به گزارش دنیای خودرو ،خودروها از زمان حضورشان در جاده‌ها تغییرات شگرفی به خود دیده‌اند و از همان ابتدا، رشد و توسعه مدل‌های مختلف خودرو ادامه داشته است. بسیاری از امکانات و تجهیزات در خودروها استفاده شده و بعدها کنار گذاشته شده‌اند.

  برای برخی علاقه‌مندان دنیای خودرو، با وجود این همه فناوری مفید که هر سال به خودروهای مختلف اضافه می‌شوند، شاید برخی تجهیزات خودروهای قدیمی، شخصیت بیشتری برای یک اتومبیل ایجاد کنند. برخی از این ویژگی‌ها به دلایل ایمنی کنار رفته‌اند و برخی نیز به خاطر ملاحظات طراحی از ساختار خودروها حذف شده‌اند. همچنین برخی دیگر به‌وسیله طراحان به تاریخ پیوسته‌اند. وب‌سایت «‌Ardauto.ie» فهرستی از ویژگی‌هایی تهیه کرده که خبری از آنها در خودروهای مدرن امروزی نیست. نگاهی به این فهرست، شاید خاطرات بسیاری را برای برخی افراد زنده کند؛ با این حال خودروهای قدیمی همیشه دوست‌داشتنی خواهند ماند. صندلی‌ها با توجه به سن و سال و تجربه کار با اتومبیل‌های قدیمی، ممکن است صندلی‌های نیمکتی را به خاطر داشته باشید. البته هنوز هم بعضی خودروها در عقب خود از این طرح صندلی استفاده می‌کنند؛ ولی در یک برهه از تاریخ صنعت خودرو، صندلی‌های نیمکتی به عنوان صندلی‌های جلو نیز استفاده می‌شد؛ به عنوان یک عضو طراحی ثابت خودروهای بزرگ امریکایی. صندلی‌های نیمکت اینک با صندلی‌های مجزا جایگزین شده‌اند تا بتوان لوازمی مانند دسته دنده، کنسول میانی و سوئیچ‌ها را بین ۲ صندلی قرار داد. باله‌های عقب این باله‌ها که از «لاکهید» P-۳۸ (هواپیمای امریکایی جنگ جهانی دوم) الهام گرفته شده بودند، نخستین‌بار در کادیلاک مدل ۱۹۴۸م ظاهر شدند. «هارلی اِرل» که طراح «جنرال‌موتورز» و یکی از بزرگان صنعت اتومبیل بود، این سبک از طراحی را معرفی کرد. البته این باله‌های عقب منحصر به خودروهای امریکایی نبودند و بسیاری از اروپایی‌ها نیز در قالب اسپرت از آنها استفاده کردند. اما متاسفانه این باله‌ها در اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی از صنعت خودرو کنار رفتند. از سال‌های ۱۹۵۰م به این طرف، باله‌های عقب کمتر دیده شده‌اند. این باله‌ها قطعه‌ای جالب از زبان طراحی متعلق به یک دوره خاص هستند. زیرسیگاری تقریبا در تمام خودروهای قدیمی می‌توان چیزی به نام زیرسیگاری پیدا کرد. این تجهیزات از دهه ۱۹۹۰ میلادی کم‌کم از کابین خودروها ناپدید شدند و در دهه ۲۰۰۰ میلادی به عنوان یک آپشن در دسترس قرار داشتند. این روند به‌قدری آهسته و بی‌سروصدا انجام شد که کمتر کسی از آن خبردار شد. تصور اینکه یک مدل جدید از تویوتا یا هوندا با چند زیرسیگاری ارائه شود، بسیار مشکل خواهد بود. شاید تنها استفاده‌ای که بتوان از آنها کرد، به عنوان محلی برای پول خردهای اضافی است. صندوق‌عقب‌های بزرگ اندازه صندوق‌عقب خودروهای قدیمی به قدری است که می‌توان در آن گم شد! در یک دوره خاص، داشتن یک ۷۰۷ لیتری در عقب چندان غیرعادی محسوب نمی‌شد. ولی درحال‌حاضر اگر بخواهید یک صندوق عقب بزرگ داشته باشید، باید به سراغ یک شاسی‌بلند یا ون بروید. صندوق‌عقب‌های بزرگ از صنعت خودرو کنار گذاشته شده‌اند تا ویژگی‌های آیرودینامیک خودروها ارتقا یابد و در نتیجه، مصرف سوخت بهتری را از آنها شاهد باشیم. البته سخت است باور کنیم که بهینه‌سازی مصرف سوخت به این موضوع ربط داشته باشد، ولی وقتی مجبور می‌شویم که قسمتی از وسایل را روی صندلی‌های عقب