به گزارش « اخبار خودرو » ، محمدعلی دیانتی‌زاده در سرمقاله امروز (دوشنبه – 5 آذر ماه 1397 ) روزنامه دنیای خودرو، به موضوع « نابسامانی های اخیر صنعت خودرو و ارزش سهام شرکت‌های خودرویی » پرداخت.
عضو ارشد شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:
ارزش سهام شرکت‌های خودرویی وقتی نرخ ارز در بازار آزاد یک‌سره صعودی بود، همپای دیگر سهم‌ها در بورس رو به افزایش بود و تا چندی پیش شاهد شکل‌گیری صف‌های پایدار برای خرید سهام خودرویی‌ها بودیم. اما پس از کاهش نسبی نرخ ارز، قیمت‌ها در بورس نیز روند نزولی به خود گرفت و نمادهای خودرویی در دادوستدها روند معکوس به خود گرفتند و در اکثر ایام منفی خوردند.
افت قیمت‌ها در بازار سهام موجب شد، به‌رغم کاهش قیمت ارز و فروش ارزهای خانگی، مردم تمایلی به سرمایه‌گذاری در این بازار از خود نشان ندهند و نقدینگی آزادشده جذب بورس نشود. به‌ویژه آن‌که با کاهش قیمت دلار در بازار آزاد، تغییری در شرایط خودروسازان که ملزم به تهیه ارز موردنیاز خود از بازار ثانویه شده‌اند، رخ نداده است.
بدین ترتیب، حتی پس از آن‌که شدت افت قیمت سهام گروه‌های مختلف در بورس کاهش یافت، افت فزاینده ارزش سهام خودرویی‌ها ادامه داشت. از این رو، سرمایه‌گذاران به‌رغم استیصالی که برای خرید خودرو به عنوان کالای سرمایه‌ای دارند، همچنان ترجیح می‌دهند در صورت امکان به‌جای خرید سهام و واهمه از تقسیم زیان در پایان سال مالی 97، خودرو بخرند و در انتظار ازسرگیری افزایش حاشیه سود آن در بازار باشند.
آن‌ها سوددهی حضور در بازار را به‌مراتب بیش‌تر از سرمایه‌گذاری در تولید می‌دانند. زیرا به‌وضوح مشخص است که کاهش تولید به دلیل کمبود مواداولیه و قطعات نیم‌ساخته و های‌تک وارداتی، تاثیر مستقیمی بر عملکرد مالی خودروسازان خواهد گذاشت، به‌ویژه آن‌که هم هزینه‌های تولید و هم هزینه‌های تامین مالی خودروسازان بهشدت افزایش یافته است.
آن‌چه رغبت مردم را برای خرید سهام شرکت‌های خودرویی از بین برده، همین وضعیت نابسامان صنعت خودرو است، وگرنه سرمایه‌گذاری در تولید خودرو ازطریق خرید سهام خودروسازان با مبالغی بسیار بسیار کمتر از مبلغ خرید ارزان‌ترین خودرو که پراید باشد نیز ممکن است.
نابسامانی اخیر این صنعت ناشی از مجموعه‌ای از عوامل درهم‌تنیده داخلی و خارجی است که از قیمت‌گذاری دستوری، افزایش هزینه‌های تولید، کمبود مواداولیه و افزایش نرخ ارز تا توقف همکاری شرکای خارجی خودروسازان، کاهش میزان تولید، مشکلات تامین مالی و حذف ارز دولتی را در بر می‌گیرد.
برخی کارشناسان نیز بر اساس همین پیش‌بینی، نسبت به آینده شغلی 450هزار نفر در بخش قطعه‌سازی و 120هزار نفر در صنعت خودرو هشدار داده و گفته‌اند در صورت ادامه دخالت‌های بالادستی در این صنعت، می‌توان آیندهای همانند صنایع نساجی یا لوازم خانگی را برای آن متصور بود. به‌ویژه آن‌که در چند ماه اخیر حدود ۷۰واحد قطعه‌سازی تعطیل و حدود ۳۰درصد نیروهای شاغل در این صنعت تعدیل شده‌اند.
آیا زمان پایان دخالت‌ها و دست‌کاری‌هایی که موجب ترمز بریدگی صنعت خودر در سرازیری تولید و ارزش سهام شده، فرانرسیده است؟
