفاده کمتر از خودروهای شخصی تشویق کرد؛ البته شرکت‌ها باید شرایط استحمام کارمندان دوچرخه‌سوار خود را مهیا کنند. وقتی پای تغییر و کنار گذاشتن عادات گذشته به میان می‌آید، به ترکیب درستی از هویج و چماق احتیاج داریم. بزرگ‌ترین چالشی که در برابر بشریت قرار دارد، یعنی تغییرات اقلیمی، نمی‌تواند به خاطر راحت‌طلبی چند نفر نادیده گرفته شود. طراحی مجدد شهرها و سیستم‌های حمل و نقل کاری به شدت اساسی است که اگر می‌خواهیم آینده‌ای قابل زیست داشته باشیم، باید به آن توجه کنیم. در چنین شرایطی کسانی که خواهان پذیرش هویج نیستند، باید به ناچار با چماق روبه‌رو شوند.
