به گزارش «اخبار خودرو»، پیش از این روبوت‌های غول‌پیکیری که در میدان‌های جنگ روی دو یا چهار پا راه می‌روند قبلا در فیلم‌هایی مانند جنگ ستارگان یا انیمه‌های پرطرفدار ژاپنی تصویر شده‌اند، اما اصلا بعید نیست که به زودی شاهد حضور این گونه از هیولاهای ماشینی در ناوگان ماشین آلات نظامی ارتش‌های جهان باشیم. تحقیق جدید آزمایشگاه تحقیقات ارتش ایالات متحده نشان می‌دهد با این که ماشین‌ها راه‌رونده تاکنون پیشرفت اندکی داشته‌اند؛ اما در آینده اصلا بعید نیست که آن‌ها را در کنار سایر خودروهای نظارمی ببینیم و حتا ظهور تانک‌های راه‌رونده نیز کاملا ممکن است.
ناپختگی مانع اصلی
قبلا هم پنتاگون پروژه ماشین‌های راه‌رونده را پیش برده بود و شاید مهمترین آن‌ها پروژه «بیگ داگ» باشد، روبوتی شبیه سگ که با هدف حمل اسباب سربازان طراحی شده بود و ویدیوهای آن در یوتیوب و سایر شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد. اما با وجود همه جذابیت‌ها مدلی که بعد از بیگ داگ ساخته شد آن‌قدر پرسروصدا بود که عملا استفاده از آن را غیرممکن می‌کرد و درنتیجه پروژه تولید آن در سال ۲۰۱۵ متوقف شد. اما قطعا برای پیشرفتن به جلو نباید به گذشته نگاه کرد.
الکساندر کات پژوهشگر ارشد لابراتوآر تحقیقاتی ارتش آمریکا که پروژه جدیدی را در این زمینه هدایت می‌کند در گفت‌وگو با خبرنگار نشریه فوربز گفته: «ماشین‌های پادار به هیچ‌وجه به دست فراموشی سپرده نشده‌اند. این تکنولوژی نیاز به پختگی بیشتر دارد و قطعا زمانی که پخته‌تر شود، سازگارپذیری و کارایی بیشتری نیز پیدا خواهد کرد».
استفاده از فرمول حرکتی جانداران
طبق توضیح آقای کات کارایی به واسطه تاندون‌ها و ماهیچه‌هایی پدید می‌آید که با عمل کردن مانند لاستیک، در هر قدم ارنرژی را جمع و بازیابی می‌کنند. آن‌طور که کات درباره پروژه خود توضیح داده آن‌ها به دنبال جایگزین کردن پاها به جای چرخ‌ها هستند. این کار براساس فرمولی پیش می‌رود که در دهه ۱۹۸۰ برای ارزیابی نیروی مورد نیاز برای حرکت یک جانور با وزن و هیکلی مشخص در سرعتی مشخص طراحی شده بود و با عنوان فرمول هگلوند شناخته می‌شود.
این فرمول نشان می‌داد که همه جانداران از سوسک‌ها گرفته تا فیل‌ها از قاهنون یکسانی پیروی می‌کنند. پروژه جدید لابراتورا تحقیقاتی ارتش آمریکا این فرمول را در مورد خودروهای مختلف اعم از چرخی و زنجیری به کار گرفته و آن‌ها را با پاهای جانوران مقایسه کرده است.
این پژوهش اطلاعات مربوط طیف گسترده‌ای از خودروهای زمینی و روبوت‌ها را از فورد مدل تی گرفته تا آخرین مدل از خودروهای جنگی خودران جمع‌آوری کرده تا بیشترین بازده را در بالاترین سرعت محاسبه کند.
جاندارن مختلف از جمله عنکبوت‌ها، پنگوئن‌ها، انسان‌ها، اسب‌ها و سایر حیوانات نیز در این نمودار واقع شده‌اند و به طور کلی چنانکه مشخص شده همگی از الگوی مشابهی بهره می‌برند. (هرچند مشخص شده وزن‌های بالاتر از ۳۵ تن به قواعد متفاوتی نیاز خواهند داشت).
پژوهشگران این طور نتیجه‌گیری کردند: «ما شباهت بسیار قوی ای را بین سیستم‌های بیولوژیک و مصنوعی پیدا کردیم... ارگانیسم‌ها و سیستم‌های مصنوعی همگی قرابت نزدیکی با فرمول هگلوند دارند». این حاکی از آن است که ماشین‌های (پادار) راه‌رونده می‌توانند با چرخ‌ها یا زنجیرها برابری کنند و البته در گذشتن از موانع یا سراشیبی‌ها دارای مزایای قابل توجهی هم هستند.
احتمالی قریب‌الوقوع
با این‌که در حال حاضر عمده ماشین‌های پادار ناکارآمد هستند، اما برخی از طراحی‌های موفق مانند روبوت دانشگاه ام‌آی‌تی به اسم چیتا به لحاظ کارآمدی با چرخ‌ها قابل مقایسه هستند. با توسعه و ساخت مواد اولیه بهتر که چرخه ذخیره و بازیابی حیوانات را به خوبی تقلید می‌کند، می‌توان انتظار داشت که ماشین‌های راه‌رونده به زودی از راه برسند.
به باور جیسون پوسی مهندس مکانیک تیمک لابراتور تحقیقاتی ارتش آمریکا «با پیشرفت‌های صورت گرفته در باتری‌ها یا چگالی منبع انرژی و همچنین تحقیقات بیشتر برای افزایش کارآمدی از طریق به‌کارگیری یک پای بهینه‌سازی شده و دربر گرفتن اجزای ارتجاعی در پاها و همچنین ستون فقرات، اختلاف کارآمدی میان سازه‌های مکانیکی و موجودات زنده می‌تواند برطرف شود».
آقای پوسی به پیشرفت‌های چشمگیر در کارآیی خودروها در طی یک دهه گذشته به عنوان نمونه‌ای از بهبود طرذاحی‌های جدید اشاره کرده است.
تا چند سال پیش خودروهای برقی هم غیرعملی به نظر می‌آمدند و با پیشرفت تکنولوژی باتری‌ها و موتورها حالا به رقیبی جدی برای خودروهای درون‌سوز به شمار می‌روند و به همین ترتیب می‌تواند تصور کرد که به زودی خودروهای پاداری که مانند جانداران راه می‌روند سر از جاده‌ها در بیاورند.
