خودرو داچیا لوگان محصول مشترک شرکت خودروسازی فرانسوی رنو و شرکت تابع آن (داچیا رومانی) می باشد. این خودرو در کارخانه اتومبیل سازی میونی رومانی، کلمبیا، روسیه، مراکش، ایران، هند و آفریقای جنوبی تولید می شود. این خودرو همچنین با نام های رنو لوگان – نیسان آپیرو و رنو تندر۹۰ بسته به محل عرضه آن نامیده می شود. از آنجایی که این خودرو از ابتدا بعنوان یک خودروی ارزان طراحی شده دارای ویژگی های ساده زیادی بوده که قیمت خودرو را پایین نگاه می دارد. این خودرو ماشین های قدیمی در خط تولید را از رده خاج کرده است. خودروهایی نظیر داچیا ۱۳۱۰ رومانی که از طرح اصلی رنو ۱۲ می باشد. این خودرو بطور رسمی در سال ۲۰۰۴ تولید گردید. رنو از ابتدا هیچ طرحی برای فروش لوگان در اروپای غربی نداشت اما مدل گرانتر خود را در سال ۲۰۰۵ با قیمتی حدود ۷۰۰۰ یورو به اروپای غربی صادر کرد. این یک موفقیت غیر قابل پیش بینی بود چراکه مردم خودرویی می خواستند که ارزان و بدون دکوراسیون باشد و همچنین بتوانند به راحتی از پس تعمیرات آن برآیند. رنو در سال ۲۰۰۷ در هند با همکاری شرکت ماهیندرا که به رنو کمک کرد تا هزینه آن را ۱۵ درصد کاهش دهد تولید شد. هندوستان اولین بازار فرمان سمت راست برای لوگان بود. این یک موفقیت چشمگیر و بعنوان بهترین خودرو فروخته شده در بازار در کلاس خود بود. در ابتدای جولای ۲۰۰۸ تقریباً چهارسال بعد از ورود اولین لوگان یک مدل جدید تحت عنوان داچیا لوگان جدید به بازار معرفی شد. این مدل جدید از طراحی نوع قدیمی به همراه جذابیت و راحتی بیشتر در طراحی داخلی بهره می برد. بصورت کلی سه تغییر اصلی در ارائه این خودرو اتفاق افتاد: تغییر داخلی، تغییر خارجی و تغییر تکنیکی در مقایسه با مدل قدیمی آن. قابل ذکر است که فیس لیفت لوگان (فاز ۲) هنوز برای ایران به اجرا در نیامده است اما در آینده نزدیک شاهد حضور این مدل در ایران خواهیم بود. لوگان یک سدان در کلاس B است که روی پلت فرم مورد استفاده در خودروهای رنو کلیو.رنو مدوس و آخرین نسل نیسان میکرا شکل گرفته است و طبق اعلام منابع سازنده نزدیک ۵۰ درصد از قطعات خود را از دیگر برادران فرانسویش در رنو به ارث برده که همین اتفاق باعث پایین آمدن هزینه ی ساخت و تولید آن به میزان چشمگیری شده است. سعی طراحان رنو در فرم دهی لوگان به دست آوردن خودرویی ارزان و خوش طرح و زیبا اما محافطه کارانه بوده، به عنوان مثال قوس شیشه ی جلو و قطعات جانبی شامل درها و ستون های بین، نسبت به خودروهای معمول امروزی کمتر بوده و همین نکته باعث به وجود آمدن حجمی جعبه ای شکل و اندکی خشک اما جا دار شده است، چرا که صورت مساله، لوگان را پیش از اینکه زیبا باشد، اقتصادی تعریف نموده است. عدم استفاده از مواد گران قیمت در ساخت قطعات خودرو همانند پلی کربنات در پوسته ی چراغ، تاکید بر استفاده از قطعاتی که قابلیت استفاده در دو سمت چپ و راست خودرو (قرینه)را داشته باشند همانند آیینه های جانبی و یا داشبورد یک تکه(در پروسه تولید معمولا داشبورد از یک فرم واحد تشکیل نمی شود)که به روش injection molded ساخته می شود، همچنین توجه دقیق به راحتی تعمیر و نگهداری و البته هزینه پایین سرویس و قطعات، فنربندی سخت و اندکی سفت جهت قابلیت استفاده در جاده های ناهموار، موقعیت