به گزارش اخبار خودرو ،این روزها در محوطه داخلی شرکت سایپا خودروی کوچکی آزادانه و با فراغ بال در حال گشت‌وگذار و یا به‌اصطلاح رایج این ایام در حال تست فنی است. این خودروی نقلی از شباهت‌های بسیاری با محصولات سازندگان شهیر ژاپنی بهره می‌برد، به‌گونه‌ای که با نگاهی گذرا شاید آن را با ساخته‌های خودروسازانی چون سایون و یا حتی مزدا نیز اشتباه بگیریم! در واقع، کوچولوی مورد نظر ما یک خودروی چینی است، خودرویی از شرکت چانگان با نام بنی (BENNI). چانگان بنی یک خودروی سوپر مینی و به لحاظ ابعادی بزرگتر از پراید و کمی کوچک‌تر از پژو ۲۰۶ بوده و تاکنون نیز، دو نسل از آن به جهانیان معرفی شده است. نخستین نسل از این خودرو با مشارکت میان چانگان و موسسه ایتالیایی I.DE.A تکوین و توسعه یافت و زمان ورود آن به بازار، ماه نوامبر سال ۲۰۰۹ میلادی بود. اما نسخه فعلی و یا دومین نسل از بنی که موضوع مقاله ما هم درباره آن است، ماه نوامبر سال ۲۰۱۳ میلادی و در نمایشگاه خودروی شهر گوانگژو (GUANGZHOU) پا به عرصه وجود نهاد و در نیمه اول سال ۲۰۱۴ میلادی، راهی بازار شد. ناگفته نماند که شرکت چانگان مدل دیگری به نام «بنی مینی» نیز تولید می‌کند که نباید با مدل «بنی» اشتباه گرفته شود، این دو مدل چه به لحاظ طرح بدنه و چه پیشرانه، هیچ نقطه اشتراکی با یکدیگر ندارند.

بدنه همان‌گونه که در آغاز متن نیز ذکر شد، نسخه فعلی چانگان بنی از شباهت‌های غریبی با خودروهای ژاپنی برخوردار است. این امر بی‌دلیل هم نیست، زیرا برخلاف نسل اول این خودرو که از زیر دست طراحان اروپایی رد شده، بنی جدید در دفتر طراحی چانگان واقع در شهر یوکوهامای ژاپن متولد شده و از همین رو تأثیرات بارزی را در بدنه خود از دیگر ساخته‌های این سرزمین دریافت نموده است. در نمای جلو، نخستین نکته‌ای که در چانگان بنی نگاه آدمی را به خود معطوف می‌کند چراغ‌های بزرگ و کشیده این خودروست که اتفاقاً برخلاف اکثر هم‌قطاران وطنی‌اش من‌جمله چری QQ و یا همان ام‌وی‌ام ۱۱۰، از هندسه درخور و ظاهر جذابی بهره برده و در تلفیق با کاپوت عضلانی و متورم آن، نمایی دلپسند و مدرنی را برایش به ارمغان آورده است. سپر جلو نیز به بهترین نحو ممکن تراش خورده و در این بین، دریچه‌های تعبیه شده در بخش زیرین آن و حفره‌های موجود در محل استقرار مه شکن‌ها، قالبی خندان را برای پیشانی بنی خلق نموده است، قالبی که مشابه اش را در برخی از سوپر مینی‌های ارزان امروزی نیز شاهدیم. در نیمرخ کناری، خط شانه‌های قوی به همراه چین‌ها و برآمدگی‌ها موجود در روی درب‌ها ظاهری نسبتاً اسپرتی را برای این بخش رقم زده‌اند. در عقب نیز، دو چراغ نسبتاً کوچک با طلقی سفید رنگ را می‌بینیم که تا حدی به نسل پیشین مزدا ۲ شباهت دارند. در مجموع، چانگان بنی از طرحی مدرن و عامه‌پسندی بهره می‌برد که پتانسیل جذب خریداران جوان‌تر را به‌خوبی داراست و حتی می‌تواند از این لحاظ، هاچ‌بک‌های کوچک وارداتی را به چالش کشیده و زنگ خطر را برای آن‌ها به صدا در آورد. کابین کابین چانگان بنی، سرشار و مملو از پلاستیک است! آنهم پلاستیک خشک و سفت و سخت. البته از خودرویی در این رده قیمتی نمی‌توان انتظار وجود موادی گران قیمت و یا دوخت چرمی در کابین داشت اما به‌واقع، آیا وقت آن نرسیده که چینی‌ها از همتایان ژاپنی و کره‌ای خود درس‌های لازم را آموخته و به یک تحول اساسی در کابین خودروهای خود به‌خصوص ارزان‌قیمت‌ها دست زنند؟ البته منظور این نیست که امروزه ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها از چرم‌های طبیعی و یا مواد گران قیمت برای پوشش دهی کابین خودروهای ارزان بهای خود بهره می‌برند، بلکه منظور تبحر و چیره‌دستی آنها در کاربری این مواد در داخل کابین است. در یک کلام، ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها می‌توانند به‌گونه‌ای مواد پلاستیکی را در کابین خودروهای ارزان‌قیمت خود آراسته و پیراسته کنند که به نظر مشتری نوعی گران قیمت به نظر برسد ولی چینی‌ها هنوز نتوانسته‌اند که در این امر مهم توفیق یافته و یا شاید هم تکنولوژی مربوط به آن را ندارند. بگذریم! برخلاف متریال به کار رفته در کابین، طراحی آن تا حد زیادی شکیل و مدرن بوده و اصول ارگونومی در آن در حد خوبی رعایت شده است. در این میان، نوآوری‌هایی هم در کابین دیده می‌شوند که از جمله می‌توان حذف دسته دنده در کنسول میانی و تعبیه مهره گردان به جای آن، امکان تعویض دنده از پشت فرمان و نیز دوربین دید عقب اشاره داشت که برای خودرویی در این سگمنت و قیمت کمتر سابقه دارد. از سویی، به لطف ارتفاع زیاد این خودرو (۱٫۵۳ متر)، چانگان بنی از فضای جاداری به‌خصوص در بخش عقب خود بهره می‌برد و سرنشینان بلندقامت از لحاظ وجود فضای سر و پا کمتر در مضیقه هستند. پیشرانه در حال حاضر، چانگان بنی تنها با یک پیشرانه چهار سیلندر ۱٫۴ لیتری در بازار چین عرضه می‌شود، پیشرانه‌ای که از توانی معادل ۱۰۰ اسب بخار و گشتاوری برابر با ۱۳۵ نیوتن‌متر برخوردار است. با مدد از چنین پیشرانه‌ای، این خودرو می‌تواند به ماکزیمم سرعتی معادل ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت دست یابد. به لحاظ سیستم انتقال قدرت، چانگان بنی با دو نوع متفاوت از گیربکس اعم از ۵ سرعته دستی و یا ۵ سرعته نیمه اتوماتیک (IMT) در دسترس خریداران خود قرار می‌گیرد. ایمنی تمامی تیپ‌های این خودرو به طور استاندارد از ۲ کیسه هوا و سیستم‌های ایمنی همچون ترمز ضد قفل (ABS) و ترمز کمکی (BA) و سامانه توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) بهره می‌برند. در تیپ‌های فول این خودرو، دوربین دید عقب و سنسورهای پارک نیز به طور استاندارد نصب شده‌اند. داوری برخی از سایت‌های خبری، رقمی حول و حوش ۳۰ میلیون تومان را برای این خودرو تخمین زده‌اند که اگر به‌واقع چنین امری رخ دهد و شرکت سایپا بتواند این خودرو را با بهایی حول و حوش این عدد به بازار عرضه نماید، آن گاه می‌توان شاهد وقوع زلزله بزرگی در بازار