به گزارش «اخبار خودرو»، کمپانی مادر لکسوس یعنی تویوتا، یکی از اولین خودروسازانی بود که سرمایهگذاری روی پیشرانههای هیبرید را آغاز کرد، اما در زمینه توسعه و ساخت خودروهای تمامالکتریکی بسیار کند عمل کرده است. لکسوس هنوز تایید نکرده که چه زمانی نخستین مدل تمام الکتریکی خود را به بازار خواهد فرستاد و آقای ساوا نیز در گفتوگوی اخیرش با اتوکار به این مساله اشاره کرده که علاوهبر سایر مسائل باید تاثیر زیستمحیطی چنین خودروهایی را نیز با دقت و محتاطانه موردبررسی قرار داد.
آقای ساوا در ادامه توضیح داده است: «فلسفه وجودی ما تامین آزادی حرکت است، تا بتوانیم فناوری را در تمام جبههها توسعه دهیم. ما این موضوع را درک میکنیم که فناوری الکتریکی لازم است، اما همچنین متوجه این مساله نیز هستیم که خودروهای تمام الکتریکی برای همه مناسب نیستند. شما نمیتوانید به عنوان مثال از یک لندکرووزر تمام الکتریکی انتظار کارآیی معادل مدلهای بنزینسوز داشته باشید و در نقاط دورافتاده جهان مردمانی زندگی میکنند که زندگیشان به این ماشین بستگی دارد. ماشینهای تمام الکتریکی در حال حاضر به مدت زمانی طولانی برای شارژ شدن و همچنین باتریهایی نیاز دارند که تولیدشان تاثیری منفی بر محیطزیست میگذارد و به مرور زمان نیز از کارآییشان کاسته میشود. علاوهبر همه اینها باید درنظرگرفت که این سلولهای باتری نیاز به تعویض دارند و در نتیجه ما از الان باید به فکر برنامههایی برای استفاده آینده و بازیافت آنها باشیم. این مساله بسیار پیچیدهتر از آن است که ما تصور میکنیم. من ترجیح میدهم به شکلی صادقانهتر به سوی آینده پیش برویم.»
در اوایل سال میلادی جاری این رویکرد با رونمایی از کانسپت LF-1 توسط لکسوس به نمایش درآمد. این کانسپت جوری طراحی شده که همزمان میتواند یکی از پیشرانههای الکتریکی، پیل سوختی، هیبریدی و بنزینسوز را در خود جا دهد.
آقای ساوا تمام دوران حرفهای خود را به فعالیت زیر چتر تویوتا اختصاص داده و پیش از آنکه در سال 2016 مدیریت لکسوس را برعهده بگیرد، در بخشهای مختلف مهندسی، تحقیق و توسعه، طراحی و برنامهریزی مشغول به کار بوده است. اخیرا نشریه اتوکار در گفتوگویی با او، برنامههای آتی لکسوس را جویا شده است.
چیزهایی مثل الکتریکیسازی و رانندگی خودران برای برند لوکسی مانند لکسوس به چه معناست؟
برای لکسوس اینها موقعیت دیگری برای متفاوت بودن هستند. ما فرصتهایی را که از سوی فناوریها ارائه میشوند، میبینیم، اما فلسفه وجودی ما که توسط آکیو تویودا مشخص شده، این است که هرگز به دنبال فروش کالا نباشیم. ما همیشه «لذت رانندگی» را بهعنوان امتیاز اصلی خودروهایمان در نظر میگیریم و هرگز به فناوری اجازه نخواهیم داد که آنچه هستیم را از بین ببرد.
ما هیچوقت نباید ملالآور شویم. البته مشخص است که خودروهای الکتریکی هم میتوانند لذتبخش باشند. کلید این موضوع این است که چطور شما از الکتریکیسازی برای کنترل کردن هر یک از چرخها استفاده کنید. یک خودرو هیبرید به طور خاص از این پتانسیل برخوردار است که به طور همزمان جهانهای جالبتوجه موتورهای بنزینی و الکتریکی را کنار هم قرار دهد.
آیا این موضوع این فرصت را برای طراحیهای افراطی بدنه خودرو پیش میآورد؟
همین حالا هم فرصتهای زیادی برای این مساله وجود دارد و عمدتا به این خاطر که ما گستره کوچکی از محصولات را داریم میتوانیم خلاءها را به شکلهای متفاوتی پر کنیم. مثلا شاید در جایی که خودروسازان بزرگ در هر بخشی از بازار دارای یک مدل هستند، ما میانه این دو بازار را با یک مدل پر کردهایم. خودروسازی مانند صور فلکی است. اگر ستارهها در آن بسیار نزدیک باشند، بهسختی میتوان شکل آن را مشاهده کرد. اگر فاصلهشان کمی از هم بیشتر باشد، درخشششان بیشتر خواهد بود و ما میتوانیم آنها را ببینیم.
با توجه به این تعریف، هاچبک نسبتا نرمال لکسوس یعنی CT در وضعیتی قرار میگیرد؟
این محصول هنوز بسیار موفق است، اما ورود UX باعث شده که مردم بپرسند چرا ما دو مدل هاچبک و شاسیبلند هماندازه داریم. ما این مساله را زیر نظر خواهیم گرفت که بازار چهطور پیش میرود و بعد درباره اتفاقی که باید برای CT بیفتد تصمیم خواهیم گرفت.
آیا این موضوع ظاهر افراطی و پیشروتر محصولات جدید شما را توضیح میدهد؟
در گذشته مردم میگفتند طراحی لکسوس ملالآور است. اما حالا اینطور نیست. ما آموختهایم که باید منحصر به فرد باشیم. اگر چیزی دارای کاراکتر باشد، برخی آن را دوست خواهند داشت و برخی دیگر خیر. این موضوع هیچ ایرادی ندارد. اما اگر همواره به قوانین پایبند بمانید همیشه در دور باقی خواهید ماند. خصوصا اگر با توجه به قوانینی که خودتان نوشتهاید بازی کنید، دیگر نیازی به رقابت با کسی نخواهید داشت.