قرارگیری بالاتر سرنشینان نسبت به دیگر خودروهای هم کلاس جهت سهولت دید و تسلط بیشتر راننده در هنگام رانندگی و سرانجام موتور بهینه سازی شده به منظور قابلیت استفاده از بنزین با کیفیت پایین و دماهای متفاوت خصوصا در مناطق آسیایی، همه و همه از لوگان خودرویی مناسب و متعادل (با رعایت تمامی پارامترهای مورد نیاز یک خانواده متوسط یا کم درآمد)ساخته است. البته متناسب با بازارهای هدف اروپای شرقی و آسیا. خودرو لوگان نقش اساسی در افزایش تولید رنو به ۴ میلیون دستگاه خودرو تا سال ۲۰۱۰ دارد. در بازارهایی که رنو در حال حاضر حضور فعال دارد مانند: اروپا، آفریقا، کشورهای آسیایی و کشورهایی چون: رومانی، فرانسه ایتالیا، بلژیک، هلند، آلمان، یونان، مجارستان، لهستان، عربستان، جمهوری چک، کرواسی، اسلوانی، مراکش، لبنان، سوریه، ترکیه، و ... این خودرو با نام داچیا لوگان فروخته می شود و در موارد استثناء در کشورهای آفریقای جنوبی، آرژانتین، روسیه، چین، کلمبیا، مصر، برزیل، شیلی و ونزوئلا با نام رنو لوگان به بازار ارائه می شود. در هندوستان لوگان به عنوان همکاری مشترک Mahindra & Renault با امکانات مختص هند و شرکت تولید خودروی Mahindra & Mahindra تولید می شود. با توجه به محبوبیت بهتر خودروهای ژاپنی در مکزیک، خودروی لوگان با نام نیسان Aprio فروخته می شود. این خودرو دارای موتور ۱۶۰۰cc با قدرت ۱۰۳ اسب بخار ۱۶ سوپاپ و با ۲ مدل گیربکس ۴ سرعته دستی و اتوماتیک ارائه می گردد. مدل R : این خودرو مدل ۵ یا ۷ نفره سری X90 می باشد که برای خانواده های پرجمعیت مناسب است. مدل U : این مدل وانت به عنوان یک مرجع در بخش خود محسوب می شود. باید از تکنولوژی مدرن X90 تشکر کرد، همچنین قسمت بار قابلیت حمل ۸۰۰ کیلوگرم به صورت کاملا ایمن را دارد. مدل F : این خودرو مدل وانت مسقف سری X90 می باشد. دارای خصوصیات مدل \"R\" بوده با این تفاوت که قسمت بار آن پوشیده است. مدل Sandero) B) : این خودرو مدل هاچ بک سری X90 می باشد. در حال حاضر برنامه ای برای ارائه این خودرو به بازار ایران وجود ندارد. در سال ۲۰۰۷ (۱۳۸۵) ایران نیز شروع به فروش لوگان با نام رنو تندر۹۰ با همکاری شرکت رنو پارس کرد. تندر۹۰ در دو کارخانه پارس خودرو و ایران خودرو تولید می شود. بعد از مدت کوتاهی که از تولید رنو تندر۹۰ گذشت بیشتر از ۱۰۰،۰۰۰ دستگاه خودرو سفارش داده شد. تحویل رنو تندر۹۰ از اردیبهشت ۱۳۸۵ در ایران شروع شد. از ابتدای تولید داچیا لوگان در سال ۲۰۰۴ تا آخر سال ۲۰۰۶ تعداد ۳۲۱٫۲۸۴ دستگاه از این خودرو تولید شده است. ارزش فروش داچیا در سال ۲۰۰۶ بیش از ۱۰۵ بیلیون یورو بوده است که ۱۹٫۶درصد بیشتر از سال ۲۰۰۵ بوده است. تولید سالانه آن به ۲۵۰،۰۰۰ دستگاه رسید که نیمی از آن صادر می گردید. تولید این خودرو سدان ۴ درب شروع شد و در سپتامبر ۲۰۰۶مدل واگن آن نیز تولید گردید. مدل های دیگر مانند وانت، هاچ بک و مدل ون و همچنین سدان جدید در سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ تولید شدند. طراحی خارجی اولین بار که آن را در خیابان می بینید، جلب توجه می کند، ابعاد آن نسبت به انبوه خودروهایی که در سال های اخیر دائما دیده ایم و اکثر آنها روی پلت فرم ۴۰۵ بوده اند متفاوت است. طولی نسبتا کوتاه، عرض معمولی وارتفاع