طی سال‌های اخیر تعداد ماهواره‌هایی که از سطح زمین به‌جمع‌آوری تصویر می‌پردازند، به‌شدت افزایش یافته است. به‌گزارش «وال‌استریت‌ژورنال» در حال حاضر تعداد تصاویر جمع‌آوری‌شده توسط این ماهواره‌ها به ۴۰ میلیون تصویر در روز رسیده است.
ردیابی نفتکش ها بدون دخالت انسان
متخصصان فناوری، داده‌های کشتی‌ها را به‌وسیله ترکیب تصویربرداری زنده از زمین و اطلاعات حمل‌ونقل دریایی ردیابی می‌کنند. آن‌ها باترکیب این داده‌ها مدلی ریاضی از آن به‌دست می‌آورند که به آن آنالیز کلان داده «BigData» یا یادگیری ماشین «Machinelearning» گفته می‌شود.
الگوریتم‌های پیچیده در این مدل‌های ریاضی می‌توانند به‌راحتی تمام کشتی‌های جهان را بدون دخالت انسان ردیابی کنند. استارت‌آپ‌هایی مانند «WINDWARD»، «TankerTracker» و «KAYRROS» با استفاده از این مدل‌های ریاضی، الگویی از سفرها و فعالیت‌های کشتی‌ها و نفت‌کش‌ها دراطراف بنادر ترسیم کرده‌اند.
هر چه به‌این الگوریتم‌ها داده‌های بیشتری ارائه شود، پیش‌بینی رفتار کشتی‌ها دقیق‌تر می‌شود. به‌طور مثال اگر یک نفتکش از مسیر پیش‌بینی‌شده خارج شود، سیستم به‌صورت اتوماتیک هشدار خواهد داد.
روش های منسوخ گریز از ردیابی
درگذشته اگر نفتکشی می‌خواست شناسایی نشود، سیستم شناسایی خودکار خود را خاموش می‌کرد یا حتی می‌توانست سیگنال شناسایی خودکار خود را جعل کند.
تنها راه شناسایی چنین‌نفت‌کش‌هایی مشاهده دائمی آن‌ها بود که در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی چه از لحاظ تعداد ماهواره‌ها و چه از لحاظ نرم‌افزارهای هوشمند و خودکار، چنین امری امکان‌ناپذیر است.
باگ های تصویر برداری مدرن ماهواره ای
با استفاده از تصویربرداری مدرن ماهواره‌ای می‌توان نفت کشی را که تغییر مسیر داده یا سیستم شناسایی خودکار خود را خاموش یا جعل کرده است، دنبال کرد.
حتی می‌توان از اندازه سایه نفتکش میزان وزن‌بار آن را محاسبه کرد و در نتیجه از تخلیه یا بار زدن نفتکش مطمئن شد. حتی با تکنیک‌های مشابه می‌توان مقدار و ظرفیت مخازن ذخایر نفتی را شناسایی کرد تا بتوان صادرات نفت را ردیابی کرد.
البته هنوز هم اگر نفتکشی نقاط تاریکی را شناسایی کند که ماهواره‌ها در زمان‌های خاص آن را پوشش نمی‌دهند و سپس سیستم شناسایی خود را خاموش کند، در سایت‌های حمل‌ونقل رویت نخواهد شد.
