به گزارش «اخبار خودرو»، در قرارداد مابین این دو کمپانی به غیر از تامین روانکارهای اولیه یا OE خودروساز، قرار است تجهیزات مرتبط با روانکاری دراختیار نمایندگی‌های این شرکت قرار گیرد و متخصصان ولف اویل نسبت به برگزاری کلاس های آموزشی برای بالا بردن سطح دانش نمایندگی های دانگ فنگ در زمینه روانکارها اقدام کنند. اما مهم‌ترین بُعد در این همکاری، معرفی ولف‌اویل به‌عنوان روغن‌موتور پیشنهادشده دانگ‌فنگ خواهد بود.
وانگ شو، مدیر بازاریابی دانگ‌فنگ گفت: «این پیشرفت مهیج به نفع صنعت خودرو است و دراین مشارکت، ما اطمینان خواهیم داشت پیشنهاداتی که از سوی طرف مقابل ارائه می‌شود، منجر به‌نوآوری درخلق نسل آتی محصولات و همچنین داشتن سهم از آینده خواهد شد.
ما با اشتراک گذاشتن مزایای رقابتی یکدیگر می‌توانیم پیشرفت‌هایی در ارائه خدمات به‌مشتری داشته باشیم که درنهایت منجر به‌سودرسانی بیشتر برای مشتری‌ها می‌شود.»
از سوی دیگر هان‌دی تجن، مدیر منطقه‌ای ولف‌اویل درمراسم امضای این قرارداد همکاری گفت: «هم‌افزایی مشترکی که دراین توافق‌نامه ذکر شده است، به‌نفع همه خواهد بود. این همکاری باتوجه به‌حضور جهانی دانگ فنگ می‌تواند حضور ما را در بازار چین و آسیا گسترده‌تر کند. در مقابل تخصص ما در صنعت روانکارها به‌کمک دانگ فنگ خواهد آمد تا خدمات را دراین حوزه با سطح بالاتری ارائه دهد. ما در یک محیط رقابتی و پرسرعت حرکت می‌کنیم و برای پیشرفت در آن نیازمند ایجاد همکاری‌های بیشتری هستیم.»
آیا دانگ فنگ سواران ایرانی نیز پیشنهاد روغن‌ساز چینی را دریافت می‌کنند؟
همکاری بین این دو شرکت به‌خاطر روابط موفقی بوده که بین مدیرعامل دانگ‌فنگ و ولف دربرخی از بخش‌های اقتصادی وجود داشت و حالا ایده همکاری بین این دوشرکت گسترش پیدا کرده است. این همکاری را می‌توان درسی برای خودروسازان و روغن‌سازان داخلی دانست که هر دو طرف یکدیگر را مناسب برای همکاری درسطح گسترده نمی‌دانند. از سویی خودروساز صرفا به‌دنبال تامین روغن مورد نیاز برای پرکردن مخازن خودروهای تولیدشده در کارخانه یا درنمایندگی‌های خود است و از سوی دیگر پالایشگاه‌داران صرفا به‌تولید روغن‌پایه گروه یک می‌پردازند که برای خودروهای به‌روز جهانی قابل استفاده نیست و نهایتا تا یک‌دهه دیگر امکان استفاده از آن در خودروهای داخلی نیز وجود ندارد.
حال این سوال به‌ذهن متبادر می‌شود که آیا سیاست‌های انتخاب روغن‌موتور توسط دانگ‌فنگ به‌بازار ایران نیز سرایت خواهد کرد و ایران‌خودرو نیز مجبور به‌انعکاس توصیه ولف‌اویل به دانگ‌فنگ‌سواران خواهد شد یا خیر؟
غفلت تولیدکنندگان روغن موتور در ایران از توان تبلیغی خودروسازان
از سویی خودروسازان خودروهایی با تکنولوژی قدیمی تولید می‌کنند و از سوی دیگر عمده حجم تولیدات پالایشگاه‌داران معطوف به‌محصولات با کیفیت پایینی است که صرفا برای همین خودروها قابل استفاده است. درواقع عمده‌تلاش روغن‌سازان اصلی کشور تولید محصولاتی است که برای همین خودروها مناسب است؛ اما هیچ‌یک از آن‌ها مایل به‌همکاری مستقیم و دراختیار گرفتن مزیت رقابتی یعنی پیشنهاد شدن توسط خودروساز نیستند.
کاری که شرکت‌های خودروساز بزرگ دنیا مانند پژو و رنو برای حمایت از روغن‌موتورهای تولیدشده در کشورشان انجام داده‌اند و درتمام کشورهای دنیا نیز مالکان رنو و پژو استفاده از روغن‌موتورهای الف و توتال را در اولویت قرار می‌دهند.
شاید این تصور وجود دارد که همکاری چنددهه‌ای بین روغن‌ساز و خودروساز ایرانی آن‌هم بدون‌هرگونه تبلیغات مستقیم و پیشنهاد روانکار توسط خودروساز اقدام درستی بوده و لازم نیست در این زمینه بازنگری شود. حالا اما این فکر حتی به‌ذهن خودروساز چینی نیز رسیده است که معرفی یک روغن به‌طور اختصاصی به‌عنوان روغن مناسب برای خودروهایش، می‌تواند این تصور را در ذهن مشتری ایجاد کند که خودروساز برای انتخاب و تولید روانکار مناسب وقت و انرژی صرف کرده و درنهایت محصولی کاملا مناسب را به‌وی پیشنهاد داده است. از سویی شرکت‌های روغن‌سازی نیز که جزو شرکت‌های ارزشمند کشور محسوب می‌شوند، درصورت مشارکت با خودروساز می‌توانند اعتماد مصرف‌کننده را بیشتر جلب کنند.
روشی که در ایران سابقه‌ای طولانی دارد و پیش از روغن‌سازان، تولیدکنندگان تایر به‌فکر انجام آن افتاده‌اند. به‌شکلی که تولیدکنندگان تایر برای تامین تایر خودروهای تولید داخل با یکدیگر دررقابت هستند؛ چراکه مالکان خودروها اغلب ترجیح می‌دهند هنگام تعویض تایرهایشان از همان برندی استفاده کنند که خودرو با آن از کارخانه خارج شده و به‌دستشان رسیده است.