بگذاریم، اندکی برای‌مان ناراحتی به همراه دارد. تایر زاپاس در یک دوره خاص، همه خودروها به‌طور حتم یک تایر زاپاس داشتند و این تنها مختص به جیپ‌ها نبود. این امکان از وسایل نقلیه کنار رفت تا امکان تولید خودروهای سبک‌تر و کوچکتر فراهم شود. سوئیچ‌های کف خودرو مانند صندلی‌های نیمکتی، این ویژگی از خودروهای قدیمی نیز کمتر به‌وسیله جوان‌ترها دیده شده است. این سوئیچ در نزدیکی پدال کلاچ یا ترمز قرار می‌گرفت و برای روشن کردن چراغ‌ها استفاده می‌شد. در رقابت با خودروهای لوکس اروپایی، خودروسازان امریکایی شروع به استفاده از این کنترل‌ها روی فرمان کردند. دریچه‌های کنار پنجره اگر کولر نداشته باشید، این دریچه‌های کنار پنجره برای شما یک نعمت خواهند بود. استفاده از این دریچه‌ها باعث می‌شد که بدون نیاز به پایین آوردن شیشه‌ها، هوا درون کابین خودرو جریان یابد. در دهه ۱۹۸۰ میلادی سیستم تنظیم هوا رفته‌رفته تبدیل به یکی از امکانات استاندارد خودروها شد و این دریچه‌ها نیز کم‌کم از دنیای خودروها ناپدید شدند. حلقه‌های بوق همانند دیگر موارد مطرح در این فهرست، حلقه‌های بوق نیز به خودروهای قدیمی مربوط می‌شوند؛ خودروهایی که یک فرمان بزرگ و نازک داشته‌اند و این فرمان تنها برای یک هدف، یعنی هدایت خودرو استفاده می‌شده است. خوشبختانه این دوره را پشت‌سر گذاشته‌ایم و بوق اکنون بخشی از غربیلک فرمان خودروها شده است. درهای انتحاری درهای انتحاری به عنوان محصولی از سال‌های ۱۹۶۰ میلادی به معنای بی‌نیازی یک خودرو به ستون‌های میانی در بدنه (B-pillar) هستند. در نتیجه بازشوی کنار خودرو بسیار بزرگتر و سهل‌الوصول‌تر می‌شود. اما ملاحظات ایمنی خودروها، سرانجام به استفاده از این نوع درها پایان داد؛ چراکه احتمال می‌رفت در هنگام رانندگی باز شوند. مانند باله‌های عقب، درهای انتحاری نیز به‌عنوان نمادی از استایل منحصربه‌فرد خودروهای قدیمی به شمار می‌روند و برای خودرو شخصیتی ایجاد می‌کنند که در طراحی خودروهای مدرن امروزی چندان دیده نمی‌شود. دکمه‌های کنترل البته این دکمه‌ها هنوز به‌طور کامل از خودروها ناپدید نشده‌اند؛ ولی با رشد فناوری خودروسازی، روز به روز کمتر می‌شوند. درحال‌حاضر می‌بینیم که دکمه‌های بیشتری به روی فرمان منتقل می‌شود و تنها یک دکمه کنترل دیده می‌شود. با همه‌گیر شدن فناوری صفحه لمسی در بسیاری از وسایل روزمره روزهای زندگی دکمه‌های کنترل در خودرو نیز به شمارش افتاده‌اند. دنیای اتومبیل‌سازی نیز تفاوت چندانی با دیگر بخش‌های این جهان ندارد؛ وقتی یک راه‌حل بهتر برای انجام کاری پیدا می‌شود، چرا نباید ابزار قدیمی را کنار گذاشت؟ آیا قرار است چیزی از دست بدهیم؟ البته شاید برای برخی از تجهیزات خودروهای قدیمی دلتنگی وجود داشته باشد که خوشبختانه هنوز هم این خودروها با این شرایط درحال خرید و فروش هستند. در این بین اما سخن از بخشی از صنعت خودرو به میان است و همان‌طور که با روی‌کار آمدن آپشن‌های جدید در دهه‌های ۴۰میلادی به بعد، تحولی در خودروسازی جهان پدید آمد به همین شکل نیز با طراحی‌های جدید و در نظر گرفتن ایمنی و استانداردهای بهتر، آپشن‌های اولیه خودروهای قدیمی نیز به‌تدریج به فراموشی سپرده شدند. با این حال هنوز هم این ویژگی‌ها برای خودروبازان در همه‌جای دنیا جذاب هستند و هنوز هم هستند دوستداران خودروهای قدیمی که برای داشتن خودروهایی با آپشن‌های قدیمی بهای گزافی پرداخت می‌کنند. منبع:صمت