زیاد، سه ویژگی کلی ظاهری تندر است. طراحی ساده ای دارد البته فرانسوی ها برای سال ۲۰۰۷ و پس از سه سال، دستی بر سر و گوشش کشیدند که فعلا در مدل های تولیدی کشورمان اعمال نشده و مدل تولیدی در کشورمان همان چهره ی اولیه است. اگر گشتی دور خودرو بزنید، بزرگ بودن درهای ورودی، پنجره های بزرگ جانبی و ارتفاع زیاد نظرتان را جلب می کند، لوگان یا تندر ۹۰ از حیث قوای حرکتی به لطف همراهی تکنولوژی های روز رنو خودرویی قابل اطمینان است اما آنچه که ظاهر این خودرو را به خوبی بیان می کند این است که شما با خودرویی لوکس و گران قیمت در کلاس خودش مواجه نیستید، خصوصا اگر با مدل پایه آن رو به رو باشید، رینگ های فولادی چرخها، سپرهای رنگ نشده و حذف زه های روی بدنه، ظاهری کاملا معمولی به آن داده است در حالی که در مدل های E1 با همرنگ شدن سپر، اضافه شدن زه ها و قالپاق چرخ ها وضعیت بهتر شده و در مدل E2 جلو پنجره همرنگ بدنه و رینگ های آلیاژی چرخ ها بیش از پیش وضعیت را بهتر نموده است. اما نبود برخی قطعات و همچنین سعی سازنده در به حداقل رساندن قطعات کاملا مشخص است، به طور مثال هیچ پوششی در قسمت ناودانی شیشه جلو وجود ندارد و در اولین برخورد فکر می کنید که قطعه ای در این قسمت کم است! این مساله در مورد سپر و جلو پنجره یک تکه و نبود هر گونه قطعه اضافی پوششی بر روی قاب پنجره های جانبی نیز کاملا مشخص است. از مواردی که جلب نظر می کند فاصله نسبتا زیاد سپر جلو با زیر چراغ های جلو است که به نظر می رسد سازنده با کمی دقت می تواند این عیب را برطرف کند. البته جنس سپر جلو و عقب نیز چندان مناسب نیست و ظاهرا از مواد اولیه در ساخت آن استفاده نشده است. ظاهر پشت این خودرو از نقاط ضعف آن می باشد، ارتفاع زیاد صندوق عقب و طراحی نازیبای چراغ ها دست به دست هم داده اند تا این قسمت از خودرو را ناپسند جلوه دهند و اگر از هر فردی در مورد ظاهر تندر ۹۰ بپرسید، از نمای پشت آن انتقاد می کند. این ارتفاع زیاد صندوق عقب علاوه بر ظاهر خودرو روی دید راننده نیز تاثیر منفی گذاشته است به طوری در زمان حرکت در دنده ی عقب دید راننده بسیار نامطلوب بوده و اکثر صاحبان تندر ۹۰ برای رفع این نقیصه از سنسور دنده عقب یا دوربین کمک جسته اند و به نظر می آید که لازم است سازنده حداقل سنسور دنده عقب را به لیست تجهیزات خودرو بیفزاید. آیینه های جانبی این خودرو نیز از کیفیت قابل قبولی برخوردار نیستند و هنگام بستن آن ها نیاز به نیروی زیادی دارید و در هنگام بستن هم یک حس بدی را به شما القا می کند مثل اینکه قاب آیینه می خواهد بشکند و صدای زیادی نیز در هنگام باز و بسته کردن ایجاد می کند که این حس بد را در شما تقویت می کند. و همچنین عدم امکان سفارش آیینه همرنگ بدنه حتی در گران قیمت ترین مدل هم از نکات منفی این خودرو می باشد. اشکال بسیار خنده دار دیگری که در این خودرو وجود دارد، عدم امکان باز کردن صندوق عقب از داخل می باشد که این مشکل حتی در خودروی ارزان قیمت پراید نیز وجود ندارد و با یک اهرم بندی مکانیکی ساده نیز قابل حل است. این مساله مخصوصا در مسافت های طولانی و مسافرت ها دارندگان این خودرو را آزار می دهد و شما مجبورید هربار که می خواهید در صندوق را باز کنید، خودرو را خاموش کرده و از خودرو پیاده شده