به گزارش «اخبار خودرو»، با رویگردانی مشتریان از خودروهای سواری سنتی یعنی سدان‌ها، هاچ‌بک‌ها، کوپه‌ها و استیشن‌ها، شرکت‌های خودروسازی در جست‌وجوی درآمدزایی و پول خطوط تولید خود را از مدل‌های شاسی‌بلند انباشته‌اند. اما تحقیق سالانه بانک آمریکایی مریل لینچ در خصوص تجارت خودرو نشان‌گر آن است که شاسی‌بلند‌های پرطرفدار امروزی می‌توانند در آینده‌ای نه چندان دور و به دلیل اشباع بازار از این محصولات به همان سرنوشتی مبتلا شوند که سایر سواری‌ها سنتی آن را تجربه کرده‌اند.

اشباع بازار

جان مورفی تحلیل‌گر بانگ مریل لینچ که اخیرا گزارشی از نتایج تحقیقات موسسه خود را در اختیار انجمن روزنامه‌نگاران خودرویی در دیترویت قرار داده گفته: «طبق بررسی‌ها، بازار شاسی بلند‌ها، شلوغ‌ترین بازار در تاریخ خودروسازی خواهد بود».

شاید سوال باشد که در این بخش از بازار چند خودرو حضور دارند؟ آقای مورفی پیش‌بینی کرده که تا سال 2023، 149 عنوان خودروی کراس‌اوور در بازار موجود باشد که این رقم 25 درصد بیشتر از عناوین خودرورهایی است که تاکنون برای خوروها یا وانت‌‌ها وجود داشته است». 

طبق گفته اقای مورفی ماحصل این انباشتگی می‌تواند به برعکس شدن نقش میان کراس‌اوورها و خودروهای سواری بیانجامد. به گفته او « تصور ما این است که جاذبه‌ زیاد کراس‌اوور به زودی رنگ ببازد و سودآوری آن‌ها به نقطه‌ای برسد که امروزه خودروهای سواری تجربه می‌کنند. این ریسک جدی وجود دارد که یک اشباع و انباشتگی در بازار به وجود بیاید».

اگر نتیجه این بررسی درست باشد، می‌توان گفت به پایان روندی در بازار نزدیک شده‌ایم که در دهه 1990 و با معرفی کراس‌اوورهایی آغاز شد که روی پلتفرم خودروهای سواری سوار بودند و با هدف ارائه سواری‌های راحت‌تر و دید بهتر جاده‌ای و قابلیت‌های شاسی‌بلند‌های قدیمی به بازار آمدند.

آقای مورفی در این خصوص گفت: «از زمان معرفی تویوتا RAV4 در اواسط دهه 90 میلادی صنعت خودروسازی عمکلرد خوبی داشت و موفق شد خریداران را متقاعد کند که مدل‌های استیشن چندان کارآمد نیستند و نمونه خوبی را برای اثبات این حرف خود ارائه کردند. براساس تحقیقات به عمل آمده مشتریان در سال‌ها آینده مشکلی در خصوص حق انتخاب نخواهند داشت و ظرف چهار سال آینده به طور متوسط سالانه 62 مدل جدید رونمایی خواهد شد که نسبت به رکورد تاریخی 40 دستگاه در سال افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است و این بدان معناست که محصولات جدید و خوبی در نمایشگاه‌های خودرو حضور خواهند داشت».

به طور مشخص او به خودروسازان کره‌ای هیوندای و کیا اشاره کرد که 88 درصد از خط تولید خود را ظرف دو سال آینده با مدل‌های شاسی‌بلند جایگزین کرده‌اند و عمده خط تولید خود را به این محصولات اختصاص داده‌اند.

در میان خوروسازان آمریکایی مورفی با اشاره به وانت پیکاپ رنجر و شاسی‌بلند جدید برونکو به عنوان دو محصول محوری که به خط تولید این کمپانی آمریکا افزوده شده‌اند اظهار کرد: «آن‌ها اساساً به فضاهای دست‌نخورده فورد در دوران معاصر تعلق دارند و بسته به آن‌که فورد چگونه این محصولات و قیمت آنها را مدیریت کند می‌توانند به‌طور بالقوه 2 میلیارد سود مثبت را برای این خودروساز به ارمغان بیاورند.

سایر پیش‌بینی‌های ناخوشایند

تحقیق مذکور آینده خودروهای تمام الکتریکی را با رشدی کند پیش‌بینی کرده که این مساله عمدتاً به هزینه‌های ساخت و تولید آن‌‌ها برمی‌‌گردد. براساس برآورد‌ها هزینه‌های تامین قطعات خودروهای الکتریکی به‌طور متوسط 12 هزار دلار گران‌تر از هزینه‌های یک خودروی با موتور اختراق داخلی متوسط است که با قیمتی حدود 35 هزار دلار عرضه می‌شود.

خودروسازان محصولات الکتریکی خود را با قیمتی حدود 50 تا 60 هزار دلار و البته با سودآوری کمتر عرضه می‌کنند.  نفوذ خودروهای الکتریکی در بازار تا سال 2025، 5 درصد و تا سال 2030 15 درصد خواهد بود.

هزینه‌‌های جابه‌جایی نیز یکی دیگر از مشکلات و موانعی است که صنعت خودروسازی باید آن‌ را در نظر داشته باشد. اگرچه قابل خرید بودن خودروها با قیمت متوسط 35 هزار دلار برای خریداران همچنان به عنوان یک چالش باقی خواهد ماند، اما هزینه نسبتا بالای خدمات به اشتراک گذاری سفر در رواج این خدمات می‌تواند تاثیرگذار باشد.

در همین راستا مورفی به این نکته اشاره کرده که براساس بررسی‌های صورت گرفته هزینه‌های جابجایی با خودروی شخصی در هر مایل حدود 1 دلار برآورد شده، در حالی‌که جابه‌جایی با شرکت‌هایی مانند اوبر یا لیف در هر مایل 4 تا 6 دلار هزینه را به کاربران تحمیل می‌کند و بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که افراد زیادی این خدمات را جایگزین خودروهای شخصی کنند.