روغن پایه

مدیر شرکت اماراتی نپستار می‌گوید که قیمت روغن پایه گروه ۳ این روزها حتی از گروه ۲ نیز کمتر شده است. چیزی که تا پیش از این تصور آن نیز سخت بود.

به گزارش «اخبار خودرو»، از سه ماه پیش بلندینگ‌های امارات‌متحده با دو چالش اساسی تحریم‌های ایالات‌متحده روی نفت ایران و دیگری کاسته‎شدن تب‎وتاب اقتصادی در خلیج‌فارس به علت نوسانات قیمت نفت روبه‌رو شده‌اند. به همین دو دلیل هم تجارت روغن پایه گروه یک ضربه شدیدی خورده و باعث شده است پالایشگاه‌های ایرانی با تخفیف بیشتری محصولات خود را در منطقه عرضه کنند.

روش جدید فروش روغن پایه ایرانی

به گزارش نشریه لابسن‎گریسس آمریکا، تولیدکنندگان روغن‌پایه ایرانی این روزها به دنبال افرادی هستند که چشم بر تحریم‌ها می‌بندند و یا نیاز هشت کشوری که تا پیش از ۲ می (برابر با ۱۲ اردیبهشت ماه) پنجره باز واردات میعانات نفتی ایران را داشته‌اند، تامین می‌کنند. 

این کشورها چین، هندوستان، ژاپن، کره‌جنوبی، تایوان، ایتالیا، یونان و ترکیه هستند که دولت ترامپ به آن‎ها اجازه داده بود تا پیش از دومین روز از ماه می میلادی امکان تجارت نفتی با ایران را داشته باشند. اما پس از این‎که ترامپ اعلام کرد دیگر مهلتی به این کشورهای برای انجام تعاملات نفتی نمی‌دهد، ناگهان بار انتقال و تامین نیاز این کشورها به دوش کشورهایی همچون امارت متحده عربی افتاد. 

نخیل آگاروال (Nikhil Agarwal) مدیر شرکت اماراتی نپستار (Napstar) در کنفرانسی که ماه فوریه در دوبی برگزار شده بود به روند انتقال این بار اشاره و نوسانات پس از آن را بررسی کرد.

آگاروال گفته است: «در حال حاضر تجار بسیار محتاط شده‌اند و سفارش‌های بسیار بزرگ را قبول نمی‌کنند.»

بنابراین تجار سعی می‌کنند از کانال‌های مختلفی تامین و فروش روغن پایه را انجام دهند.  یکی از همین تجار که نخواسته نام خود را فاش کند، می‌گوید که بسیاری از شرکت‌ها نمی‌توانند طلب خود را پرداخت کنند و بسیاری از بلندینگ‌ها به علت نرسیدن روغن پایه بسته شده‌اند.

گرداب شرایط فعلی می‌تواند تمام ذینفعان را به پایین بکشاند. بانک‌ها نیز سعی می‌کنند تعاملات خود را با افراد و تجار ایرانی در کمترین سطح خود نگه دارند و حتی از هر روشی استفاده می‌کنند تا تخلیه بار ایرانی‌ها را کتمان کنند.

این شرایط باعث شده حتی تجارت دیگر انواع روغن پایه نیز تحت تاثیر زیادی قرار بگیرد و کشورهایی همچون چین و هند به طور مستقیم وارد مذاکره با پالایشگاه‌های امارات شده‌اند تا روغن پایه را پس از استخراج از آن‎ها تحویل بگیرند.

معامله ۳۸۰هزار تن روغن پایه ایرانی در امارات

بنا بر گزارش نشریه لابسن‎گریسس آمریکا، فرهاد زندی، مدیر اقتصادی شرکت نفت سپاهان در کنفرانس روغن پایه، روانکار و واکس که ماه گذشته در بمبئی هندوستان برگزار شد اعلام کرد که در سال مالی ۲۰۱۷-۲۰۱۸ ایران ۳۷۹ هزار و ۷۱۶ تن روغن پایه گروه یک به امارات صادر کرده است. اما آگاروال می‌گوید که حتی بلندینگ‌های امارات نیز در روند تامین روغن پایه موردنیازشان مشکل داشته‌اند.  این نشان دهنده این است که تجار سعی می‌کنند قراردادهای خود را در محل دریافت عقد کنند و همانجا نقل و انتقال مالی را انجام دهند. به علاوه تعداد قراردادهایی که به صورت محلی معامله آنها انجام می‌شود نیز افزایش داشته است. 

آیا مشکل فقط ایران است؟

تغییرات در بازار روانکارهای امارات صرفا تحت تاثیر مشکلات ایران نبوده است. تزریق حجم زیادی از روغن پایه گروه ۲ و ۳ نیز باعث شده که بازار به سمت استفاده و تولید محصول فینیش با کیفیتی‌تر باشد. بنابراین ترس از شرایط فرا عرضه یا عرضه بیشتر از نیاز باعث شده که روی قیمت این روغن پایه‌ها نیز فشار زیادی برای کاهش قیمت وجود داشته باشد.

آگاروال می‌گوید که قیمت روغن پایه گروه ۳ این روزها حتی از گروه ۲ نیز کمتر شده است. چیزی که تا پیش از این تصور آن نیز سخت بود.

در ماه فوریه فاصله بین قیمت روغن پایه گروه ۳ و گروه یک به صورت فله به ۴۰ دلار برای هرتن رسید. از سوی دیگر درگیری‌های تجاری بین چین و ایالات‌متحده نیز باعث شده که واردات چینی‌ها نسبت به سال گذشته تا ۷ درصد کاهش داشته باشد. 

به علاوه نمی‌توان از اهمیت و تاثیر ایران در روند تامین روغن پایه گروه یک منطقه غافل شد. در نتیجه ابتکار تاریخی در عبور از تحریم‌ها اتفاق افتاده است.

بندر چابهار؛ ابتکار ایران برای کوتاه کردن دست اماراتی‌ها

درحال‎حاضر برخی از اخبار از جست‌وجوی ایران برای پیدا کردن بندری در جنوب شرقی کشور است که بتواند از راه دور روند تامین مواد را تضمین کرده و نیاز داخل را برطرف کند.

بندر چابهار ایران، تنها جایی است که به خاطر چند منظوره بودن آن شامل تحریم‌های ایالات‌متحده نشده است. به خصوص اینکه کشورهایی همچون افغانستان که ساحل ندارند، از این بندر برای تجارت خود با دنیا استفاده می‌کنند. 

از سوی دیگر هند که از لحاظ سیاسی رابطه خوبی با پاکستان ندارند، نمی‌تواند محل تامین مواد مورد نیاز افغانستان باشد. محل این بندر در اقیانوس هند نیز به خاطر شرایط سیاسی خارج از حساسیت قرار دارد و به دور از تنگه هرمز است.  

در واقع کشتی‌هایی که مقصدشان این بندر است یا از این بندر کالا صادر می‌کنند، تحت نظر دولت هند فعالیت می‌کنند که البته رابطه خوبی با ایالات‌متحده دارد. بنابراین به‌نظر می‌رسد که در ماه‌های آتی ایران به جای اتکا به تجار اماراتی از این بندر برای تجارت روغن پایه خود با دنیا استفاده کند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 12 =