این نوع لنت‌ترمزها برای پاس کردن تست‌های ترمز شدید موسوم به AMS مورد نیاز هستند و شرایط احتمالی را شبیه‌سازی می‌کنند. دراین حال تنش و فشار به‌ویژه روی ترمزهای جلو زیاد است؛ چراکه بیش‌تر انرژی ناشی از ترمز را جذب خود می‌کند.
البته مواداولیه به‌کاررفته در چنین لنت‌ترمزهایی از مشکلاتی نیز برخوردارند و ممکن است دچار خوردگی‌های بیش‌تری درمقایسه با مواد به‌کارگرفته‌شده درسایر لنت‌ترمزها شوند و به‌دلیل ساییدگی بیش‌تر، به‌دیسک آسیب بزنند.
از سوی دیگر ممکن است محصول نهایی درمقایسه با سایر نمونه‌ها، صدای بیش‌تری تولید کند. با توجه به‌آنچه گفته شد، در ایالات‌متحده و شرق دور از مواد آلی بدون آزبست و بدون الیاف فولادی در تولید لنت استفاده می‌شود که اصطکاک کمتری نسبت به‌مواد کم‌فلز دارند. همچنین دارای عملکرد بهتری هستند و دیسک با سایش کمتری مواجه می‌شود و درپی آن رینگ‌های چرخ مدت‌زمان بیش‌تری تمیز می‌مانند.
الیاف معدنی به‌طور معمول به‌عنوان تقویت‌کننده درمواد اصطکاکی غیرآزبست استفاده می‌شود و نسبت‌های بالای الیاف می‌تواند نوعی پایداری ایجاد کند که به‌لطف اصطکاک بالا و گرمای زیاد این اتفاق می‌افتد.
استانداردسازی جهــــــانی ساخت لنت، به‌مواداولیه‌ای با مقاومت بالا دربرابر حرارت، یک‍پارچگی مکانیکی، قابلیت تمیز شدن، روتور و ضریب اصطکاک پایدار نیازمند است و درهمین راستا پیشرفت استانداردهای جهانی تا امروز نتیجه خوبی داشته؛ زیرا سبب اشتیاق و تمایل تولیدکنندگان لنت‌ترمز خودرو برای رعایت قواعد موجود شده است. مواد اصطکاکی دارای محتوای فلزی کم یا صفر هستند؛ بنابراین به‌کاهش خوردگی کمک می‌کنند.
درعین حال اکتفا کردن به دو یا چند طرح و شیوه برای ساخت لنت‌ترمز برای استفاده درمناطق مختلف جغرافیایی، برای سازندگان خودرو ایده‌آل نیست و می‌تواند پیچیدگی‌های لجستیکی و هزینه‌های بیش‌تری را برای آن‌ها به‌همراه داشــــــته باشد.
این موضوع همچنین تولیدکنندگان لنت را نیز به‌دردسر می‌اندازد؛ زیرا آن‌ها را وادار می‌کند با دو فرمول بسیار متفاوت برای یک خودرو سروکار داشته باشند که این به‌معنای دو مسیر طراحی و تولید موازی و جداگانه برای یک محصول مشترک است.
راه‌حل این موضوعات استفاده از موادی موسوم به HP-NAO (مواد غیرآزبست با عملکرد بالا که از آن‌ها با عنوان ترکیبی نیز یاد می‌شود) است که می‌تواند درسطح جهانی مورد استفاده تولیدکنندگان قرار بگیرد.
