کد خبر: 231336
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۹ - ۰۴:۵۳

اگرچه با در نظر گرفتن قابلیت‌های محدود خودروهای آن دوران نمی‌توان چندان خرده‌ای نیز به آن‌ها گرفت. در هر صورت خودروها به‌عنوان یک وسیله نقلیه بسیار خاص، به‌شکل محدود به‌بازار عرضه شدند و طراحان و تولیدکنندگان آن‌ها در وهله نخست در تلاش بودند تا با آزمون و خطا ماندگاری، قابلیت پیمایش، سرعت و ایمنی آن‌ها را افزایش دهند.

به گزارش «اخبار خودرو»،مرور گذشته می‌تواند بهترین راهنما درراستای کسب آمادگی برای رویارویی با بحران‌ها و اتخاذ تدابیر درست در آینده باشد. تاریخ صد و چند ساله صنعت‌خودرو نیز پر از فراز و نشیب‌هایی است که بررسی و مرور آن می‌تواند ‌ما را در درک هر چه‌بهتر سیاست‌های خودروسازان، خصوصا آن دسته از سازندگانی که توانسته‌اند از پس چندین بحران مالی و جنگ بزرگ سربلند بیرون بیایند و خود را به‌دوران معاصر برسانند، یاری کند. صنعت‌خودرو ابتدا به‌شکل آزمایشی در کارگاه‌های کوچک صنعتگرانی متولد شد که شاید برای آن چنین آینده پیچیده و عظیمی را متصور نبودند. 
اگرچه با در نظر گرفتن قابلیت‌های محدود خودروهای آن دوران نمی‌توان چندان خرده‌ای نیز به آن‌ها گرفت. در هر صورت خودروها به‌عنوان یک وسیله نقلیه بسیار خاص، به‌شکل محدود به‌بازار عرضه شدند و طراحان و تولیدکنندگان آن‌ها در وهله نخست در تلاش بودند تا با آزمون و خطا ماندگاری، قابلیت پیمایش، سرعت و ایمنی آن‌ها را افزایش دهند. در دوران اولیه تولید اندک و طولانی‌‌مدت خودروها سبب می‌شد قیمت آن‌ها بسیار بالا باشد و تنها قشر ثروتمند جامعه می‌توانستند از آن‌ها استفاده کنند. خودروسازانی مانند بنز، جنرال‌موتورز، فورد، تاترا و ... که بسیاری از آن‌ها همچنان فعال هستند، در این دوران در تلاش بودند تا حد ممکن سرعت تولید خود را افزایش داده و در عین حال هزینه‌هایشان را کاهش دهند. 
در این دوران که می‌توان از آن به‌عنوان تولید کارگاهی یاد کرد، تنها خودروسازانی موفق بودند که توان صنعتی و تولیدی بالایی داشتند. به‌مرور با رشد فناوری‌ها و پیدایش خطوط تولید، خودروسازان به‌تولید انبوه روی آوردند و از عرضه کلان محصولات خود سودهای هنگفتی به‌دست آوردند. واضح است که تولید انبوه هزینه محصول را کاهش می‌دهد و مشتریان بیشتری قادر به‌خرید آن خواهند بود. درعین‌حال با پیشرفت فناوری‌های خودرویی و همچنین بهبود طرح‌های خودروسازان، محصولات متنوع‌تری راهی بازار شد که طیف‌های گسترده‌تری را راضی نگه می‌داشت. با تبدیل کارگاه‌های کوچک به‌کمپانی‌های بزرگ با کارخانه‌های متعدد، محصولات خودرویی با تنوع زیادی طراحی و تولید شد و در این دوران که شاید طولانی‌ترین دوره در تاریخ خودروسازی باشد، ما شاهد بزرگ‌تر شدن برخی کمپانی‌ها (مانند جنرال‌موتورز، فولکس‌واگن و فورد) و از دور خارج شدن برخی دیگر (مانند پاکارد، کیسر فریزر و ادسل) بودیم. 
در دهه‌های اخیر انقلاب دیجیتال بار دیگر صنعت‌خودرو را دستخوش تحولی اساسی کرد و ظهور فناوری‌های نوین سبب شد مفاهیمی مانند خودروهای خودران که یک زمان باورنکردنی به‌نظر می‌رسیدند، به‌واقعیت نزدیک‌ شوند. از سوی دیگر مشکلات زیست‌محیطی که بر اثر استفاده گسترده از خودروهای سوخت فسیلی به‌وجود آمده، سبب تصویب قوانین محدودیت‌آوری شده که خودروسازان را هرچه‌بیشتر به‌استفاده از سوخت‌‌های جایگزین ملزم می‌کند. 
اما نکته اساسی اینجاست که فناوری‌های مربوط به‌خودران‌ها یا خودروهای الکتریکی عمدتا در دست کمپانی‌هایی است که به‌تازگی و طی سال‌های اخیر تاسیس شده‌اند و خودروسازان سنتی به‌آن‌ها دسترسی ندارند. این امر سبب شده برخی پایان دوران آن دسته از خودروسازان سنتی را که قابلیت سازگاری با تحولات اخیر را ندارند، پیش‌بینی کنند. 
به‌همین دلیل طی سال‌های اخیر شاهد خریداری این دست از شرکت‌های فناوری توسط خودروسازان بزرگ بوده‌ایم. از سویی پیچیده‌تر شدن معادلات بازار و پدید آمدن رقبای جدیدی که هستی خودروسازان قدیمی‌تر را با خطر مواجه کرده‌اند، به‌بروز ائتلاف‌های گسترده میان گروه‌های خودروسازی بزرگ جهان انجامیده است که جدیدترین آن بین فولکس‌واگن و فورد صورت گرفت. به‌این ترتیب می‌توان پیش‌بینی کرد در آینده، بسیاری از خودروسازانی که از ابتدا در این صنعت حضور داشته‌اند، به‌مدد تحصیل فناوری‌های لازم و تشکیل ائتلاف بتوانند‌ به‌عمر خود ادامه دهند. درعین‌حال نباید فراموش کرد که عرضه چیزی مانند فناوری‌های خودران و خدمات همسفری می‌تواند در آینده نیاز انسان‌ها را برای تملک خودرو کاهش دهد و این خودروسازان به‌تولیدکنندگان ناوگان‌هایی بدل شوند که کار جابه‌جایی افراد را برعهده خواهند گرفت.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 11 =