به گزارش «اخبار خودرو»، خودرو شما مایعات زیادی را درخود جای داده است؛ از روغن‌موتور گرفته تا روغن گیربکس و مایع شیشه‌شور؛ همه آن‌ها باید دور از دستگاه گوارش باشند. دراین نوشتار چگونگی سمی بودن آن‌ها را برای شما شرح می‌دهیم.
برای این کار به توصیه سازمان‌های بین‌المللی ایمنی و سلامت بازرگانی درنخستین اقدام به‌سراغ اطلاعات ایمنی مواد رفتیم؛ درساده‌ترین راه ممکن تصمیم گرفتیم نام محصولات و سپس اطلاعات ایمنی درباره این مواد را در اینترنت جست‌وجو کنیم و جالب آنکه این موارد به‌راحتی در دسترس بودند. درحقیقت اکثر وب‌سایت‌های معتبری که روغن و مایعات خودرو می‌فروشند، توصیه‌های ایمنی این محصولات را درج کرده‌اند.
دراین راهنماها اثرات مایعات مختلف برسلامتی انسان و همچنین موارد ایمنی مربوطه آورده شده است.
تا حد امکان از تماس با روغن موتورهای کارکرده پرهیز کنید!
با خوردن روغن موتور مدت زیادی زنده نخواهید ماند. به دلیل اشتیاق زیاد ما به اطلاعات ایمنی، به چندین روغن از جمله «Mobil 1 10W-30 » سنتتیک و «Pennzoil 10W-30 » نگاهی انداختیم و نخستین‌چیزی که دریافتیم این بود که زمانی که روغن‌موتور تمیز است، کاملا بی‌ضرر بوده و داده‌های ایمنی دو روغن ذکرشده در بالا نیز می‌گویند استنشاق، بلعیدن و تماس پوست با این مایعات حداقل میزان عوارض را به‌همراه دارد.
درحقیقت روغن تمیز آن قدری امن است که در دستورالعمل استفاده از آن می‌گویند نیازی به‌دقت زیاد زمان استفاده از آن‌ها وجود ندارد.
موبیل‌وان این‌گونه گفته است: «معمولا درشرایط استفاده نرمال، محافظت از پوست نیاز نیست.»
تنها نگرانی در این باره دربرگه اطلاعات پنزویل این‌گونه درج شده است: «تماس مستمر و طولانی با روغن بدون تمیز کردن مناسب می‌تواند باعث مسدود شدن منافذ پوست و بروز اختلالاتی چون جوش‌های پوست شود.»
اما درباره روغن‌موتور استفاده‌شده اوضاع چندان دل‌چسب نیست. داده‌ها می‌گویند وقتی روغنی کثیف است، به‌ماده‌ای سرطان‌زا تبدیل می‌شود. روغن‌هایی که درپیشرانه‌های بنزینی استفاده می‌شوند، شاید خطرناک ترین ماده برای انسان باشند.
این روغن‌ها درتست های حیوانی، مولد سرطان شناخته شده‌اند. آزمایش های درمحیط کشت (آزمایشهایی که به‌جای به‌کار بردن جانداران زنده، بخشی از بدن آن‌ها را در محیط آزمایشگاهی کشت می‌دهند) باعث جهش شده‌اند و احتمال آلرژی را دارند. این روغن‌ها حاوی ترکیبات آروماتیک پلی‌سیکلیک هستند.
پنزویل درباره دلیل خطرناک بودن روغن‌های کارکرده می‌گوید: «روغن‌های کارکرده شاید حاوی ناخالصی‌های مضری باشند که هنگام استفاده ذخیره کرده‌اند. غلظت چنین ناخالصی‌هایی به‌استفاده از روغن بستگی داشته و شاید حاوی ریسک‌هایی برای سلامتی و محیط‌زیست باشند. تمامی روغن‌های کارکرده باید با احتیاط و تا حد امکان بدون تماس با پوست جابه‌جا شوند.»
باید اضافه کرد تماس مستمر با روغن‌های کارکرده باعث ایجاد سرطان درتست‌های حیوانی شده است.
پوشیدن لباس های روغنی و حتی خوردن روغن موتور تا زمانی که تمیز باشد، مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند (ما این کار را اصلا توصیه نمی‌کنیم)؛ اما تماس با روغن‌های استفاده‌شده آنقدر خطرناک است که می‌تواند شما را به‌سرعت راهی بیمارستان کند.
چشیدن ضد یخ؛ میان بری برای مرگ زودرس
بی‌شک خطرناک ترین مایع موجود درخودرو خنک‌کننده پیشرانه یا همان ضدیخ است. این مایع حاوی اتیلن گلایگول است که به‌عنوان افزایش‌دهنده نقطه‌جوش و کاهش‌دهنده نقطه انجماد آب به‌کار رفته برای خنک کردن پیشرانه عمل می‌کند.
