به گزارش «اخبار خودرو»، پس از ماهها پیگیری، درنهایت هفته قبل مدیرکل اعتبارات بانک مرکزی، با ارسال نامهای به مدیران عامل ۱۲ بانک دولتی و خصوصی، شرایط و ضوابط پرداخت وام دولتی به خودروسازان برای پرداخت مطالبات آنها به قطعهسازان را اعلام کرد. به این ترتیب قطعهسازان روند مراجعه و تکمیل اسناد و مدارک موردنیاز دریافت تسهیلات یادشده را آغاز کردهاند. این در شرایطی است که تولیدکنندگان قطعات پیشاز این تاکید کرده بودند با تزریق نقدینگی به این بخش، امکان افزایش حجم تولید را خواهند داشت که بهدنبال آن بخشی از مشکل تامین قطعات موردنیاز خطوط تولید برطرف شده و حجم تولید خودروسازان نیز افزایش خواهد یافت.
این مساله مهم در کنار تاثیر برگزاری نمایشگاههای دائمی توسط دو خودروساز بزرگ کشور با عنوان افزایش سطح خودکفایی، ازجمله مواردی است که حسین بحرینیان، عضو هیات مدیره انجمن صنایع همگن قطعهسازی خودرو در گفتوگوی اختصاصی با «دنیای خودرو» درباره آنها توضیح داد.
روند پرداخت تسهیلات بعد از اعلام بانکهای عامل و جزئیات پرداخت چگونه طی میشود؟
جزئیات اعلامشده اما هنوز اتفاق مثبتی در این زمینه رخ نداده است و هیچکدام از قطعهسازان پولی دریافت نکردهاند.
آیا با تاکید بر رفع موانع پرداخت، بانکها در این زمینه همکاری لازم را داشتهاند؟
فهرستی از قطعهسازان تهیه و ارائه شده است. درواقع کار تا 90درصد درحال انجام است اما هنوز 10درصد ابهاماتی وجود دارد. به این ترتیب در حال حاضر نمیتوان گفت پولی پرداخت شده است اما امیدواریم به زودی این موضوع محقق شود.
مدتی است دو شرکت خودروساز اقدام به برگزاری نمایشگاههای دائمی با هدف افزایش سطح داخلیسازی کردهاند که براساس آن قطعاتی که امکان داخلیسازی آنها وجود دارد به نمایش گذاشته شده و نام قطعاتی که نیاز به تولید داخل دارند، اعلام شده است. در این راستا آیا قطعهسازان برای تحقق این هدف اعلام آمادگی کردهاند یا خیر؟
قطعهسازان قطعا از آمادگی کافی برخوردار هستند. اما بهنظر میرسد این اقدام تا به حال در حد برگزاری همین نمایشگاهها بوده است و اطلاع دقیقی از فرایند ممیزی و انتخاب قطعهسازان وجود ندارد. زمانی که چنین نمایشگاهی برپا میشود، قطعاتی که تا امروز ساخت داخل شدهاند و مشکلی برای ساخت داخل آنها وجود ندارد، به نمایش گذاشته میشوند. این کار با هدف جذب منابع تامین بیشتر انجام میشود. این مورد در بحث خودکفایی بسیار ظریف مطرح میشوند. برای مثال ما در کشور برای خودروهای پرتیراژ تولیدکننده لنت ترمز یا تولیدکننده اکسل داریم. وقتی این قطعات در این نمایشگاهها به نمایش گذاشته میشوند، معنای مشخصی جز جذب تامینکننده جدید نمیتواند داشته باشد. این در حالی است که ما بهعنوان قطعهساز در جریان برنامه دقیقی به منظور ساخت داخل قطعاتی که داخلیسازی نشدهاند، نیستیم.
قطعهسازان طی ماههای گذشته بارها تاکید کردهاند اگر مشکل نقدینگی این بخش برطرف شود، این امکان را دارند در مدت 3ماه، حجم تولید خود را تا دو یا سه برابر افزایش دهند. با توجه به اینکه روند پرداخت تسهیلات در جریان است آیا این موضوع همانطور که اعلام شده بود، در عمل اتفاق خواهد افتاد؟
وقتی صحبت از تامین خطوط تولید به میان میآید و این موضوع مطرح میشود که به تیراژهای تولید قبلی بازگردیم، باید به این موضوع نیز توجه داشته باشیم موانعی در این مسیر وجود دارد. اگرچه در زمینه قطعاتی که ساخت داخل دارند، میتوان گفت این موضوع تا 80 و 90 درصد به صورت بُردار همجهت اتفاق خواهد افتاد. اما وقتی به قطعاتی میرسیم که ساخت داخل ندارند که بیشتر هم شامل قطعات الکترونیکی و «هایتِک» میشود با اما و اگرهایی مواجه خواهیم بود. ازجمله اینکه با تامین نقدینگی و اصلاح قیمتها آیا میتوان صددرصد اعلام کرد تیراژ تولید به آنچه پیش از این بود، خواهد رسید یا خیر. بهنظر من باید با شک به این موضوع نگاه کرد.