خودروهای سی میلیون تومانی بود. بی شک چانگان بنی قابل قیاس با خودروهایی همچون کیا پیکانتو، هیوندای i10 و یا میتسوبیشی میراژ نیست ولی در حد خود آن‌چنان جذاب و مجهز است که مشتری میانه‌حال ایرانی را با رضایت خاطر بیشتری روانه نمایندگی‌های سایپا نماید. این خودرو حتی از این قابلیت هم برخوردار است که قشر جدیدی از مشتریان را برای سایپا آماده و مهیا سازد، قشری که تمایلی به‌صرف مبالغ سنگین و گزاف برای هاچ‌بک‌های کوچک ژاپنی و کره‌ای نداشته و برایش، زیبایی یک خودرو، آپشن و پشتیبانی خدمات یدکی مهم‌تر از نام و سابقه طولانی آن است. گرچه این قشر سخت در پی یک خودروی کوچک برای مصارف درون شهری خود است ولی بیشتر خواهان یک خودروی مدرن کاربردی و ارزان‌قیمت است نه یک عروسک گران وارداتی که راندنش در این ترافیک شلوغ شهری و در میان انبوهی از رانندگان ناشی و متوهم توأم با تشویش و دغدغه خاطری مداوم باشد. خلاصه کلام، به‌رغم تمامی کمی و کاستی‌هایی که چانگان بنی از آن برخوردار است، فراموش نکنیم که این خودرو محصولی از شرکت چانگان است، شرکتی که کیفیت محصولات آن سر و گردنی از دیگر هم‌قطاران وطنی‌اش در کشورمان برتر بوده و در بازار چین نیز توانسته موفقیت‌های بسیاری را به نام خود ثبت نماید.

مشخصات فنی چانگان بنی

حجم موتور: ۱۳۷۰ سی‌سی توان: ۱۰۰ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه گشتاور: ۱۳۵ نیوتن‌متر در ۴۰۰۰ – ۴۵۰۰ دور در دقیقه حداکثر سرعت: ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت مصرف سوخت ترکیبی: ۵٫۳ لیتر در هر یک‌صد کیلومتر مسافت سیستم فنربندی جلو: مستقل، مک‌فرسون سیستم فنربندی عقب: غیر مستقل، محور پیچشی نوع سیستم ترمز جلو: دیسکی خنک شونده نوع سیستم ترمز عقب: کاسه‌ای استاندارد آلایندگی: یورو ۴ و ۵ ابعاد طول/عرض/ارتفاع: ۳۷۳۰/۱۶۵۰/۱۵۳۰ میلی‌متر فاصله بین دو محور: ۲۴۱۰ میلی‌متر وزن: ۱۰۲۰ کیلوگرم حجم مخزن سوخت: ۳۸ لیتر اندازه تایرهای جلو و عقب: ۱۷۵/۶۰ R 15 ایمنی ۲ عدد کیسه هوای ایمنی (راننده و سرنشین جلو) سیستم ضد بلوکه ترمز (ABS) سیستم کمکی ترمز (BA) سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) کمربندهای ایمنی سه‌نقطه‌ای و… تجهیزات رفاهی (نسخه فول) سقف پانوراما دوربین دید عقب فرمان الکتریکی حساس به سرعت (EPS) آینه‌های جانبی برقی با گرم‌کن تعویض دنده از پشت فرمان (PADDLE SHIFTER) کنترل سیستم صوتی از روی فرمان + MP3 و درگاه USB و AUX سامانه هدایت GPS صفحه نمایش رنگی سنسور پارک عقب تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو ۶ عدد بلندگو سیستم تهویه مطبوع دستی قفل مرکزی با ریموت رینگ‌های آلومینیمی چراغ‌های مه شکن جلو برف پاکن عقب و….. قیمت در چین: ۴۷,۹۰۰ الی ۵۶,۹۰۰ یوآن (معادل ۲۶,۱ الی ۳۱ میلیون تومان)

[gallery ids="179717,179718,179719,179720,179721,179722,179723,179724,179725,179726,179727,179728,179729,179730,179731,179732,179733"] منبع:پدال