حکایت استفاده از نام و نشان‌های خارجی برای ترغیب مصرف‌کننده ایرانی به خرید،‌ نه عجیب است و نه تازه. داستانی قدیمی و آشنا برای ایرانی‌ها که می‌گوید اگر کالایی با نام و برند خارجی عرضه شود، مشتری‌های بیشتری هم خواهد داشت. حالا تصور کنید چنین ترفندی در روزگاری مورد استفاده قرار گیرد که رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی پدیده انفجار اطلاعات را به خوبی معنا کرده‌اند.

اگرچه بارها «دنیای خودرو» با اطلاع‌رسانی درباره کیفیت روانکارهای موجود در بازار سعی در آشناکردن مصرف‌کنندگان نهایی با انواع روغن‌موتورها و شاخص‌های درج‌شده روی قوطی‌های مختلف کرده اما به‌تازگی رونمایی از یک برند روغن‌موتور تولید داخل، با نام و نشان‌های انگلیسی این شبهه را در ذهن ایجاد کرده است که این‌بار شرکت نفت پارس به عنوان اولین و قدیمی‌ترین تولیدکننده روانکار در ایران می‌خواهد با نام و نشان‌های خارجی، رگ خواب مصرف‌کننده‌های ایرانی را به دست آورد.

همه‌چیز از بیلبوردهای خیابانی شروع شد. فلو مکس که گویا از سرزمین‌های غربی به بازار ایران رسیده است، ‌جایی تولید نمی‌شود جز در شرکت نفت پارس یعنی همین ایران. نفت پارس که برندی صاحب‌نام در صنعت روانکارهای ایرانی است، برای افرادی که خودروهای به‌روز و وارداتی سوار می‌شوند، برندی جدید و البته انگلیسی، تعریف و حتی این برند را در سایتی جداگانه معرفی کرده است. تا اینجای کار مشکل چندانی نیست. یک محصول ایرانی با نام و نشان خارجی و به اذعان تولیدکننده‌هایش با کیفیت روز دنیا وارد بازار شده است. اما وقتی در چند و چون تولید و معرفی این محصول دقیق می‌شویم، با نکات جالبی مواجه می‌شویم که احتمالا به معنای خجالت کشیدن این شرکت از معرفی محصول تولیدی خود با نام و نشان ایرانی است.

فلومکس هم آمریکا نرفته استاندارد گرفت!

محصولات جدید شرکت نفت پارس که البته پس از بررسی مجدد سایت انجمن نفت آمریکا یعنی API توسط خبرنگار روزنامه «دنیای خودرو»، ‌آمریکا نرفته استانداردهای آمریکایی را گرفته‌اند! بدون تایید موسسه API استانداردهای SL،SMوSN را روی قوطی‌هایشان درج کرده‌اند. این اولین مشکلی است که راه ورود این محصولات به بازارهای بین‌المللی را خواهد بست.

از سوی دیگر این مجموعه بزرگ تولید روانکار برای هر سه محصول خود مدعی استفاده از روغن پایه‌های تمام‌سنتتیک است که از قضا تکنولوژی تولید آنها در ایران وجود ندارد و اگر قصد واردات آنها را هم داشته باشند باید به‌ازای هر لیتر، سه دلار و نیم به تولیدکننده‌های بزرگ دنیا ارز پرداخت کنند. پس با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود که برای خرید روغن‌پایه روانکاری که قوطی 4لیتری آن به قیمت 96هزارتومان در بازار به فروش می‌رسد باید بیش از 150هزارتومان هزینه کرد، البته این جدا از هزینه خرید ادتیو،‌ بسته‌بندی، ‌تولید،‌ بارگیری و ... است.

