کد خبر: 203400
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۳۹۶ - ۱۷:۵۰

حس جالبی به انسان منتقل می‌شود، مثلا سریع مثل رعد و برق! دور آذرخش البته به‌غیر از هیجان، سرگرمی و البته کمی ترس را نیز منتقل می‌کند. در تست امسال نیز برای یازدهمین سال متوالی آنها به پیستی رفته‌اند که مطالب زیادی برای انجام تست در آن وجود دارد.

به گزارش اخبار خودرو ،مجله کارانددرایور هیچ‌وقت سعی نکرد به‌خاطر اسم خاص این تست که امسال یازدهمین دوره آن برگزار می‌شود، اتفاقات عجیب و غریبی را برای مخاطبان فراهم آورد. اما در زمان ‌نام‌گذاری تست سالانه برترین خودروها در ایالات‌متحده، این مجله اسمی را انتخاب کرد که مفاهیم بسیاری همراه آن باشد؛ «دور آذرخش!»

حس جالبی به انسان منتقل می‌شود، مثلا سریع مثل رعد و برق! دور آذرخش البته به‌غیر از هیجان، سرگرمی و البته کمی ترس را نیز منتقل می‌کند. در تست امسال نیز برای یازدهمین سال متوالی آنها به پیستی رفته‌اند که مطالب زیادی برای انجام تست در آن وجود دارد. اما پیست بین‌المللی ویرجینیا، امسال قصد داشت که حس واقعی برخورد با آذرخش یک میلیاردولتی را به رانندگان و تیم تست کارانددرایور منتقل کند؛ چیزی که هرگز برای اعضای تیم تست جالب نبوده است. با این وجود تایرها منتظر بودند که به عمر خود پایان دهند، رشته‌های عصبی‌مان به دنبال هیجان بودند و از همه مهم‌تر نمی‌توانستیم جو مثبت پیست را ترک کنیم؛ حداقل برای منتظر ماندن برای خشک شدن آسفالت. هرساله برای چند روز کارانددرایور برترین خودروهای موجود در بازار ایالات‌متحده را از ان‌آربر ایالت میشیگان به آلتون در ایالت ویرجینیا می‌برد، البته همراه با جوخه بزرگی از خودرونویسان، عکاسان، فیلمبرداران و دیگر همراهان که قرار است یک هفته با هم باشند. برای برنامه‌ریزی این تست چیزی بیشتر از چهار ماه زمان صرف می‌شود تا تجهیزات زمان‌بندی، کلاه‌های ایمنی، آب، غذا و البته تفریحات سالم آماده باشد تا کاستی در چند روزی که پیست اجاره می‌شود، وجود نداشته باشد. تیم کارانددرایور برای انجام تست فوق، پیست بین‌المللی ویرجینیا را برای سه روز مشخص به‌طور کامل اجاره کرده بودند. البته در انتها مجبور شدند تا آخر هفته این اجرا را تمدید کنند. پیست بین‌المللی ویرجینیا یا VIR با طول ۴٫۱ مایل برابر با حدود ۶٫۶ کیلومتر در هر دور به‌عنوان طویل‌ترین پیست ایالات‌متحده شناخته می‌شود. برای ثبت کمترین زمان در پیست VIR یک خودرو باید قابلیت‌های متضادی را با هم ارائه کند تا برای گذر کردن از پیچ‌های مختلف این پیست کمترین اتلاف را در زمان داشته باشند. آنها باید بتوانند به سرعت تغییر جهت دهند و تعادل خود را به‌خوبی حفظ کنند، همچنین در سراشیبی‌ها و سرپایینی‌ها بیشترین کنترل را در اختیار راننده بگذارند و برای پیچ شماره ۱۰ که بعد از گذر یک تپه سراشیبی همراه با پیچ تند به سمت راست دارد، بهترین عملکرد را ارائه کنند. این مسیری است که در آن کارانددرایور خودروها را رتبه‌بندی می‌کند. زمان مورد نیاز