به گزارش «اخبار خودرو»، همه‌چیز از بالارفتن قیمت انواع تایر آن‌هم درحاشیه بازار آغاز شد. انواع تایرهای باری و حتی رادیال سواری با قیمتی تقریبا دوبرابر قیمت مصوب دولت و تایرسازان در بازار خریدوفروش شد تا درنهایت دولتی‌ها بدون اغماض، رأی به ممنوعیت صادرات این کالا به بازارهای جهانی بدهند تا بلکه با سرریز لاستیک‌های صادراتی به بازار داخل،‌ قیمت‌ها شکسته شوند، غافل از  اینکه صادرات تایر به کشورهای منطقه ارزآوری مناسبی برای کشور به همراه داشت و می‌توانست زیرساخت‌های تولید تایر را مستحکم کند. یکی از این عوامل،‌ حضور شرکت‌های ایرانی در بازارهای خارجی بود و اجباری که برای بالابردن کیفیت ازسوی خریداران خارجی به آنها وارد می‌شد.

بررسی شرایط صنعت و بازار تایر حکایت از رقابت‌پذیری تولیدکنندگان داخلی با شرکت‌های بزرگ خارجی دارد. آنگونه که محمدرضا گنجی، رئیس انجمن صنفی صنعت تایر ایران می‌گوید برای تولید هرکیلو تایر ایرانی 1.2دلار ارزبری وجود دارد و مابقی آن نیز تا رقم 2.8دلار برای تولید هر کیلوگرم تایر از مواد اولیه داخلی تامین می‌شود. البته تفاوت بین نرخ ارز آزاد و دولتی باعث شده است قیمت مواد اولیه ایرانی مانند دوده،‌کائوچو مصنوعی و نخ با ارز آزاد محاسبه و مواد وارداتی مشمول دریافت ارز دولتی شوند.

شاید مهم‌ترین ترمز برای صنعت تایر ایران،‌ ممنوعیت واردات تایرهای رینگ 13تا 15باشد. چنین ممنوعیت‌هایی ازآنجاکه رقابت‌پذیری را برای تولیدکنندگان به حداقل می‌رساند، باعث می‌شود تایرسازان داخلی با در اختیارداشتن بازار غیر رقابتی فکری به‌حال صادرات کالای خود در حجم انبوه و با تکنولوژی جدید نکنند.

این‌درحالی‌است ‌که براساس بررسی قیمت تایرهای خارجی و چینی با نمونه‌های ایرانی،‌ قیمت تمام‌شده این کالا برای هر دو گروه تقریبا برابر است، ‌با این تفاوت که خارجی‌ها برای عرضه در بازار ایران باید عوارض گمرکی پرداخت کنند ولی محصولات داخلی از این قاعده مستثنی هستند.

گنجی با تاکید بر اینکه صادرات هر کیلوگرم تایر ایرانی به خارج کشور 2.5دلار ارزآوری دارد و ازاین مقدار تنها 1.2دلار برای خرید و واردات مواد ا ولیه هزینه شده است، می‌افزاید: تنها 30درصد از حجم تایر تولید داخل نیاز به ارزبری دارد و مابقی آن در صورت مدیریت صحیح بازارهای صادراتی، برای کشور سودمند است.

این نکته شاید برای تصمیم‌گیران دولتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشد که ممنوعیت واردات هرگونه تایر به کشور نه‌تنها به سود صنعت نیست بلکه می‌تواند پشتوانه‌های صادراتی و ارزآوری را نیز از صنعت و کارخانه‌ها بگیرد.

بنابراین جا دارد با ایجاد فضای رقابتی بین تایرسازان داخلی و برندهای خارجی، تنها با درنظر گرفتن تعرفه بالاتر برای تایرهایی که مشابه آنها در داخل به تولید انبوه رسیده‌اند، ‌فضا را رقابتی‌تر کرد تا کارخانه ها بتوانند مازاد تولید خود را با بالابردن کیفیت تولید به بازارهای جهانی و منطقه‌ای صادر  کنند تا هم کشور از سود حاصل از صادرات نفع ببرد و هم مصرف‌کننده داخلی امکان انتخاب کالا از بین چند نمونه محصول را داشته باشد.