به گزارش «اخبار خودرو»،نوسانات ارزی چند ماه اخیر منجر به این شده است که خودرو هم در ردیف کالاهای سرمایهای قرار گیرد. از همین رو، خودروسازان برای ایجاد تعادل در عرضهوتقاضا و کاهش التهابهای بازار افزایش تیراژ تولید خودرو را در برنامههای خود قرار دادهاند. در همین راستا، برخی کارشناسان کیفیت را بهعنوان حلقه مفقوده این برنامه عنوان میکنند؛ موضوعی که ممکن است در آینده نهچندان دور هزینههای سرسامآوری را بابت ارائه خدمات پس از فروش روی دست تولیدکنندگان بگذارد. در همین رابطه محمدرضا نجفیمنش، رئیس انجمن صنایع همگن قطعهسازان کشور در گفتوگو با روزنامه «دنیای خودرو» ضمن اشاره به این موضوع که قطعهسازان در همین شرایط سخت تولید نیز همچنان محصولات باکیفیت تولید میکنند، از ارتقای کیفیت بهعنوان راهکاری برای کاهش هزینههای میلیاردی خدمات پس از فروش یاد کرد.
با توجه به اینکه قطعهسازان با کمبود نقدینگی مواجه هستند و خودروسازان نیز افزایش تیراژ تولید را در برنامه قرار دادهاند، به نظر شما چقدر احتمال دارد که کیفیت فدای هدف افزایش تیراژ شود؟
هرچند قطعهسازان در شرایط کمبود نقدینگی و مشکلات ناشی از عدم تخصیص ارز و شیوع بیماری کرونا قرار دارند، اما باز هم بحث کیفیت در صنعت قطعه از اهمیت بالایی برخوردار است و قطعهسازان بهطور کامل اصول کیفیت را رعایت میکنند و در همین شرایط هم سعی در افزایش آن دارند. علاوه بر این، با توجه به اینکه کیفیت در برخی قطعات بهصورت مستقیم با جان مردم سروکار دارد، قطعهسازان بهشدت به محصولاتشان توجه دارند. بهعنوان مثال یک تولیدکننده لنت ترمز نمیتواند قطعه بیکیفیت به دست مردم دهد، چراکه اگر لنت از کیفیت کافی برخوردار نباشد، امکان سقوط خودرو به کف دره وجود دارد. بنابراین بهطور کلی پایینبودن کیفیت در بخش قطعات خودروها پذیرفتنی نیست. در گذشته کمیتهای از قطعهساز، نماینده خودروساز، بازرسی کیفیت و وزارتخانه تشکیل میشد که موضوع کیفیت قطعات را در آن بررسی میکردیم و در صورت ناکافیبودن کیفیت به راهکاری ارائه میدادیم.
بارها این موضوع که مالک خودرو بعد از کمتر از شاید 10هزار کیلومتر رانندگی مجبور به مراجعه به نمایندگیهای مجاز خودروسازان شده و قطعهای ایراد داشته، شنیده شده است. نظر شما در این باره چیست؟
همانطور که گفتم اینکه قطعه اصلی ایراد داشته باشد، پذیرفتنی نیست. اما ممکن است گاهی قطعه فرعی درگیر از کیفیت کافی برخوردار نباشد و منجر به ایجاد خرابی در قطعات اصلی هم شود.
دود بیکیفیتی قطعات درگیر در نهایت به چشم خودروساز و قطعهساز میرود و حتی باعث بیاعتمادی مشتریان نسبت به یک برند خاص میشود. برای جلوگیری از این موضوع چه پیشنهادی دارید؟
در زمان وقوع چنین مشکلاتی باید کمیتهای از تمام کسانی که در تولید حضور داشتند تشکیل شود و بررسی لازم را انجام دهند تا مشکل را پیدا کنند. همانطور که در گذشته هم انجام میشد.
بارها درخصوص کیفیت بالای قطعات برخی محصولات مانند خودروهای خانواده تندر90 اعم از سواری، وانت و نسخه هاچبک آن یعنی ساندرو شنیدهایم و این محصولات بهخوبی توانستهاند رضایت مشتری را کسب کنند. چقدر از این ایجاد رضایتمندی بر عهده قطعهسازان بود؟
در اینکه رنو درباره کیفیت خیلی حساس بود، شکی نیست و همین حساسیت هم باعث شد کیفیت قطعات محصول افزایش یابد و اعتماد عمومی جامعه را کسب کند. اما قطعهسازان بر اساس درخواست خودروسازان دست به تولید میزنند.
بنابراین هرچقدر خواسته مشتری قویتر و استانداردهای بیشتر داشته باشد، ما هم همان را تولید میکنیم. بهطور کلی 30 درصد کیفیت مربوط به تولیدکننده و 70 درصد آن مربوط به سفارشدهنده محصول است.
البته اکنون در حال پیگیری طرحی در انجمن مدیریت کیفیت هستیم تا سطح کیفیت محصولات قطعهسازان افزایش یابد. اما با توجه به اینکه هنوز نتوانستهایم مطالباتمان را از خودروسازان دریافت کنیم، امکان افزایش کیفیت و حتی تیراژ را نداریم. بهطور کلی، در چنین شرایطی ادامه وضعیت موجود هم از ما سلب میشود، چه برسد به اینکه دنبال افزایش تولید هم باشیم.
درحالحاضر مطالبات شما طی چه مدتزمانی از سوی خودروسازان پرداخت میشود؟
بهرغم آنکه خرید تمامی ملزومات تولید قطعات بهصورت نقدی است، قطعهسازان گاهی تا 8 ماه هم منتظر مطالبات خود میمانند.
در شرایطی که دغدغه قطعهسازان پرداخت حقوق کارگر و هزینههای جاری است، چطور میتوانند بر ارتقای کیفی تمرکز کنند؟ بنابراین درخواست ما از خودروسازان رساندن پرداختها به کمتر از یک ماه است.
اگر موانع و مشکلات تولید برداشته شود، آیا میتوان با افزایش کیفیت قطعات هزینههای میلیاردی خدمات پس از فروش را کاهش داد؟
بله؛ اگر به رشد کیفیت کمک کنیم، بهطور حتم این موضوع سبب کاهش هزینههای خدمات پس از فروش و افزایش رضایت مردم میشود.