به گزارش «اخبار خودرو»، حمل و نقل بهعنوان صنعتی که میتواند پایهگذار اشتغال فراوانی باشد، درتمام کشورها از اهمیت خاصی برخوردار است. بخش بزرگی از اشتغال در هر کشور درصنایع حملونقلی و صنایع زیرمجموعه این صنعت ایجاد میشود. از این منظر دولتها سعی میکنند در نظام بودجهریزی خود بهاین صنعت زیرساختی توجه بیشتری داشته باشند تا بتوانند حداقل ۱۰ درصد از اشتغال سالانه را با توسعه این صنعت پوشش دهند.
طی سالهای اخیر توجه بهصنعت حمل و نقل در کشورمان بیشتر شده است و سعی بر این بوده توسعه کمی و کیفی در بخشهای مختلف از جمله حملونقل جادهای و ریلی ایجاد شود.
بررسی بودجه سال ۹۹ در بخش حملونقل اگرچه روند افزایشی خود طی سالهای اخیر را حفظ کرده، اما بهعقیده بسیاری از کارشناسان همچنان نامتوازن و بدون توجه بهاهمیت صنعت حمل ریلی بسته شده و درعوض بهحمل جادهای با وجود هزینهبر بودن توجه بیشتری شده است.
رشد ۵۰ درصدی حمل و نقل در بودجه ۹۹
درزمینه تخصیص بودجه و توسعه صنعت حملونقل یک کارشناس این حوزه بهروزنامه «دنیایخودرو» میگوید: «بررسی لایحه بودجه سال ۹۹ دولت نشان میدهد دربخش حملونقل رشدی حدود ۵۰ درصد را نسبت بهاعتبار ابلاغی سال ۹۸ خواهیم داشت و مجموع بودجه از ۷.۵ هزارمیلیاردتومان به ۱۱.۳ هزارمیلیاردتومان افزایش پیدا کرده است.»
علی مرتضایی درادامه با بیان اینکه افزایش بودجه در سال ۹۹ نسبت بهسال گذشته نشان از نگاه ویژه دولت بهبخش صنعت حملونقل دارد، اظهار میکند: «ضمن اینکه قرار است از محل منابع صندوق توسعه چیزی حدود ۱۳۰ میلیونیورو صرف توسعه حملونقل ریلی برونشهری شود.»
وی تاکید میکند: «این موضوعات نشان از اهمیت بخش حملونقل برای اقتصاد کشورمان دارد و امیدواریم این روند در سالهای آینده نیز ادامه داشته باشد؛ چراکه صنعت حملونقل نیاز بهسرمایهگذاری بسیار بیشتری دارد.»
سهم دو برابری جاده از بودجه درمقایسه با ریل
این کارشناس صنعت حملونقل درخصوص سهم بخش ریلی و جادهای از این بودجه میگوید: «دربخش جادهای درمجموع بیش از ۷.۵ هزارمیلیاردتومان اعتبار درنظر گرفته شده است. این رقم برای بخش ریلی با وجود افزایش ۳۹ درصدی نسبت بهسال گذشته حدود سههزار و ۹۰۰ میلیارد تومان است.»
وی میافزاید: «این درحالیاست که صنعت حمل ریلی با وجود اینکه میتواند نقش بسیار موثری در اقتصاد کلان داشته باشد، اما معمولا زیر سایه بخش جادهای قرار دارد. یعنی عمده بودجه و یارانه بهبخش جادهای سرازیر میشود. همینمساله سبب شده است صنعت حمل ریلی کشورمان پیشرفت محسوسی نداشته باشد.»
صرفه اقتصادی حمل جادهای با افزایش سرمایه گذاری
مرتضایی بااشاره بهخطوط محدود ریلی در کشور میگوید: «ما دارای کشور پهناوری هستیم که حمل کالا با کامیون و از طریق جاده اصولا نباید بهصرفه باشد. اما طی سالها آنقدر دراین بخش سرمایهگذاری شده و آنقدر سوبسید سوخت پرداخت شده که بخش ریلی ظاهرا صرفه اقتصادی خود را از دست داده است.»
این کارشناس صنعت حملونقل درپاسخ بهاینکه دلیل توجه کمتر بهبخش ریلی طی سالهای گذشته چهبوده است؟ اظهار میکند: «دلیل این امر مشخص نیست و صنعت حمل ریلی یکی از نیازهای اساسی کشورهای وسیع و پهناور است. ما دربخش هوایی نیز توسعهای نداشتهایم و بهتر بود در این بخش سرمایهگذاری مناسبی انجام میدادیم. اما بهطور کلی میتوان یکی از دلایل این امر را در پشت پرده مصرفسوخت دنبال کرد.»
وی میافزاید: «طی سالها ما بااختصاص بودجه و یارانه بهحمل جادهای تنها سبب مصرفسوخت بیشتر شدهایم. درحالیکه با مصرفسوختی بهمراتب کمتر میتوانستیم از طریق حمل ریلی تناژ بیشتری از کالا را حمل کنیم.»
فرصت سوزی با عدمتوسعه بخش ریلی
مرتضایی با بیان اینکه عدمتوسعه بخش ریلی فرصتهای اقتصادی بسیاری را از بین برده است، میگوید: «بههرحال حمل با ریل درهمه دنیا صرفه اقتصادی دارد و بسیاری از کشورها از طریق ریل بهیکدیگر متصل شدهاند.»
وی میگوید: «امروزه بسیاری از فرصت حمل از کشور چین بهمنظور کسب درآمد استفاده کردهاند و کریدورهای قدرتمندی را بهمنظور حمل کالا از چین به اروپا و آفریقا ایجاد کردهاند؛ اما به دلیل تحریم ها و عدم توسعه صنعت ریلی میبینیم که این مسیرها از ایران عبور نمیکند و ما از نعمت کسب درآمد از این طریق برخوردار نیستیم.»
وی با استقبال از بودجه سال جاری حملونقل ریلی تاکید میکند: «هرچند رقم بودجه حمل ریلی نسبت بهسال گذشته بیشتر شده و این بسیار نشانه خوبی است، اما جا داشت دولت دربخش بودجه حملونقل، کفه ترازو را بهسمت حمل ریلی سنگین میکرد و بودجه حمل جادهای را که مصرفسوخت و استهلاک بسیار بیشتری نیز دارد، بهبخش ریلی و توسعه این بخش اختصاص میداد.»