هرچه حضور خودروهای برقی درخیابان‌ها عادی‌تر می‌شود، ترس روغن‌سازها و تولیدکنندگان مایعات مرتبط با خودرو در یافتن راه‌های جدید برای ادامه کسب‌وکارشان افرایش پیدا می‌کند. این شرکت‌ها با توجه به‌ماهیت تخصص‌شان درحوزه شیمی عالی و درکنار آن فعالیت درکنار متخصصان حوزه خودرو، باید راهکارهایی را برای حفظ ارزش حیاتی خود بیابند. خاویر برانکویت (Xavier Branquet) از شرکت ادتیوساز «لوبریزول» آمریکا درباره مسیرهای پیش رو برای فعالین این صنعت توضیح می‌دهد.
خودروهای برقی را جدی بگیرید
تصور کنید درسال ۲۰۰۹ هستیم و خبری منتشر می‌شود مبنی‌بر اینکه یکی از تولیدکنندگان گیربکس برای توسعه پیشرانه‌های درون‌سوز سرمایه‌گذاری کرده است. شاید در آن زمان این خبر بسیار عجیب بود و هیچ‌وقت خودروسازان و سهام‌داران آن‌ها باور نمی‌کردند تامین‌کننده گیربکس به‌بخش طراحی هسته و بخش اصلی خودرو وارد شود. اما حضور خودروهای برقی باعث شد این سناریو به‌موضوعی عادی تبدیل شود و حالا شاهد این هستیم که قطعه‌سازها به‌سمت تولید گیربکس‌های برقی الکتریکی می‌روند که علاوه‌بر انتقال نیرو با ضرایب مختلف، موتوربرقی و اینورتر (دینام) را نیز دریک مجموعه ارائه می‌کند. بنابراین قطعه‌ساز به‌یکی از علاقه‌مندان گسترش حضور خودروهای برقی تبدیل‌شده که توسعه کسب‌وکار خود را دراین نوع از پیشرانه‌ها می‌بیند.
از سوی دیگر استارت‌آپ‌هایی وجود دارند که مفاهیم جدیدی از حمل‌ونقل را تعریف می‌کنند که خودروهای برقی یکی از اجزای جدانشدنی از آن‌هاست. همین روند باعث شده خودروسازان سنتی نیز به‌فکر معرفی محصولات برقی بیشتری باشند.
باتوجه به‌این سه سناریو، صنعت خودرو با درنظر گرفتن توانایی‌ها، ظرفیت‌ها و جاه‌طلبی‌هایشان به‌سمت برقی شدن حرکت می‌کند. اما دراین میان آن‌ها توجه ندارند که محصول تولیدشده توسط آن‌ها چگونه می‌تواند ارتباط خود با صنعت روانکار را حفظ کند.
به‌طورکلی چالش اصلی خودروساز درتولید محصولات برقی به دو دسته موتوربرقی (e-powertrain) و منبع انرژی برقی (e-powerplant) یا همان باتری‌ها تقسیم می‌شود.
دراین میان تکلیف موتورهای برقی هنگامی که قرار است با ترکیب درون‌سوز به‌صورت هیبرید یا با مجموعه گیربکس-موتورهای (e-transmission) برقی عرضه شوند، مشخص می‌شود که برای عملکرد بهینه نیاز به‌گریس‌های خاص خود (e-greases) دارند.
تنوع؛ مشکل اصلی روغن سازها در آینده
به‌طور سنتی روانکارها نقشی حیاتی درحفاظت از سخت افزار اصلی خودرو درمقابل اصطکاک، گرما و سایش دارند. اما این نقش طی سال‌های آینده پیچیده‌تر خواهد شد؛ چراکه خودروسازان سعی می‌کنند از کوچک‌ترین ذره سوخت بیشترین بهره‌وری را داشته باشند. برای این کار نیز می‌توان از سیستم های پرخوران استفاده کرد یا به روش‌های مختلف موتور برقی را درکنار موتور درون سوز بگنجانیم تا سیستمی هیبرید تحویل بگیریم.
با توجه به‌عملکرد متفاوت هرنوع از انواع هیبرید سری، موازی و حتی سیستم جدید e-power نیسان که موتور درون سوز آن صرفا نقش ژنراتور شارژ باتری را ایفا می‌کند، نیاز به روانکار متفاوتی برای عملکرد بهتر بخش درون سوز پیشرانه داریم.
بنابراین به‌نظر می‌رسد در آینده نه‌چندان دور مشکل اصلی ادتیو و روغن‌سازها متمرکز نبودن روی یک محصول و نیاز به‌تامین انواع مختلف روغن با توجه به‌پراکندگی زیاد عملکرد انواع پیشرانه‌ها خواهد بود.
نیازهای جدیدی که به‌سراغ آن ها نرفته ایم
درنسل آتی روانکارها فرصت هایی برای روغن سازها وجود دارد که صرفا مربوط به‌پیشرانه نیست. به‌عنوان‌مثال گیربکس‌های دوکلاچه برقی یا e-DCT نسبت به‌گیربکس‌های دوکلاچه عادی نیازهای متفاوتی دارند. همچنین اضافه شدن سیم‌کشی‌ها و سنسورهای جدید برای بررسی شرایط فلزات مختلف باعث می‌شود حفاظت از این قطعات به‌وسیله روانکارها حساسیت بیشتری پیدا کند.
از سوی دیگر نسل جدید موتورهای برقی درهر دقیقه ۲۰ هزار دور چرخش دارد که باعث می‌شود گریس‌های برقی (E-greases) باکیفیت‌تری در آن‌ها استفاده شود تا شاهد کاهش صدای اضافی، افزایش بهره‌وری و عمر قطعات باشیم.
البته نباید فراموش کرد که بسیاری از روانکارهای استفاده‌شده درخودروهای برقی عمری به‌اندازه خود خودرو دارند و پس از تزریق آن‌ها درکارخانه، تا زمان تعمیرات اساسی، نیازی به تعویض آن‌ها نیست.
به دنبال تصرف فرصت ها
سرعت زیاد پیشرفت خودروهای برقی باعث شده بسیاری از خودروسازان و تامین‌کنندگان تراز اول تصور کنند تا ابد می‌توانند از روانکارهایی استفاده کنند که عمری به اندازه خودرو دارد؛ اما هرچه جلوتر می‌رویم، قابلیت اعتماد به‌این روانکارها کاهش پیدا می‌کند؛ چرا که سخت‌افزارها پیچیده‌تر و روانکاری آن‌ها برای حفاظت و عملکرد صحیح سخت‌تر می‌شود.
درنهایت می‌توان گفت بخش بازاریابی روغن و روانکارسازان باید به‌تحقیق درباره نیاز بازار ادامه دهند تا ارتباط خود را باخودروهای برقی‌شده فعلی و آینده حفظ کنند.
