به گزارش «اخبار خودرو»، سوزانا کلاتن و اشتفان کوانت خواهر و برادر میلیاردری که تقریبا مالک نیمی از گروه خودروسازی بامو هستند معتقدند که سروکار داشتن با بار مسئولیت و حسادتهای ناشی از به ارث بردن ثروت کلان جزو نقاط ضعفی است که معمولاً به آن توجهی نمیشود.
خانم کلاتن در گفتوگویی نادر که اخیرا به همراه برادرش با مجله منجر انجام داده و روز پنجشنبه منتشر شده گفته: «بسیاری بر این باورند که ما دایما سوار بر کشتی تفریحیمان در آبهای مدیترانه مشغول خوشگذراندن هستیم. نقش ما به عنوان سرپرستان ثروت کلان جنبههایی شخصی و خصوصی دارد که چندان خوشایند نیست».
عامل انگیزش و حرکت
خانم کلاتن که پدرش هربرت کوانت در اواخر دهه 1950 در بقای بامو نقشی بسیار مهم ایفا کرد، در حال حاضر دومین شخص ثروتمند در آلمان است و ارزش ثروت او براساس شاخص میلیاردرهای بلومبرگ حدود 18.6 میلیارد دلار برآورد شده است. او همچنین هلدینگهای فعال در زمینه مواد شیمیایی مانند گروه آلتانا و تولید کربن SGL و کربن SE را نیز راهاندازی کرده است.
ارزش خالص ثروت برادر او اشتفان کوانت که در شرکت لجستیک لاگوین و کمپانی طب هومیوپاتیک هیل سهامدار دارد نیز حدود 15.5 میلیارد دلار برآورد شده است. هر دوی آنها در هیات نظارت بامو صاحب کرسیهایی هستند.
اشتفان کوانت در مصاحبه خود گفته: «برای هیچ کدام از ما این پول نیست که موجب انگیزش و حرکت میشود. مسئولیت تضمین و حفظ مشاغل در آلمان فراتر از هر چیزی برای ما دارای اهمیت است».
این دو خواهر و برادر میگویند که با نقشهای خود به عنوان وارثان بامو احساس راحتی میکنند اما در ابتدا برای پذیرفتهشدن در سمتهای بسیار بالا در سنین پائین بسیار تقلا کردهاند. کوانت که نخستین بار در سن 30 سالگی صاحب کرسیای در هیات نظارت بامو شد گفته که شاید آن موقع ترجیح میداده که چند سالی یک سمت ساده مدیریتی مانند مدیر تولید به او داده شود.
کار سخت مداوم
کوانت که منطق مالیات بر ارث را زیر سوال میبرد در این مصاحبه گفته: «نقطه آغاز کار من هرگز اینطور نبود که با خودم بگویم: بله الآن قرار است من از راه برسم و به همه نشان بدهم که چهطور باید کارشان را انجام دهند. بلکه در عوض من مدام در حال سوال پرسیدن بودم و همواره تردید داشتم».
کلاتن که در سال 1978 یعنی زمانی که پلیس آلمان نقشه عدهای را که قصد ربودن و او مادرش یوهانا را داشتند نامش بر سر زبانها افتاد گفته که توزیع مجدد ثروت کارایی درستی ندارد و یک جامعه منصف به افراد اجازه میدهد که بنا به قابلیتهای خود فرصتها را دنبال کنند.
او در دفاع از عمکلرد خود و برادرش در این مصاحبه گفته: «پتانسیل ما از نقشمان به عنوان وارثان [بامو] و رشد و پروش دادن این نقش ناشی میشود. ما به سختی و به صورت روزانه کار و تلاش میکنیم».
تصمیمگیری برای مدیرعامل بامو
این در حالی است که به گزارش نشریه آلمانی هاندلسبلات، روز پنجشنبه هیات نظارت بامو اعلام کرده که در روزهای 18 و 19 ژوئیه (27 و 28 تیر) در جلسه خود درباره آینده هارالد کروگر مدیرعامل فعلی این گروه خودروسازی تصمیمگیری خواهند کرد.
دوره مدیریتی آقای کروگر در ماه مه 2020 به پایان خواهد رسید و این موضوع در بین کمپانیهای آلمانی رسم است که یک سال پیش از به اتمام رسیدن دوره مدیرعامل فعلی هیات مدیره آنها درباره احتمال تمدید دوره کاری او تصمیمگیری کنند.
هرچند نشریه هاندلسبلات به استناد اظهارات برخی منابع آگاه مدعی شده که تصمیمات درخصوص تمدید قرارداد با کروگر به ماه ژوئیه موکول شده است. اگر قرارداد با کروگر تمدید نشود، براساس گمانهزنیها دو گزینه داخلی اصلی برای تصدی این پست وجود دارد، هرچند هنوز هیچ چیزی به صورت رسمی اعلام نشده استو یکی از گزینهها کلاس فرولیش مدیر توسعه و دیگر اولیور زیپس مدیر تولید بامو است.
هردوی آنها در حال حاضر در هیات مدیره بامو صاحب کرسی هستند. براساس گزارش نشست هیات مدیره قرار است در کارخانه بامو در کارولینای جنوبی برگزار شود.
بامو که سال گذشته جایگاه پرفروشترین برند تولیدکننده خودروهای لوکس را به مرسدس واگذار کرد؛ انتظار دارد که این سود پیش از کسر مالیات این گروه خودروسازی در سال جاری تا 10 درصد کاهش پیدا کند.