به گزارش «اخبار خودرو»،سنت‌شکنی به‌سبک برخی خودروسازان ایرانی که حتی بزرگ‌ترین تولیدکنندگان خودرو در دنیا نیز تا به‌حال برای کاهش هزینه‌های خود به‌فکر انجام آن نیفتاده‌اند.
به‌گزارش روزنامه «دنیای‌خودرو»، یکی از چند خودروساز داخلی برای کاهش هزینه‌های تولید خود، به‌جای تامین روانکارهای مورد نیاز درخطوط تولید از روغن‌سازان مطرح داخلی که دربسیاری از محصولات خود تاییدیه خودروسازان بزرگ دنیا را نیز دارند، به‌تامین‌کنندگانی روی آورده‌اند که با کم‌ترین دانش فنی و بدون دراختیار داشتن تجهیزات آزمایشگاهی تنها به‌تولید محصول با کیفیت نازل مشغولند.
این درحالی‌است که بزرگ‌ترین خودروسازان دنیا نیز برای اطمینان خاطر از کیفیت روغن‌موتورهای مورد استفاده درخطوط تولید (first fill) به‌سمت عقد قرارداد با کمپانی‌های بزرگ تولیدکننده روانکار همچون توتال، اِلف، کاسترول، شِل و ... رفته‌اند و هیچ‌گاه ریسک تامین روانکار اولیه از منابع نامعتبر را به‌جان نخریده‌اند.
این درحالی‌است که یکی از خودروسازان به‌جای تامین روغن‌موتور مورد استفاده درخطوط تولید از شرکت‌های نامدار ایرانی، نیاز خود را از مجموعه‌ای تامین میکند که به‌اذعان کارشناسان خبره تولید روانکار درکشور عاری از کارشناسان فنی باتجربه درزمینه فرمولاسیون روغن و تجهیزات آزمایشگاهی برای انجام تست‌های لازم حیـــن فرآیند تولید است.
یک بررسی کوتاه روی فعالیت خودروسازان مطرح دنیا کافی است تا مشخص شود پژو فرانسه توتال را به‌عنوان تامین‌کننده اولیه و بازار خدمات پس از فروش خود انتخاب کرده و رنو نیز به الِف اطمینان کرده است. هیوندای شِل را برگزیده و حتی شرکت‌هایی که خود اقدام به‌تولید روغن‌موتور با نام تجاری خود کرده‌اند نیز تولید آن را به‌شرکت‌های بزرگ تولیدکننده روانکار سپرده‌اند. مانند تویوتا و نیسان ژاپن که روی قوطی‌های روغن‌موتور نیسان عبارت «پرشده در کارخانه اِلف فرانسه» به‌چشم می‌خورد.
اشتباهی که در خدمات پس از فروش تکرار نمی‌شود
از آنجا که مراجعین به‌نمایندگی‌های خودروسازان از نوع روغن مصرفی در موتور خودرو خود آگاه می‌شوند، خودروسازان چنین‌ریسکی را در قسمت خدمات پس از فروش به‌جان نمی‌خرند و درصورت داشتن روغن‌هایی با نام و نشان خود یا (co brand) بدون‌شک وظیفه تولید آن را به‌شرکت‌های نامدار ایرانی همچون نفت‌بهران، ایرانول، نفت‌پارس و سپاهان سپرده‌اند. به‌همین‌دلیل مصرف‌کننده خودروهای صفر داخلی درصورت استفاده از روانکارهای مورد استفاده درنمایندگی‌ها با مشکلی مواجه نخواهد شد.
استهلاک بالای موتور با استفاده از روغن‌های کم‌کیفیت
استفاده از روانکار کم‌کیفیت که با فرمولاسیون ضعیف و ادتیوهای متفرقه تولید شده باشد، درهمان ابتدای کار استهلاک بالایی را به‌موتور خودرو تحمیل میکند.
فرآیندی که اگرچه درهمان چندهزار کیلومتر پیمایش نخست ردی از خود به‌جای نمی‌گذارد، اما در پیمایش‌های بالاتر هزینه‌های تعمیر موتور را برای مصرف‌کننده خودرو به‌همراه خواهد داشت.
استفاده از یک‌نوع روغن برای خودروهای مختلف!
این شاید عجیب‌ترین کاری باشد که یک خودروساز درخطوط تولید خود می‌تواند انجام دهد و آن استفاده از یک گرید و سطح کیفی روغن در تمام خودروهای درحال تولید است.
اما به‌گفته کارشناسان این اتفاق دربرخی خطوط تولید رخ می‌دهد و کارتل تمام خودروهای تولیدی با یک نازل روغن و یک مخزن پر می‌شود. موضوعی که می‌تواند به‌یکباره تمام استانداردهای ساخت خودرو و صنعت روانکارها را زیر سوال ببرد.
درمجموع با یک محاسبه سرانگشتی می‌توان میزان صرفه‌جویی از چنین اقدامی را تخمین زد و به‌رقمی برابر با کمتر از چند 10 میلیاردتومان در سال رسید. حال سوال اینجاست که این مبلغ، ارزش استهلاک بالای خودروهای تولیدی و بدنامی خودروهای تولید داخل را دارد یا خیر؟