باتوجه به اینکه در روزهای پایانی سالجاری قرار داریم، بضاعت اندک خودروسازان در تامین تقاضا به افزایش غیرمنطقی قیمت خودرو در بازار منجر شده است. باتوجه به این توضیح، میتوان گفت خودروساز امسال امکان افزایش تولید و تامین نیاز بازار را نخواهد داشت؟
من نمیتوانم در این زمینه پاسخ قطعی بدهم. باتوجه به شرایط موجود، پیشبینی چنین موضوعی بسیار دشوار است. درواقع خواست و تمایل برای افزایش حجم تولید قطعا وجود دارد و فرض میگیریم باتوجه به تزریق نقدینگی و اصلاح قیمتها گامهایی نیز برداشته شده است. اما کاهلی گذشته در مورد تامین قطعات «هایتِک» مانند ایربگ، EMS، سیستم ABS و... امروز در این مسیر مانع ایجاد میکند.
درحالحاضر بیشتر تامین کدام قطعات برای تولید خودرو با دشواری همراه است؟
واقعیت این است که در ماههای اخیر برخی خودروها بدون سیستم صوتی و پخش به مشتری تحویل داده شده، غیر از این، در شرایط فعلی بسیاری از خودروها بهدلیل مشکلاتی که در تامین قطعات «هایتِک» وجود دارد، تجاری نمیشوند. تاکید من بر این است که ما باید بپذیریم شرایط امروز عادی نیست و در جنگ اقتصادی هستیم. در این موقعیت ما برای تامین قطعاتی که تولید آنها نیاز به تکنولوژی و دانش دارد و تا امروز برای داخلیسازی آنها کار خاصی صورت نگرفته و سرمایهگذاری انجام نشده است، مشکل جدی داریم. باید بپذیریم ما در کشور تولیدکننده سیستم ABS نداریم. این در حالی است که اگر یک پروژه داخلیسازی ABS امروز کلید بخورد، حداقل یکسالونیم زمان نیاز است تا این سیستم به تولید تجاری برسد.
اما گفته میشود هدف از برگزاری نمایشگاههای دائمی بهمنظور افزایش سطح خودکفایی، فراخوان و جذب قطعهسازان و واحدهای دانشبنیان برای تولید همین قطعات «هایتِک» است.
بهطور قطع باید گفت این موضوع در کوتاهمدت امکانپذیر نخواهد بود. در واقع اگر این روند به همین شکل هیجانزده فعلی طی شود، باید به کیفیت قطعهای که در پایان تولید میشود، شک کرد. چراکه عملکرد بعضی قطعات باید در زمستانها و تابستانهای طبیعی و شرایط مختلف جوی موردتست و بررسی قرار بگیرد. نمیتوان با شعار به این مرحله رسید. البته برخی قطعهسازان توان تولید و تامین این قطعات را در کشور دارند. با این حال باید دید آیا شرایط بینالمللی این اجازه را به آنها میدهد یا خیر.
تا پیش از این، تامین نقدینگی یکی از چالشهای جدی قطعهسازان عنوان میشد که بهنظر میرسد با ارائه تسهیلات در روندی که آغاز شده است، این مشکل تا حدی برطرف شود. به این ترتیب موانع دیگر فعالیت قطعهسازان در شرایط فعلی چه عواملی است؟
من این موضوع را با یک مثال توضیح میدهم. باید پذیرفت هیچ کشوری به طور کامل مستقل نیست. به این ترتیب ما هم برای تولید برخی قطعات به هرحال نیازمند واردات هستیم. چه بسا برای تولید لاستیک، تولیدکننده نیاز به واردات کائوچو دارد. چون ما منابع تامین این ماده اولیه را نداریم. به این ترتیب جایی که ما ناچار به واردات هستیم در حالی که تحریمهای بینالمللی محدودیت جدی ایجاد میکند، با مانع جدی مواجه خواهیم بود. بنابراین باید گفت موانع ناشیاز تحریمها یکی از مهمترین موانع تولید قطعهسازان بهشمار میرود. عاملی که باعث ایجاد مشکل جدی در زمینه تعاملات مالی میشود و قطعهسازان را برای تامین مواد اولیه و قطعات موردنیاز تولید، با مشکل مواجه میکند.