و در صندوق را با سوئیچ باز کنید. مورد دیگری که می توانست زیباتر طراحی شود و هزینه ی زیادی هم نداشت، اگزوز است که انتهای آن جلوه ی نامتناسبی به عقب خودرو داده است و اگر دقت کرده باشید، بسیاری از دارندگان این خودرو با نصب سراگزوز سعی در جبران این کاستی داشته اند. مساله دیگر گلگیرهای برآمده این خودرو است که اگر چه جلوه ی زیبایی به این خودرو داده است اما به دلیل نداشتن دید کافی و مناسب در اکثر l90 ها گلگیرها ضربه خورده می باشند و کمتر لوگانی را می بینید که گلگیرهایش کاملا سالم باشند. عیبی که تقریبا در اکثر تندر ها دیده می شود، چراغ پلاک عقب این خودرو است، این چراغ در بالای پلاک و در یک فرورفتگی سپر جا سازی شده است اما در اکثر لوگان ها بعد از مدتی از جای خود در می آید و رها می شود و فقط به سیم خود آویزان می ماند و تلاش برای جا زدن دوباره ی آن نیز بی فایده است، چون بعد از مدتی دوباره از جای خود خارج می شود. طراحی داخلی گام به فضای داخلی خودرو می گذاریم، داشبوردی یک تکه با حداقل اجزا، صفحه ی نمایش دهنده ای ساده که به همراه غربیلک فرمان مستقیما از رنو کلیو|| برگرفته شده اند، کلیدهای بزرگ در قسمت میانی داشبورد، یک کنسول وسط بسیار ساده که حتی فاقد جا سیگاری ثابت است، به همراه پوشش ساده سقف و رودری ها وضعیت را کاملا برای شما آشکار می کند. صندلی ها حالت نیمکت گونه دارند که ضخامتی کم و وجود سقفی با ارتفاع بلند و حالتی عمودی، نوید بخش فضای داخلی بزرگ است و این دقیقا نقطه قوت این خودرو است. فضای داخلی آن وسیع و حتی برای خودرویی در این کلاس فوق العاده است و این مساله به همراه یک صندوق باربر بزرگ و حجیم تکمیل شده تا یک خانواده پنج نفره نیز مسافرتی نسبتا راحت را تجربه کنند. ضمن آنکه ابعاد بزرگ درها نیز باعث گردیده تا ورود و خروج از آن با سهولت انجام شود. مطمئنا در چنین خودروهایی تجهیزات نیز می توانند در جذب مشتری تاثیر داشته باشد. برنامه ی عرضه ی لوگان با ۷ تیپ مختلف تجهیزاتی در نظر گرفته شده است که عبارتند از مدل های سوپر لوکس آن (E2) که شامل دو مدل SP و نمونه ی کامل تر آن LP و مدل نیمه لوکس آن (E1) که شامل سه مدل می باشد: E1 و E1+CP و E1+CP+SP است و مدل پایه ی( E0) که ارزانترین و ساده ترین مدل است شامل دو تیپ E0 و E0+AC است. بدین ترتیب این خودرو شامل سه مدل و هفت تیپ است که تفاوت های تجهیزات در این ۷ تیپ در یک جدول مقایسه ای در ذیل آمده است. چنین سطحی از امکانات در مقایسه با قیمت مدل های مختلف E0 وE1 که رقمی بین ۱۰٫۵ تا ۱۴٫۵ میلیون را نشان می دهد و همچنین سایر خودروهایی که در این رده هستند، ناراضی کننده نیست خصوصا که از حیث ایمنی قابل قبول به نظر می رسد. در مدل مورد آزمایش که کامل ترین مدل این خودرو قیمتی حدود ۱۵ میلیون تومان را پیدا کرده است، دو ایربگ و ترمزهای ضد بلوکه احساس امنیت خوبی در مقایسه با بسیاری از خودروهای داخلی موجود در این محدوده قیمت که فاقد آنها هستند ایجاد می کند، اگر چه به نظر نمی رسد که قیمت مدل های مختلف تندر هیچوقت به قیمتی که در ابتدا اعلام شد برسد یعنی رقم ۸تا ۱۱ میلیونی که در ابتدا در رسانه ها منتشر گردید، اما ارقام فوق قیمت های مناسب تری برای آن هستند خصوصا که کیفیت ساخت آن نیز در حد