به گزارش «اخبار خودرو»، حجم مطالبات معوق قطعه‌سازان و بدهی‌های بالای 120روزه خودروسازان به این بخش، در ماه‌ها و حتی حدود یک‌سال گذشته همواره رو به افزایش بوده است. در این شرایط شاید قطعه‌سازان بزرگ امکان ادامه فعالیت را حتی در سطح حداقل داشته باشند، اما آسیبی که قطعه‌سازان کوچک و برخی از متوسط‌ها در این زمینه متحمل شدند، گاهی جبران ناپذیر بوده است. این وضعیت باعث شد تعدادی از قطعه‌سازان از مدت‌ها قبل عطای همکاری با خودروساز را به لقای آن ببخشند و فعالیت تولیدی خود را به تامین نیاز بازار لوازم یدکی و خدمات پس از فروش معطوف کنند. اگرچه خطرپذیری و اصطلاحا ریسک این هدف تولید، از حالت اول بیشتر بوده، اما مزیت تامین بازار قطعات یدکی این است که تولیدکننده مطمئن است سرمایه‌اش در بازه زمانی مشخصی به واحد تولیدی بازمی‌گردد.
خودروساز پول قطعات خاص را فورا می‌پردازد
در این زمینه یک عضو انجمن صنایع همگن و قطعه‌سازی خودرو در گفت‌وگو با «دنیای خودرو» گفت: «شرکت‌هایی که درحالحاضر در زمینه تامین بازار خدمات پس از فروش فعال هستند، سرمایه‌گذاری را پیش از این انجام داده‌اند.»
امید رضایی با بیان اینکه بعضی از این قطعه‌سازان، اساسا محصول تولیدی خود را به OEM نمی‌دهند، اظهار کرد: «البته در مورد برخی از قطعات، وقتی خط تولید خودروساز معطل یک قطعه می‌ماند، به هر حال به نحوی قطعه‌ساز متقاعد می‌شود که نیاز خط تولید را تامین کند. اما به طور کلی، ترجیح چنین قطعه‌سازانی این است که با خودروساز همکاری نکنند و تمرکز و سرمایه‌گذاری را در زمینه تولید بازار خدمات پس از فروش معطوف کنند.»
وی در ادامه با اشاره به اینکه بیشتر این شرکت‌ها از قبل این شکل فعالیت و تامین لوازم یدکی بازار را آغاز کرده‌اند، تاکید کرد: «نمی‌توان گفت به این دلیل که درحالحاضر خودروساز برای پرداخت بدهی خود به قطعه‌سازان با مشکل مواجه است، قطعه‌سازان بهراحتی می‌توانند هدف تولید خود را تغییر دهند. چراکه اگر قرار بود قطعه‌سازی در این زمینه فعالیت کند، از پیش باید برای این موضوع برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری می‌کرد. در شرایط فعلی تغییر هدف و سوق دادن فعالیت به این منظور، کار بسیار دشواری است.»
پول باشد، قطعه‌سازان با پیمانکاران و کارگران تسویه می‌کنند
این فعال قطعه‌سازی در ادامه خاطرنشان کرد: «اگر قطعه‌سازی الان این امکان را داشته باشد که سرمایه و نقدینگی لازم برای تغییر هدف تولید و تامین بازار قطعات یدکی را تامین کند، بهخصوص اگر قطعه‌ای که تولید می‌کند از جمله قطعات خاص باشد، به جای این کار، قرارداد آماده را به خودروساز می‌داد. مخصوصا با توجه به شرایط سخت خودروسازان برای تامین قطعات خاص، اگر چنین تامین‌کننده‌ای وجود داشته باشد، خودروساز حتی حاضر می‌شود پول را هم به موقع بپردازد.»
رضایی در توضیح بیشتر، گفت: «مساله این است که بسیاری از شرکت‌های تامین‌کننده مدت‌ها است نتوانسته‌اند حقوق نیروی انسانی خود را بپردازند، بیمه‌ها را نپرداخته‌اند و نتوانسته‌اند با پیکان‌کاران خود تسویه حساب کنند. در این شرایط اگر نقدینگی وجود داشته باشد، صرف این حساب و کتاب‌ها خواهد شد و دیگر سرمایه‌ای برای تغییر هدف و تامین بازار خدمات پس از فروش، وجود نخواهد داشت. به همین دلیل است که در شرایط فعلی دیگر قطعه‌سازی نمی‌تواند هدف تولید خود را از OEM، با بازار خدمات پس از فروش تغییر دهد.»
به گفته وی، درحالحاضر اگر قطعه‌سازی بخواهد تازه وارد این فضای تولیدی شود، فرایند بسیار طولانی را در پیش دارد. این روند شامل برنامه‌ریزی، تامین سرمایه، خرید تجهیزات و مواد مورد نیاز و... است. این در حالی است که بعد از اولین تولید، در بهترین حالت حداقل شش ماه طول می‌کشد که محصول در بازار فروخته شده و سرمایه به شرکت بازگردد.
