به گزارش اخبار خودرو ، این روزها افراد زیادی برای خرید خودروهای کراس‌اوور  اقدام می‌کنند. در خرید این دسته از خودروها، دو نوع نگاه وجود دارد که خریدار را درگیر می‌کند.

نگاه اول دیدگاهی فنی و علمی دارد. خریداری که چنین نگاهی به یک خودروی کراس‌اوور دارد، همیشه نکات فنی و ذاتی یک کراس‌اوور را در نظر می‌گیرد و به دنبال آن است که در کنار داشتن یک خودرو برای استفاده‌های روزمره، قابلیت این را هم داشته باشد که گاهی از ویژگی‌های سطحی یک شاسی‌بلند نیز در باطن یک کراس‌اوور استفاده کند. مثلا وقتی در هوای بارانی رانندگی می‌کند، پایداری بیشتری داشته باشد و هنگام بالا رفتن از یک شیب، بهتر از یک خودروی معمولی ظاهر شود.

[caption id="attachment_191443" align="alignleft" width="337"] تست آفرود رنو کولئوس جدید در شرایط برفی[/caption]

نگاه دوم به خودروهای کراس‌اوور باعث شده است امروز فروش این دسته از خودروها در بازار بیشتر از قبل شود. نگاه دوم می‌گوید که خودروی کراس‌اوور، ماشین جادار و بزرگی است و به درد خانواده می‌خورد.

این دیدگاه هیچ‌وقت به فکر قابلیت‌های واقعی یک کراس‌اوور نیست و تنها در بحث فنی می‌خواهد که کف این خودرو به زمین گیر نکند!

حداقل دو، سه سالی است که واردکنندگان خودرو، کراس‌اوورهای دودیفرانسیل متنوعی را وارد بازار کرده‌اند، اما یک‌بار هم محصول خود را به چالش نکشیده‌اند، زیرا می‌دانند که اکثر خریداران استفاده‌ای مانند خودروی سدان با یک کراس‌اوور دارند. ولی آخر هفته گذشته، اتفاقی متفاوت رقم خورد؛ جدیدترین کراس‌اوور بازار ایران به چالشی سخت فراخوانده شد.

رنو کولئوس که به‌تازگی توسط نگین خودرو به بازار معرفی شده است، پنجشنبه گذشته با خبرنگاران تخصصی صنعت خودروی کشور همراه بود و پنج ساعت را در ارتفاعات تهران به برف نوردی و آفرود در یخ و گل سپری کرد.

نکته جالب این که کمپانی رنو هم هیچ تست رسانه‌ای را برای کولئوس در برف و یخبندان برگزار نکرده و این اولین بار در دنیاست که کولئوس توسط اصحاب رسانه در شرایط آفرود برفی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

 از کجا به کجا رفتیم؟

روز پنجشنبه یک دستگاه رنو کولئوس به ارتفاعات تهران آمد و خبرنگاران تخصصی نشریات و سایت‌ها، برنامه تست خود را از ارتفاع ۱۸۲۰ متر آغاز کردند. قرار شد با توجه به مسیر، ۷ کیلومتر برای رسیدن به کمپ در جاده‌های گلی، برفی و گاهی یخ‌زده رانندگی کنیم و به ارتفاع ۲۰۴۰ متری برسیم.

این هفت کیلومتر مسیر از راه‌های پرپیچ و خم و شیب‌های زیاد تشکیل شده بود. عمق دره‌های کنار جاده‌ها چیزی حدود ۵۰ تا ۲۵۰ متر بود. در قسمت‌هایی از جاده، بخش‌های برفی نکوبیده، حدود ۵۳ سانتی‌متر عمق داشت.

طی کردن این مسیر هفت کیلومتری با توجه به شرایط، ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشید. برای ایمنی بیشتر، سه دستگاه خودروی دو‌دیفرانسیل شاسی مستقل نیز با خود به همراه آورده بودیم تا در صورت بروز مشکل از این خودروهای آفرودی استفاده کنیم.