متوسطی است و با خودرویی روبرو هستید که هدف گروه شکل دهنده ی آن ارزان تمام شدن همراه با سطح قابل قبولی از همه موارد بوده و این مساله در بازارهای مختلف کاملا مشخص است به طوری که در اروپای غربی کاملترین مدل آن از یک شورولت ماتیز ارزان تر است و می تواند حداقل برای یک خانواده انتخاب بسیار بهتری نسبت به یک ماتیز باشد. در واقع موفقیت لوگان در امر فروش در بازارهایی که عرضه شده و عمدتا نیز کشورهای در حال توسعه است به همین دلیل بوده یعنی تناسب بسیار خوب قیمت و کالای دریافتی اما در کشور ما با توجه به قیمت فعلی اش تا حدودی این مزیت را از دست داده البته این شانس را دارد که خودروهای رقیبش در کشورمان از تکنولوژی های چندان به روزی برخوردار نیستند و به همین دلیل سادگی لوگان کمتر نمایان می شود!البته پیش فروش ۸۵ هزار دستگاه از آن تنها در سه، چهار روز رقمی بود که مسئولان رنوی فرانسه را نیز شوکه کرد، رقمی که نشان داد بازار خودروی کشورمان تا دستیابی به یک بازار متنوع، رقابتی و منطق پذیر فاصله ای دراز دارد. مشکلاتی که در طراحی قطعات داخلی این خودرو وجود دارد عبارتند از: ۱: غربیلک فرمان قابلیت تنظیم ارتفاع ندارد، قابلیتی که حتی در خودروی ارزان قیمت پراید نیز وجود دارد و این مساله رانندگی را برای افرادی خیلی بلند و خیلی کوتاه مشکل می کند چون ارتفاع فرمان برای افرادی با قد متوسط تنظیم شده است. ۲: طراحی دسته برف پاک کن که دو مشکل مهم در آن وجود دارد، مشکل اول این است که برف پاک کن فاقد حالت تک ضرب است و فقط دارای حالات دور کند و تند و تایمر می باشد آن هم بدون قابلیت تنظیم زمانی و نبود حالت تک ضرب یک عیب عمده می باشد. مشکل دوم این است که در حالت آب پاش برف، پاک کن برخلاف سایر خودروها برف پاک کن فعال نمی شود و شما باید بعد از پاشیدن آب شخصا اقدام به فعال کردن برف پاک کن کنید تا فرآیند تمیز کردن شیشه ی جلو تکمیل شود. ۳: مشکل بعدی که ارگونومی خودرو را تقلیل داده است، محل نامناسب قرار گرفتن کلید های شیشه بالابر است که این مساله مخصوصا در قسمت جلو نمایان تر است و کلید های شیشه بالا بر بر روی کنسول وسط و زیر سیستم صوتی قرار گرفته است که اصلا جای مناسبی برای کلید شیشه بالا بر نیست و دسترسی به آن کمی مشکل است، مخصوصا برای راننده که ممکن است منجر به از دست رفتن تمرکز راننده در هنگام رانندگی شود. ۴: مشکل بعدی در طراحی داخلی جنس نامرغوب و طراحی نازیبای قطعات داخلی به طور مثال فرمان آن که از جنس پلی اورتان بوده و چسبندگی کافی به دست راننده نداشته و در بعضی اوقات از دست راننده رها می شود. داشبورد آن که از پلاستیک سخت بوده و مثلا در مقایسه با خودروی ۴۰۵ که طراحی آن مربوط به ۱۸ سال پیش می باشد نه تنها مدرن تر و بهتر نمی باشد بلکه بدتر و بدوی تر نیز می باشد. ۵: عیبی که واقعا عجیب و خنده دار است نبود کلید بوق بر روی فرمان و قرار گرفتن آن روی دسته راهنما می باشد که علاوه بر کاهش ارگونومی از نظر ایمنی نیز نامناسب می باشد و در مواقع اضطراری استفاده از بوق سخت می باشد و سرعت عکس العمل راننده را کاهش می دهد. ۶: مساله بعدی فن تهویه ی آن است که دارای ۴ سرعت بوده ولی سرعت ۱ آن بسیار آهسته است و سرعت ۲ آن دارای سرعت و صدای خیلی بیشتری نسبت به سرعت۱ می