به گزارش «اخبار خودرو»، زمزمههای افزایش قیمت بنزین و سهمیهبندی آن درحالی مطرح است که دولت عملا برنامهای برای سوختهای جایگزین ندارد. هرچند دولت و مجلس نسبتبه افزایش قیمت بنزین بیعلاقه نیستند اما بههرحال این موضوع را تکذیب و اظهار کردهاند برنامهای در این زمینه ندارند. در این بین، تولید خودروهای دوگانهسوز که در سالهای گذشته و همزمان با افزایش قیمت بنزین افزایش یافت، در یکی، دو سال اخیر بهشدت افت کرده است، تا حدی که در نیمهنخست امسال تولید خودروهای دوگانهسوز در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته نصف شده است.
تحریمها تامین قطعات را در همه بخشها و بهخصوص در زمینه تولید خودروهای دوگانهسوز با مشکل روبهرو کرده، عدم تامین قطعات توسط خودروسازان باعث شده است تیراژ تولید بهواسطه ناقصبودن خودروها بهشدت کاهش یابد و بههمین صورت عرضه خودرو به مشتریان نیز روند کاهشی پیدا کند. اما برای حل این مشکلات چه راهکاری پیش روی خودروسازان وجود دارد و چگونه میتوان بین این موارد تعادل برقرار کرد؟
در همین زمینه با آرش محبینژاد، کارشناس صنعت خودرو و دبیر انجمن صنایع همگن قطعهساز به گفتوگو پرداختیم. وی معتقد است در شرایطی که تولید خودروهای بنزینی با مشکل روبهرو است، تولید خودروهای دوگانهسوز از اولویت دولت خارج شده و دولت تمرکز خود را بیشتر روی تامین کالاهای اساسی مردم گذاشته است تا سرمایهگذاری برای زیرساختها. دور زدن تحریمها و وضعیت تولید موضوعات دیگری هستند که در این مصاحبه به آن اشاره شده است.
با توجه به زمزمههای افزایش قیمت بنزین و نیاز به خودروهایی با سوختهای جایگزین، چرا تولید خودروهای دوگانهسوز در ماههای گذشته نصف شده است؟ دلیل عدم استقبال مشتریان از خودروهای دوگانهسوز را چه میدانید؟
در مورد خودروهای دوگانهسوز دو مطلب مهم را باید عنوان کنیم. مورد نخست بحث تولید قطعات و درواقع تولید این خودروهاست. باتوجه به تحریمهای اخیر تولید خودروهای عادی بنزینی نیز فعلا با مشکل روبهرو است. بهنظر میرسد تولید خودروهای دوگانهسوز بهنوعی از اولویت خارج شده؛ چراکه مشکل تامین قطعات، تکنولوژی بهکاررفته در خودروهای دوگانهسوز و همچنین تیراژ پایین آن باعث میشود رغبت چندان بالایی برای تولیدکننده درراستای تولید اینگونه خودروها وجود نداشته باشد. بنابراین بحث نخست تولید این خودروهاست که در شرایط تحریم از اولویت اصلی تا حدی خارج شده اما مطلب دوم در این رابطه، موضوع زیرساختهای کشور برای تامین سوخت خودروهای دوگانهسوز است. ایستگاههای سیانجی یا الپیجی در کشور وجود دارند. در ایران بهواسطه ذخایر فراوان گاز طبیعی فراوان، ایستگاه سیانجی مسلما مقرونبهصرفهتر و توجیهپذیرتر است. گاز الپیجی توجیه چندانی ندارد. برای همین نیز برنامه دولت توسعه خودروهای سیانجیسوز است.
چه مشکلی در زمینه استفاده و توسعه خودروهای دوگانهسوز در کشور وجود دارد؟
درواقع تعداد جایگاههای سوخت سیانجی بسیار اندک است. در شهرهای کوچک اصلا چنین جایگاههایی را نمیبینیم. در جادهها هم تعداد بسیار کمی از این ایستگاه سوخت را میبینیم. ضمن اینکه احداث و ایجاد چنین جایگاههایی نیازمند سرمایهگذاریهای سنگین است. فعلا دولت و شهرداریها و بضاعت مالی و اقتصادی کشور اجازه سرمایهگذاریهای توسعهای و بهصورت آپشنال در این حوزهها را ندارد. بنابراین هم نبود زیرساختهای گاز سیانجی و هم امکانپذیر نبودن سرمایهگذاری در توسعه آن باعث میشود کسانی که خودروهای دوگانهسوز خریداری میکنند، ساعتها در صف گاز بمانند و ایستگاهها، گاز برای عرضه نداشته باشند. ضمن اینکه اگر این افراد بخواهند مسافرت کنند، در مسیر و در شهرهای کوچک ایستگاه گاز پیدا نمیکنند و در هر صورت مجبور به استفاده از سوخت بنزین هستند. درواقع یعنی هزینه بالایی پرداخت میکنند، درصورتیکه استفاده درستی هم نمیتوانند از این خودروها داشته باشند.