 رنو کولئوس چه ویژگی‌هایی برای این سفر داشت؟

رنو کولئوس خودرویی است کراس‌اوور که به موتور ۵/۲ لیتری چهار سیلندر مجهز است و ۱۷۱ اسب بخار نیرو را با گشتاور ۲۳۳ نیوتون‌متر تولید می‌کند. قدرت این موتور توسط یک گیربکس CVT ایکس‌ترونیک به چرخ‌های جلو و عقب منتقل می‌شود.

کولئوس این قابلیت را برای راننده فراهم می‌کند که با توجه به شرایط، خودرو را در حالت تک‌دیفرانسیل جلو، دودیفرانسیل اتوماتیک با ضرایب انتقال متغیر یا چهار چرخ با تقسیم نیروی مساوی قرار داد.

وجود گیربکس CVT از نسل ایکس‌ترونیک و ویژگی انتخاب حالت دیفرانسیل باعث شد کولئوس را در چنین سفری با خود همراه کنیم و پنج ساعت آن را در شرایطی سخت به چالش بکشیم.

[caption id="attachment_191444" align="aligncenter" width="335"] تست آفرود رنو کولئوس جدید در شرایط برفی[/caption]

تعلیق کولئوس چگونه بود؟

ابتدا سفر ما از یک مسیر خاکی با دست‌اندازهای زیاد آغاز شد. با سرعتی بین ۱۷ تا ۴۰ کیلومتر بر ساعت قسمت‌های خاکی و پردست‌انداز را پیمودیم. یکی از نکات جالب که تمام خبرنگاران به آن اشاره کردند، نرمی کولئوس در چنین مسیری بود و ضربات نا‌متعارفی به اتاق خود وارد نمی‌شد.

تکان‌های ناشی از این دست‌اندازها هم بدون صدا به اتاق منتقل می‌شد و صدای ناهنجاری از سیستم تعلیق به گوش نمی‌رسید. صندلی‌های مناسب هم باعث شده بود نشیمن‌گاه ایمنی برای سرنشینان کولئوس وجود داشته باشد.

همچنین حرکات عرضی خودرو در هنگام ورود و خروج از دست‌اندازها مناسب بود و اتاق خودرو در پیچ‌های پردست‌انداز، چندان بازی نمی‌کرد.

[caption id="attachment_191445" align="aligncenter" width="383"] تست آفرود رنو کولئوس جدید در شرایط برفی[/caption]

وقتی هیجان و خطر ترکیب می‌شوند

پس از گذر از قسمت‌های اولیه جاده، به کنارگذر پرتگاهی رسیدیم که عمق زیادی داشت و ما باید با کولئوس از روی برف‌های نکوبیده و مسیر یخ‌زده عبور می‌کردیم. خودرو را در وضعیت چهار چرخ ثابت قرار دادیم و از کنار پرتگاه شروع به حرکت کردیم.

وقتی سرعت خودرو کمی زیاد می‌شد و فرمان شروع به بازی می‌کرد، سیستم کنترل پایداری وارد عمل می‌شد و سعی می‌کرد خودرو را در مسیر نگه دارد. با اینکه پنج نفر سوار بر کولئوس بودیم تا حدی ارتفاع خودرو پایین آمده بود، ولی در کمتر قسمتی از مسیر، زیر خودرو به برف گیر می‌کرد.

در این قسمت مسیر که تا حدودی شیب کمی داشت، می‌توان گفت که پایداری و عملکرد کولئوس مناسب و قابل قبول بود. زیرا این خودرو اساسا برای آفرودهای سنگین و تردد در چنین شرایطی ساخته نشده است.

اگر بخواهیم مسیر تست خود را بیشتر شرح دهیم، باید بگوییم که اگر خودرویی چون تویوتا پرادو هم در چنین مسیری باشد و راننده آشنایی خوبی به مسیر و نوع صحیح رانندگی نداشته باشد، می‌تواند به راحتی خود را به دردسر بیندازد.

پس می‌توانیم نتیجه بگیریم که ثبات در حرکت و قدرت کافی تا اینجای کار باعث شده است کولئوس برای ما خودرویی مقبول باشد.

