کامیون ‌های کارکرده

هر متقاضی باید حدود ۱۰درصد هزینه یک خودرو را پرداخت کند تا بتواند مشمول خدمات پس از فروش شود

تـولید خودروهای تجاری در سال‌های اخیر به کمترین میزان خود رسید و در واقع می‌توان گفت تجاری‌سازان به‌جز در مواردی معدود، مجبور به توقف خطوط تولید خود شدند. با این‌حال، دولت و سازمان‌های مسئول به‌جای آن که فکری به‌حال تولید و تسهیل امور خودروسازان داخلی داشته باشند، بیشتر تمرکز خود را به‌ویژه در یک‌سال اخیر بر موضوع واردات گذاشتند؛ وارداتی که به‌دلیل تحریم‌ها نمی‌توانست با خودروهای نو و به‌روز پوشش داده شود و به‌ناچار راهی جز واردات مدل‌های کارکرده نبود. با این‌حال، بعد از اجرای این طرح به نظر می‌رسد هنوز هم مشکلات بسیاری پیش‌پای خریداران و حتی واردکنندگان این خودروها وجود دارد؛ از ثبت تقاضا برای واردات تا مسائل مربوط به ارائه خدمات پس از فروش به کامیون‌های واردشده که در کنار هزینه‌های نه‌چندان پایین این خودروها، مشکلاتی را هم برای واردکنندگان و البته مصرف‌کننده نهایی به‌وجود آورده است.

از توقف ترخیص کامیون‌ های کارکرده تا تعیین تکلیف خدمات

اما و اگرهای واردات خودروهای تجاری، آن‌جایی رنگ و بوی جدی‌تر به خود گرفت که جسته‌وگریخته صحبت‌هایی درخصوص چگونگی ارائه خدمات پس ازفروش  کامیون‌های کارکرده وارداتی مطرح شد. درابتدای برنامه‌ریزی این طرح،گویا به‌طور دقیق وضعیت ارائه خدمات پس‌از فروش این خودروها مشخص نبود و همین مشکل باعث شد وقفه‌ای در کار ترخیص کامیون‌های دست‌دوم اروپایی از گمرک ایجاد شود. 

به‌منظور رفع مشکلات در مسیر واردات این کامیون‌ها، وزارت صمت در آبان‌ماه سال جاری طی بخشنامه‌ای به گمرکات کشور خواستار توقف ترخیص کامیون‌های سه‌سال‌کارکرد به دلیل عدم‌احراز اهلیت خدمات پس از فروش این دست کامیون‌ها شد. 

در این نامه که ازسوی سعید عباسپور، مدیرکل دفتر مقررات صادرات و واردات به مدیرکل مرکز واردات و امور مناطق آزاد و ویژه گمرک و مدیرکل دفتر نوسازی ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای ارسال شده، آمده بود: «باتوجه به عدم‌احراز اهلیت ارائه خدمات پس از فروش توسط نمایندگی‌های رسمی خدمات پس از فروش کامیون‌های سه‌سال‌کارکرده، خواهشمند است تا رفع ابهام مذکور از ترخیص کامیون‌های موضوع نامه خودداری کنید.»  

در واکنش به این نامه نیز دفتر واردات گمرک، دستور توقف ترخیص کامیون‌های سه سال کارکرده را به گمرکات کشور تا رفع ابهام این بخش، صادر کرده بود.

دریافت ۱۰ درصد ارزش کامیون ‌های وارداتی بابت تضمین ارائه خدمات به مشتری!

اگرچه بعدا قرار شد خدمات پس از فروش هر برندی توسط نماینده انحصاری و رسمی آن محصولات (تولیدکننده یا واردکننده) در کشور ارائه شود اما  با این‌حال، به نظر می‌رسد مشکلات ترخیص به‌دلیل نامشخص بودن خدمات پس از فروش با این تصمیم حل نشده است.

خبرهای رسیده به «دنیای ‌خودرو» حاکی از آن است برخی نمایندگان رسمی برندهای اروپایی در کشور برای ارائه خدمات به خودروهای وارداتی، از واردکنندگان این خودروها تقاضای حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان بابت تضمین ارائه خدمات داشته‌اند. به‌طوری‌که هر متقاضی باید حدود ۱۰درصد هزینه یک خودرو را پرداخت کرده باشد تا بتواند از این شرکت‌ها نامه تضمین خدمات پس از فروش دریافت کند. 

شرکت ‌های کاغذی یا واقعی؟!

دریافت این هزینه که گفته می‌شود در هیچ قانون و مقرراتی برای واردات این کامیون‌ها ذکر نشده، در واقع مبلغی است که نمایندگان انحصاری برخی خودروسازان اروپایی در کشور، نسبت به دریافت آن شاید خودسرانه اقدام کرده‌اند تا از این طریق قانون ضرورت ارائه خدمات به این خودروها را اجرا کنند.

یکی از فعالان حوزه خودروهای سنگین که خواست نامش فاش نشود در این خصوص به «دنیای‌ خودرو» گفت: «گفته می‌شود یکی، دو شرکتی که دریافت هزینه‌های ۲۰۰ تا ۳۰۰میلیون‌تومانی را برای ارائه خدمات پس از فروش به محصولات کارکرده اروپایی باب کرده‌اند، همان شرکت‌های کاغذی هستند که زمان فعالیت خود حتی نتوانستند برند تحت‌پوشش خود را در کشور توسعه دهند.»

وی افزود: «این نمایندگان به‌اصطلاح انحصاری در سال‌هایی که اروپایی‌ها با ایران همکاری داشتند، تنها ۵ یا ۶ دستگاه از برند تحت اختیار خود را به کشور وارد کردند و حتی نتوانستند شرکت اروپایی را مجاب و مجوز تولید داخل این خودروها را با سطح داخلی‌سازی کم دریافت کنند.»

هزینه‌ های جانبی، انگیزه مشارکت در طرح واردات را از بین می ‌برد

گرچه قرار بود این خودروها به دلیل تفاوت فنی و عمر پایین‌تر نسبت به خودروهای فرسوده فعال در کشور، وارد شده و جایگزین این ناوگان شوند، اما نمی‌توان منکر ضرورت ارائه خدمات پس از فروش به این خودروها شد. یکی دیگر دلایل تعجیل در واردات این خودروها، هزینه کمتر آن‌ها نسبت به مدل‌های موجود در بازار است. اما اگر قرار باشد واردکنندگان علاوه بر هزینه‌های گمرک و واردات این خودروها، هزینه‌های جانبی دیگری را هم در خصوص ارائه خدمات به شرکت‌ها بپردازند، قیمت نهایی این خودروها با مدل‌های فرسوده در بازار تفاوت چندانی نخواهد داشت.

بنابراین به‌طور قطع، متقاضیان این خودروها انگیزه خود را برای خرید این مدل‌ها از دست خواهند داد و این طرح نیز مانند سایر طرح‌های پیشین با شکست مواجه خواهد شد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 12 =