آیا از اولویت خارجشدن دوگانهسوزها باعث افزایش مصرف سوخت و آلودگی هوا نخواهد شد؟
بههرحال خودروهای گازسوز در مقایسه با خودروهای بنزینی آلودگی کمتری ایجاد میکنند. در مقایسه، بنزین سوختی است که درهمهجا میتوان آنرا پیدا کرد. مورد دیگر بحث تجهیزات بیشتری است که برای خودروهای دوگانهسوز در خودرو باید بهکار برد که خودرو را سنگینتر میکند. اما درمجموع اگر بخواهیم تحلیل صحیحتری در مورد استفاده از این خودروها داشته باشیم، باید اذعان کنیم شاید در شرایط فعلی که گرفتار تحریمها هستیم، زمان چندان مناسبی برای پرداختن به بحث خودروهای دوگانهسوز نباشد. چراکه تمام تمرکز دولت روی بحث تامین مایحتاج اصلی مردم است و چندان نمیتواند در بحث زیرساختها سرمایهگذاری کند.
در حال حاضر خودروسازان برای تامین قطعات با مشکلات بسیاری روبهرو شدهاند. چه راهکاری برای دور زدن تحریمها در شرایط فعلی که تحریمها هم نسبتبه قبل سختتر شده است، وجود دارد؟
یکی از راهکارهایی که میتواند ثبتسفارش را تسهیل کند، استفاده از ارز صرافیهاست. البته دولت بهدلیل آنکه از آثار تورمی نرخ ارز هراس دارد، فعلا این امکان را به واردکنندگان و همچنین قطعهسازان نداده است. اما اگر گزینه «بدون انتقال ارز» در ثبتسفارش باز باشد، کمک بزرگی به صنعت خودرو خواهد شد زیرا قطعهسازان میتوانند پولهای خود را به خارج کشور حواله کنند.
در شرایط فعلی که کونلونبانک چین نمیتواند مانند زمان تحریمهای قبلی مساعدت قابلتوجهی در راستای تسهیل مراودات بانکی داشته باشد، ادامه فعالیت صنعت خودرو تا چه اندازه ممکن خواهد بود؟
کونلونبانک یک فرصت بود که اگر به نتیجه میرسید، میتوانست وضعیت را در این شرایط سخت بهبود بخشد اما متاسفانه این همکاری محقق نشد. البته کونلونبانک تنها راه چاره نیست و راههای دیگری در این زمینه وجود دارد.
یکی از این راهها، مبادله کالابهکالاست که در این دوره میتواند اثربخش باشد. «واردات در مقابل صادرات» راهکاری است که بدون هیچ تراکنش مالی که شامل تحریم شود، میتواند کالاهای موردنیاز را تامین کند. همچنین توسعه ناوگان حملونقل بهخصوص با کشورهای همسایه ازجمله مواردی است که میتواند به اقتصاد کشور کمک کند. بهطور کلی استفاده از آنچه گفته شد، در بهبود وضعیت قطعهسازی و تمام صنایع موثر خواهد بود.
درحالحاضر که این راهکارها عملی نشدهاند، وضعیت فعالان صنعت خودرو چگونه است؟
تا این لحظه بهرغم پیگیریهای ما و قولهای مساعد مسئولان هیچ گشایشی در مسیر رفع مشکلات مشاهده نشده، این در حالی است که طی 2ماه اخیر بیشاز 40 جلسه مختلف در مجلس شورای اسلامی و دولت با حضور وزرای اقتصاد، صنعت، کار، رئیسکل بانکمرکزی و رئیس مجلس داشتهایم اما عملا هیچ اتفاقی نیفتاده است.
وضعیت تولید را در این شرایط چگونه ارزیابی میکنید؟
تولید در محاصره مشکلاتی همچون قیمت قطعات، تامین نقدینگی و سرمایه در گردش، مطالبات معوق و تامین مواداولیه است. بهتمام این مشکلات باید کاهش چشمگیر تیراژ خودرو را هم اضافه کرد. درحالحاضر تقریبا تولید در خودروسازان رو به توقف بوده و برنامه تولید روزانه 6هزار دستگاه خودرو، افت 50درصدی داشته است.