باشد و فاصله ی بین آنها از نظر سرعت منطقی و کاربردی نیست. ۷: مشکل دیگری که بعد از گذشت چند هزار کیلومتر خودنمایی می کند، صدای جیرجیری است که از قفل کمربند به گوش می رسد و این صدای آزار دهنده با یک روغن کاری ساده به راحتی حل می شود. رادیو پخش آن نیز در کامل ترین مدل آن فقط توانایی پخش فایل های audio را دارد. در نمونه مورد آزمایش هنگامی که خودرو در دست انداز می افتاد چراغ داخل داشبورد روشن خاموش می شد که به دلیل عدم مونتاژ مناسب درب داشبورد بود که در نوسانات جاده باعث می شد قسمت سمت چپ درب داشبورد کمی حرکت کند و چراغ داخل داشبورد روشن شود. البته مساله ای را که باید در مورد این خودرو در نظر داشت این است که هدف از طراحی و تولید این خودرو ارزانی و تولید محصولی کاربردی و به دور از هرگونه پیچیدگی تکنولوژیکی بوده است و به همین منطور خیلی از مسائل دیگر از جمله زیبایی و ارگونومی در بعضی مواقع فدای هدف اولیه و اصلی شده است. با وجود همه این مسائل این خودرو در مقایسه با سایر خودرو های هم کلاس و هم قیمتش در بازار ایران یک سرو گردن بالاتر است. ویژگی منحصر به فرد این خودرو فضای زیاد آن مخصوصا در جلوی پا و بالای سر سرنشینان و صندوق عقب آن به گنجایش ۵۱۰ لیتر است و پرهیز از هرگونه پیچیدگی در طراحی و قطعات است. قوای حرکتی، دیگر نقطه ی قوت تندر است، این خودرو در بازارهای مختلف با پیشرانه ۴/۱ لیتری ۷۵ اسب بخاری،۶/۱ لیتری ۹۰ و۱۰۵ اسب بخار همگی بنزین سوز و۵/۱ لیتری ۶۵ اسب بخار دیزل ارائه می شود که برای کشورمان تنها گونه ی۱۰۵ اسب بخار آن انتخاب شده است. پیشرانه ۶/۱ لیتری آن متعلق به رنو کلیو|| است. پیشرانه ای با عملکرد نرم و توان مناسب که در کنار جعبه دنده ای با تعویض های روان و یک کلاچ نرم، رانندگی روانی را برای لوگان پدید آورده ضمن آنکه رنو در شکل دهی سعی نموده تا حد امکان از پیچیدگی های الکترونیکی آن بکاهد که این مساله در دراز مدت هزینه های نگهداری و تعمیرات خودرو را کاهش می دهد. برای توقف خودرو ترمزهای دیسکی در جلو (قطر دیسک ترمز ۲۵۹ میلی متر)و کاسه ای در عقب (قطر کاسه ۲۰ سانتی متر)وجود دارند که از توان مناسبی برخوردار هستند و در نهایت یک مجموعه تعلیق نسبتا ساده و عملی که کیفیت سواری قابل قبولی را برای لوگان به ارمغان آورده است. عملکرد موتور بسیار نرم و کم صدا می باشد و شتاب گیری آن مناسب است و این عملکرد خوب مرهون وجود ۴ سوپاپ در هر سیلندر و تایپیت های هیدرولیکی آن است که باعث شده است شما هیچگاه صدای چق چق سوپاپ را نشنوید حتی در هنگام استفاده از بنزین نامرغوب، صدایی که در خودروهای ۲۰۶ و ۴۰۵ و سمند در صورت استفاده از بنزین نامرغوب و دنده ی مرده به شدت گوش شما را آزار می دهد. وجود ۴ کویل مجزا برای هر سیلندر نیز از ویژگی های خوب این موتور است که عمل عیب یابی و تعمیر این موتور را آسان تر کرده است. روغن توصیه شده برای این خودرو دارای سطح کیفی SJ و ویسکوزیته ی۴۰ W10 است که روغن مناسب تاثیر زیادی در عملکرد این موتور دارد، به طوری که به گفته ی یکی از دارندگان لوگان یک بار اشتباها از روغن۵۰W20 استفاده کرد و باعث لرزش زیاد موتور و بد روشن شدن خودرو گردید که علت آن هم هیدرولیکی بودن تایپیت ها و حساس بودن آن ها نسبت به ویسکو زیته