برای رسیدن به سرعت ۱۰۰کیلومتربرساعت و مسافت ترمز، نمی‌تواند حس شتاب و قدرت ترمزگیری یک خودرو را منتقل کند. پیستی که تمام اجزای خودرو را می‌تواند به چالش بکشد، تنها محلی است که می‌توان در آن به نتیجه‌گیری کلی در مورد یک خودرو رسید و البته پیستی که بتواند تمام این چالش‌ها را یک‌جا ارائه کند در هیچ کجای ایالات‌متحده به‌غیر از ویرجینیا وجود ندارد، فشار آوردن به ترمز‌ها، تمام شدن تایرها و البته خستگی رانندگان چیزی است که خیلی زودتر از باقی پیست‌ها در اینجا اتفاق می‌افتد و صد البته پیستی که توسط جنرال‌موتورز، فورد و تیم SRT فیات‌کرایسلر اجاره می‌شود تا در مراحل توسعه محصولات جدید و البته با ارزش این خودروها بهترین اتفاقات رخ دهد، شکی وجود نخواهد داشت که باید آن را به‌عنوان بهترین محل تست انتخاب کرد. طی ۱۰ سالی که تست دور آذرخش برگزار شده، تیم کارانددرایور با تمام شرایط جوی کنار آمده است، اما وقتی برای یازدهمین بار به پیست ویرجینیا آمدند، دو روز و نیم از سه روز اجاره‌شده پیست با بدترین شرایط جوی ممکن روبه‌رو شدند که به‌غیر از استاندارد خارج شدن تست، امکان وارد آمدن خسارات مالی و جانی خطرناکی وجود داشت. به هرحال هرچقدر هم که برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید، همیشه طبیعت چیزی برای غافل‌گیر کردن شما دارد. البته گرم و سردشدن هوا را بیشتر از خبرگزاری‌ها می‌توانند پیش‌بینی کنند، اما توفان‌هایی را که هر شش ماه یک‌بار سروکله‌شان پیدا می‌شود، نمی‌توان پیش‌بینی کرد زیرا این توفان‌ها در هر مورد از وقوع‌شان مسیر مختلفی را طی می‌کنند. اگر بخواهیم شرایط را برایتان مجسم کنیم، باید گفت گروهی از علاقه‌مندان خودرو را فرض کنید که در حصاری گرفتار شده‌اند و البته همراه خودشان ۱۹ خودرو از بهترین‌های هر کلاس آورده‌اند. آنها بدون هیچ حفاظی در مقابل توفان قرار گرفته‌اند، همین خودروها تا دیروز در گاراژهایشان در آرامش موقت به‌سرمی‌بردند. با یک حساب سرانگشتی می‌توان حدس زد که ضرر مالی تحمیل‌شده به‌خاطر حذف دو روز و نیم از سه روز اجاره شده چقدر می‌تواند باشد. اما در کنار آن به هزینه اجاره خودروهایی فکر کنید که به‌خاطر شرایط جوی امکان استفاده از آنها وجود ندارد. اما هوندا سیویک در نسخه Si به کمک مهندسان هوندا در شرایط مناسبی برای گذراندن تمام پیچ‌ها این پیست قرار داشت (البته در شرایط عادی). سوبارو امپرزا WRX نیز به پکیج پرفورمنس مجهز شده بود و حتی پورشه چهارسیلندر ۷۱۸ کایمن S. در کنار این خودروهای اسپرت محصولاتی که از ابتدا برای پیست طراحی شده بودند، وجود داشت، مثل مرسدس‌بنز AMG GT R، شورولت کامارو ZL1 1LE، نسخه مخصوص پیست نیسان GT-R و حتی آلفارومئو جولیا کوادریفوگایوی زیبا‌روی، اما درست زمانی‌که براساس ترتیب‌بندی اقدام به قراردادن اولین خودرو در پشت خط استارت انجام شد، باران شروع به باریدن کرد. بهترین هفته‌‌ای که می‌توانستیم داشته باشیم به بدترین هفته سال بدل شد. اما این تعلیق در کار باعث شد اجازه