هرچند این مایع سبز، صورتی یا زرد مضر بوده و می‌تواند مرگبار باشد، برگه اطلاعات ایمنی شرکت «Prestone» به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان این مایع در ایالات‌متحده، نشان می‌دهد اگر شما ضدیخ بنوشید دردنیایی از آسیب فرو خواهید رفت.
بلعیدن این ماده می‌تواند باعث ناراحتی و درد وریدهای شکمی، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، خواب‌آلودگی، بی‌قراری، زودرنجی، کمردرد، کاهش حجم ادرار، نارسایی کلیه و تاثیرات روی سیستم عصبی مرکزی شود. درآخرین مراحل و سطوح بلعیدن اتیلن‌گلایکول شاید عصب‌های مغزی نیز درگیر شوند.
به‌طور خاص اثراتی از درگیری عصب‌های هفتم، هشتم و نهم مغزی گزارش شده که این امر با فلج شدن عصب‌های صورت، کاهش شنوایی و نارسایی در بلعیدن دیده شده است. به‌نظر می‌رسد از این بدتر وجود ندارد!
برگه اطلاعات می‌گوید نارسایی قلبی نیز می‌تواند از نتایج خوردن زیاد ضدیخ باشد و دربخش اثرات مزمن درج شده است که استنشاق مکرر و طولانی‌مدت این ماده می‌تواند نشانه‌هایی از درگیری سیستم اعصاب مرکزی را همراه با سرگیجه و حرکات نامنظم چشم درپی داشته باشد. همچنین اتیلن‌گلایکول باعث اختلال تنفسی حیوانات آزمایشگاهی می‌شود. هنوز اثرات این یافته درانسان تخمین زده نشده است.
برپایه اطلاعات آزمایشگاهی، «دی اتیل هگزانوئیک اسید» (نمک سدیم) ازدیگر مایعات استفاده‌شده در ضدیخ، باعث آثار مخرب درفرآیند عملکرد اجزای حساس بدن انسان می‌شود. بنابراین درصورت خوردن مایع ضدیخ، شاید شاهد از کار افتادن مغز و قلب، کاهش شنوایی، فلج شدن صورت، نارسایی کلیه و… شوید.
خبر خوب اینکه تماس پوست و چشم با این مایع، اثر چندان مخربی برای بدن به‌همراه ندارد. تمام این موارد را درکنار شیوه تست ضدیخ دربین مکانیک‌های ایرانی قرار دهید که همچنان برای مطمئن شدن از وجود ضدیخ در رادیاتور خودرو، اقدام به‌چشیدن از آن می‌کنند! افرادی که خود را با مهلک‌ترین بیماری‌ها درگیر می‌کنند و شاید خود نیز از علت آن بی‌خبر باشند.
تخریب سیستم عصبی حتی با بو کردن مایع شیشه شور!
تقریبا یک‌سوم مایع شیشه‌شور از متانول تشکیل شده و این ماده نیز به‌هیچ‌وجه دوستدار بدن انسان نیست. برگه اطلاعات دوبرند آمریکایی مطرح دراین زمینه یعنی «Splash» و «Peak» نشان می‌دهد همانند ضدیخ، بلع یا استنشاق مایع شیشه‌شور نیز می‌تواند به‌نارسایی کلیه، درگیری سیستم عصبی مرکزی یا آسیب به‌بینایی منجر شود. برگه اطلاعات شرکت «Splash» نشان می‌دهد استنشاق یا بلعیدن این ماده خطر بزرگ‌تری دارد و می‌تواند باعث اختلال بینایی و درنهایت کوری شود.
همچنین آسیب دائمی و برگشت ناپذیر سیستم عصبی نیز ممکن است رخ دهد. این برگه همچنین می‌گوید مایه شیشه‌شور سمی بوده و بلعیدن 30 تا 250 میلی‌لیتر از متانول خالص می‌تواند منجر به‌مرگ انسان شود.
البته گفته نشده برای یک خودکشی کم‌هزینه چقدر مایع شیشه‌شور را باید خورد! اما گفته شده است استفاده مقادیر کمی از متیل‌الکل می‌تواند روی چشم‌ها و سیستم عصبی مرکزی اثر مخربی بگذارد و غلظت‌های بالاتر این ماده می‌تواند باعث تاثیرات حاد روی سیستم اعصاب مرکزی و ایجاد سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و گیجی شود.
درنهایت بلعیدن این ماده می‌تواند باعث ایجاد حالت تهوع، درد شکمی، سردرد، کاهش تنفس و کوری شود و مقادیر زیاد آن می‌تواند باعث به‌کما رفتن فرد و درنهایت مرگ شود.
بلعیدن مقادیر زیاد متیل الکل باعث آسیب به‌اندام‌هایی همچون کبد، کلیه، پانکراس، قلب، شش‌ها و مغز می‌شود. اگرچه این موضوع به‌ندرت رخ می‌دهد، اما افرادی که پس از بلعیدن این میزان ماده زنده می‌مانند، شاید از صدمات دائمی به‌بخش مغز و اعصاب رنج ببرند.