ی روغن می باشند این نوع تایپیت ها بی نیاز از عمل فیلرگیری و تنظیم لقی می باشند. رنو لوگان در ۴ برند مختلف و ۵ شکل متفاوت!!! پس از رونمایی رنو لوگان در سال ۲۰۰۴ توسط \"رنو\" این خودروساز فرانسوی به مرور زمان فیس لیفت ها و تقلید ها از روی این خودرو آغاز شد، که ما در این مطلب به بررسی ۴ مدل از این تقلید ها + خود رنو لوگان می پردازیم. ۱: رنو لوگان: این خودرو که ساخت شرکت فرانسوی رنو ست در سال ۲۰۰۶ وارد ایران شد، این اتومبیل که دارای وزن ۱۱۰۰ کیلوگرمی است می تواند با موتور ۱۵۹۸ سی سی ، ۴ سیلندر ، ۱۶ سوپاپ خود در مدت ۱۰٫۲ثانیه از حال سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد. ۲: داچیا لوگان: شرکت داچیا که در سال ۱۹۶۶ به کمک شرکت رنو تاسیس شد یک شرکت خوروسازی رومانیایی است که به نام یک منطقه تاریخی نام گذاری شده شده است و اکنون بخشی از شرکت فرانسوی رنو محسوب می شود. داچیا لوگان همان رنو لوگان است که توسط این شرکت رومانیایی تولید شده است. ۳: فیس لیفت پارس خودرو: در آذر ماه سال ۱۳۸۷ شرکت پارس خودرو، خودروی تغییر شکل یافته ی ( از لحاظ ظاهری ) رنو لوگان را رونمایی کرد. همان طور که در این خودرو مشاهده می شود چراغ های عقب به کلی تغییر کرده و شبیه چراغ های BMW E36 شده است. از سوی دیگر چراغ های جلو نیز به صورت کشیده درآمده که راهنما را در دل خود جا داده است، در قسمت پشت این فیس لیفت مشاهده می شود که علاوه بر چراغ هشدار ترمز پشت شیشه عقب یک چراغ دیگر نیز در پایین سپر عقب قرار گرفته شده است، همچنین چراغ دنده عقب که در رنو لوگان تنها در طرف راست قرار گرفته است در این فیس لیفت در دو طرف قرار گرفته است که این محصول با نشان تجاری شرکت خودروسازی سایپا رو نمایی شد. ۴:لوگان سایانا: پس از رونمایی فیس لیفت پارس خودرو از رو لوگان، شرکت آپکو(شرکت خودروهای سفارشی ایران)در اسفند سال ۱۳۸۷ خودرویی با نام سایانا که فیس لیفت دیگری از لوگان است را با برند رنو رونمایی کرد. سپرها در این خودرو تغییر چندانی نکرده اند، تنها قسمت پایینی آن ها به سمت بیرون رانده شده و در قسمت پایینی سپر جلو از یک توری استفاده شده است، شایان ذکر است که دو مه شکن نیز برای این مدل در نظر گرفته شده است. چراغ های جلو و عقب را از نوع اسپرت مشکی رنگ انتخاب کرده اند که بر زیبایی آن می افزاید. در آینه های جانبی این فیس لیفت راهنما قرار گرفته شده است و پدال ها و سر دنده و همچنین روکش فرمان نیز با چرم قرمز و مشکی مزین شده اند. در این خودرو از رینگ های اسپرت پنج پره مشکی رنگ استفاده شده، در قسمت عقب اتومبیل نیز یک چراغ خطی هشدار ترمز بر روی لبه صندوق عقب قرار گرفته که آن را از رنو لوگان متمایز می سازد. ۵:نیسان آپریو: باز هم استفاده از یک پلت فورم برای چند اتومبیل، اینبار توسط نیسان! نیسان آپریو در واقع همان رنو لوگان است که با برند نیسان و اندکی تغییرات رو نمایی شده است، در این نیسان که تفاوت چندانی با رنو لوگان ندارد تنها چراغ های جلو و سپرها اندکی تغییر یافته که باعث شده چهره اصلی رنو بوگان از بین نرود! شایان ذکر است که شرکت رنو اقدام به تولید لوگان در انواع: سدان،استیشن واگن، پیکاپ و ون کرده است که همین امر سبب گوناگونی بیش از حد این مدل رنو شده است.