نام‌گذاری‌های عجیب به‌جای شفاف‌سازی

نفت پارس با توجه به اطلاع از وجود علاقه برخی مشتریان ایرانی به برندهای خارجی و فرهنگ مصرف کالاهای خارجی محصولات خود را به اولتراتک،‌ های‌تک و مگاتک تقسیم‌بندی کرده است. البته روی قوطی روغن‌موتور 0W20با API-SN به استفاده از روغن پایه تمام‌سنتتیک اشاره کرده است. اما هرگز مانند کمپانی‌های بزرگ تولید روانکار در دنیا این مهم را برای مصرف‌کننده نهایی تشریح نکرده که این روغن پایه از نوع روغن پایه گروه 4یعنی PAO است یا روغن پایه گروه 5یعنی ESTER.

این مورد برای باکیفیت‌ترین روغن موتور فلومکس است و داستان وقتی جالب می‌شود که روغن موتور 10W40 API-SLفلو مکس درست برخلاف تمام روغن‌های موجود در دنیا به‌جای تولید با روغن پایه نفتی با روغن پایه سنتتیک ساخته شده است! البته در روغن موتور SL و SM هم نامی از نوع روغن پایه سنتزی به کار رفته در این محصول برده نشده است.

اگرچه شرکت نفت پارس به‌عنوان تولیدکننده برند فلومکس مدعی است که تمام‌ این محصولات با روغن پایه‌های سنتزی تولید شده‌اند و از قضا از بهترین نوع ادتیو نیز در آنها استفاده شده است اما آنچه خریدار را به شک می‌اندازد، قیمت‌های بسیار پایین این محصولات در مقایسه با روغن‌موتورهای خارجی است که از بهترین نوع روغن پایه و ادتیو استفاده کرده‌اند.

این نکته بیش از هر چیز بیانگر این است که این محصول طبق روال معمول در صنعت تولید روانکارهای ایرانی با نسبت 30 به 70 از روغن پایه سنتزی و روغن پایه گروه یک تولیدی در کشور و حتی 30به 70 از روغن‌های گروه دوو سه وارداتی از ترکمنستان با روغن پایه گروه 1ایرانی تولید شده است که در این زمینه باید منتظر توضیح مسئولین این شرکت بود.

عمده فروشانی که به خرید فلومکس توصیه می‌شوند!

بازاری‌ها معتقدند که شرکت نفت پارس با توصیه خرید محصولات فلومکس می‌خواهد مردم را به استفاده از این محصول ترغیب کند. به گفته چند عامل فروش محصولات نفت پارس،‌ کارشناسان فروش این شرکت به هر عامل شرط می‌کنند محصولات فلومکس را به میزان 3درصد از کل خریدشان در هر دوره تهیه کنند. البته بسته به محل و شهری که در آن فعالیت دارند، باید یکی از سه محصول را انتخاب کنند.

به گفته فعالان بازار این یک ترفند بازاریابی برای گران‌کردن همان کالاهای قدیمی است، چراکه فلومکس 10W40 همان پارس «سوپرپایا» است که به قیمت هر قوطی 4لیتری 59هزار تومان به فروش می‌رسید و بعد از مدتی با اضافه شدن پسوند پلاس به آخر نامش 66هزارتومان قیمت گرفت. حالا هم با تغییر برند و لوگو برای نماینده‌های فروش بالای 90هزارتومان فاکتور می‌شود.

بنا بر گزارش‌های رسیده به «دنیای خودرو»، ‌شرکت نفت پارس برای اولین محموله‌های تولیدی فلومکس از ادتیوهای باکیفیت‌تری استفاده کرده تا به مرور بتواند این برند نوپا را بین بازار محصولات خارجی‌که دیگر امکان ورود ندارند، جا بیندازد.

 اگرچه باید دید آیا چند ماه دیگر نیز می‌توان توقع استفاده از ادتیوهای باکیفیت‌تر و عملکرد مناسب را از روغن‌های تولیدی داشت یا خیر؟ شاید بهترین راه برای تشخیص کیفیت این روغن‌ها تست آنها در موتور خودروها باشد، چراکه به گفته کارشناسان ادتیوهای بی‌کیفیت نیز می‌توانند در تست‌های متعارف آزمایشگاهی سربلند بیرون بیایند در حالی که بی‌شک حرفی برای گفتن در موتور خودروها نخواهند داشت.