تست دو خودروی بسیار جدید سال ۲۰۱۷ که احتمالا در سال آینده بیشتر از آنها خواهیم شنید، در تست‌ کارانددرایور داده نشود و این خودروها در لیست حضور نداشته باشند؛ فورد جی‌تی و لامبورگینی هوراکان پرفورمانته. البته لامبو برای عدم حضور دلیل موجهی داشت، چراکه این نسخه از هوراکان فعلا در بازار اروپا وجود داردو هنوز هیچ نمونه‌ا‌ی از این خودرو به ایالات‌متحده صادر نشده است. اما نبودن فورد جی‌تی جدید در تست دور آذرخش ۲۰۱۷ اصلا قانع‌کننده‌ نبود، مسئولان فورد چون شرایط جوی پیست بین‌المللی ویرجینیا را مناسب ندیدند، حاضر به انجام تنظیمات مربوط به این پیست برای نسخه قابل تست فورد جی‌تی نشدند. به همین خاطر حین بارش باران در کنار پیست نشستیم و افسوس خوردیم که چرا فورد چنین تصمیمی گرفته است. اما چیزی که باعث می‌شد ما عصبی‌تر شویم این بود که روز اول در حال تمام شدن بود و ما هیچ تستی انجام نداده بودیم. البته آب‌وهوا اصلا قصد نداشت با ما کنار بیایید و وضع آن هر ساعت بدتر می‌شد. اما خوشبختانه مسئولین پیست با ما همکاری کردند و دو روز دیگر به ما فرصت دادند تا بدون پرداخت هزینه اضافه به تست خود ادامه دهیم. بنابراین تیم تصمیم گرفت که از یکدیگر جدا شوند و بعد از استراحت ۷۲ ساعته دوباره همدیگر را در پیست ورجینیا ببینند. اما مثل سال‌های قبل کارانددرایور خودروها را با در نظر گرفتن قیمتشان در پنج دسته مختلف قرار می‌دهد (کمتر از ۳۵ هزار دلار که در دسته LL1 قرار می‌گیرد تا دسته ۱۲۵ هزار تا ۲۵۰ هزار دلاری که در دسته LL4 قرار دارند و در انتها خودروهای گران‌تر از ۲۵۰ هزار دلار که با دسته LL5 شناخته می‌شوند.) البته در نسخه پایه از تجهیزات مخصوص استفاده می‌کنند که سیستم ترمز، تایرها و شاسی آنها را تقویت می‌کنیم چرا‌که اعتقاد داریم یک خودروی ۳۰ هزار دلاری با نصب ۱۰هزار دلار تجهیزات قابل مقایسه با خودروهای ۴۰ هزار دلاری خواهد بود. همچنین ما به‌غیر از خودروهای این لیست چهار سدان را دعوت کردیم که از بین آنها مرسدس AMG S63 در بازار ایالات‌متحده موجود نبود، بنابراین کلاس LLT که مخصوص خودروهای سدان است با حضور سه خودرو برگزار شد؛ آئودی S8 Plus، ب‌ام‌و آلپین B7 و ب‌ام‌و M760i. البته فکر نکنید که آنها به‌قدری کند هستند که نمی‌توانند در پیست به رقابت بپردازند، حداقل تجربه ما از آوردن آنها به پیست لذت‌بخش بود. در نهایت خودروهای مجهز به دستگاه‌های ثبت زمان ماهواره‌ا‌ی ما به همراه رانندگانی با کلاه ایمنی و البته چند دوربین نصب شده در کابین به پیست VIR یورش بردند تا پنج نویسنده ما در روز دوشنبه هفته به آنچه در روز جمعه می‌خواستند انجام دهند، برسند. حالا هوا آماده شروع تست است و خودروها از آن آماده‌تر.

برچسب‌ها

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • اندروید ۱۱:۴۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۳
    من این اخبار ها را خیلی با اشتیاق دنبال میکنم سپاس

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 2 =