[caption id="attachment_191447" align="aligncenter" width="335"] تست آفرود رنو کولئوس جدید در شرایط برفی[/caption]

جدال در برف

با گذر از قسمت برفی، به نقطه‌ای رسیدیم که آن را سه‌راهی آب نامیده بودیم. در این منطقه که چیزی جز برف دیده نمی‌شد، قسمت آب‌گرفته به نسبت بزرگی بود که در فصل سرما این قسمت یخ می‌زند.

حال با بارش برف و سخت شدن یافتن مسیر، احتمال آن وجود داشت که با یک حرکت اشتباه خودرو به روی یخ نازک زیر برف‌ها و ناگهان بیش از ۶۰ سانتی‌متر در آب یخ‌زده برود. همچنین تجربه نشان داده بود که تکه‌یخ‌های موجود در آب می‌تواند به راحتی به بدنه و رادیاتور خودرو صدمه جدی وارد کند.

با احتیاط از کنار سه‌راهی آب گذشتیم و دوباره شیب‌های تند را آغاز کردیم. وقتی می‌گوییم شیب تند، شاید تصور بدی نداشته باشید و گمان کنید گذشتن از آن بسیار راحت است، ولی یادتان باشد که یک شیب ۳۰ درجه که در حالت عادی به راحتی می‌توان از آن بالا رفت، در شرایط دمای منفی و پوشیده از یخ و برف، عبور از آن را بسیار سخت می‌کند. خودروهای همراه ما که دو‌دیفرانسیل‌های به نسبت سرسختی بودند، برای پیمایش مسیر حالت چهار چرخ سنگین را انتخاب کرده بودند. این یعنی از اینجای کار، احتمال بروز هر اتفاقی و از راه ماندن کولئوس وجود دارد.

[caption id="attachment_191448" align="aligncenter" width="335"] تست آفرود رنو کولئوس جدید در شرایط برفی[/caption]

ولی با گذشت چند دقیقه وقتی مشاهده کردیم کولئوس پا‌به‌پای خودروهای دیگر بالا می‌رود، لذت بردیم و سعی کردیم آن را بیشتر به چالش بکشیم. در ارتفاع حدود ۱۹۷۰ متری بودیم و باید ۷۴ متر دیگر را بالا می‌رفتیم و اینجا بود که با یک چالش جدید مواجه شدیم. کولئوس برای این‌که بتواند به محل کمپ برسد، باید از یک قسمت گل گرفته با شیب زیاد عبور می‌کرد.

قبل از ورود به شیب یک چاله آب به نسبت بزرگ وجود داشت که عمق آن معلوم نبود و زاویه ورود کولئوس عبور از این مسیر را سخت می‌کرد. در ضمن قسمت‌هایی از این معبر کوچک هم توسط آب شسته شده و کار را سخت کرده بود.

برای اینکه شرایط را آسان کنیم، خودروی راهنمای اول از این معبر عبور کرد. بعد با فرمان دادن به راننده کولئوس و در نظر گرفتن فاصله سپر تا زمین، آن را به سمت بالا هدایت کردیم.

در این مرحله سیستم کنترل پایداری الکتریکی خودرو را خاموش کردیم و دنده را در حالت تیپ‌ترونیک و سنگین‌ترین حالت قرار دادیم. با اینکه خودرو تنها سه چرخ روی زمین داشت، ولی درنهایت از معبر عبور کرد و بالا آمد.

بعد از عبور از معبر دیگر چیزی تا محل کمپ زدن نمانده بود. تپه را با احتیاط بالا رفتیم و به محل استقرارمان رسیدیم. بعد از کمی استراحت، گروه‌های خبری با تیم و خودروهای پشتیبان برای رانندگی آفرود دوباره به مسیر بازگشتند و گاهی تجربه یک «ساید زدن» کوتاه را با کولئوس به‌دست آوردند. بیش از پنج بار، رنو کولئوس مورد نظر توسط تیم‌های خبری فشارهای سنگینی را به خود دید و در نهایت توانست از نگاه اکثریت موفق باشد.

جمع‌بندی

نگاه اکثر خبرنگاران این بود که کولئوس واقعا خودروی نرم و بی‌سر‌و‌صدایی است.همچنین طراحی آن جذاب و دوست‌داشتنی است و نمی‌توان از آن گذشت.

رنگ سفید خاص بدنه که گاهی با تابش نور آفتاب به سمت نقره‌ای تیره حرکت می‌کرد نیز جذابیت ظاهری کولئوس را افزایش داده بود. کولئوس خودرویی است که ما با آن غریبه نبودیم و گویا بارها با آن تجربه رانندگی داشته‌ایم.

طراحی داخلی آن در عین سادگی و پرهیز از شلوغی، جذاب و دوست‌داشتنی به نظر می‌رسد البته گاهی اوقات کولئوس ذات فرانسوی خود را نشان می‌دهد که آنچنان با سلیقه ما سازگار نیست. خودروهای فرانسوی معمولا با پیچیدگی و برنامه‌ریزی قانونمند کامپیوتر و گیربکس همراه هستند.

این برنامه‌ریزی سخت باعث می‌شود که عمر خودرو بیشتر شود و به مراتب استهلاک کاهش پیدا کند. ولی گاهی قوانین فرانسوی داخل کولئوس در این سفر باعث شد شیطنت کمتری با آن داشته باشیم.

به عنوان مثال وقتی سیستم کنترل پایداری خودرو را خاموش کردیم تا چند حرکت نمایشی با آن در برف اجرا کنیم، دوباره سیستم کنترل پایداری الکتریکی را روشن می‌کرد و در هیچ حالتی نمی‌گذاشت که از مسیر خارج شویم، یا وقتی به سیستم چهار چرخ محرک خودرو فشار می‌آوردیم، متوجه زیاده‌روی ما می‌شد و خلاف دستور ما برای کاهش استهلاک آن، میزان انتقال قدرت را در دست می‌گرفت.

البته این مساله امروز در همه خودروهای کراس‌اوور وجود دارد و نمی‌گذارد بیش از حد به سیستم‌های حرکتی آن‌ها فشار وارد کنید. برخی مواقع هم سیستم ایکس‌ترونیک متفاوت از آن‌چه ما فکر می‌کردیم عمل می‌کرد البته این اتفاق از نگاه ما خوب است.

این گیربکس مانند سایر CVTها نمی‌گذاشت که خودرو تنها با دور موتور بالا در شرایط سخت کار کند، بلکه ابتدا دور موتور پایین خودرو را با گشتاور همراه می‌کرد و بعد حرکت خود را سرعت می‌بخشید.

این مساله در ابتدا باعث می‌شود فکر کنید کولئوس در چنین شرایطی جان ندارد. ولی در واقع این کار به خاطر حفظ پایداری در شیب‌های سخت است. در مطالب قبلی اشاره کردیم که طی تست کولئوس در فرانسه و ایران، این خودرو می‌تواند به راحتی در بحث سرعت و شتاب، هیوندای سانتافه را کنار بگذارد و در شرایط استاندارد شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۸/۹ ثانیه را ثبت کند.

ولی در نهایت می‌توان گفت که رنو کولئوس جدید، از این تست سربلند بیرون آمد و توانست اتفاق خاصی را به نام خود و نگین خودرو رقم بزند. ما منکر آن نمی‌شویم که رقبایی چون سانتافه، اوتلندر، سورنتو، ایکس‌تریل، راو۴ و ... نمی‌توانند چنین مسیری را طی کنند، ولی از طرفی، ما نیز تست این خودروها را در چنین شرایط سختی ندیده‌ایم و حداقل می‌توانیم به خاطر جسارت کولئوس و نگین خودرو در چنین تستی آنها را تحسین کنیم.

واقعیت امر این است که امروز باید شرکت‌ها قابلیت‌های خودروی خود را به مردم معرفی کنند و نتیجه این قابلیت‌ها به صورت مستند برای مشتریان قابل لمس باشد.